- Επικαιρότητα
- Posted
Παγκόσμια αναγνώριση για τον Έλληνα θεό (pics+video)
Ο άνθρωπος που εκτίναξε το μπάσκετ στα ύψη με τα κατορθώματά του στη δεκαετία του ’80, συνεχίζει (ακόμη και σήμερα) να είναι ο μεγαλύτερος πρεσβευτής του ελληνικού μπάσκετ κι ας μην το έχουμε αξιοποιήσει ανάλογα.
Βλέπετε, ενοχλεί ορισμένους επειδή συγκεντρώνει όλη τη λάμψη πάνω του και στην Ελλάδα της ισοπέδωσης, οι αξίες δεν αναγνωρίζονται.
Ο Νίκος Γκάλης όμως, που από τα ξημερώματα Σαββάτου πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας του παγκόσμιου μπάσκετ με την είσοδό του στο Naismith Memorial Basketball Hall, έχει την αναγνώριση που του αξίζει απ΄ όλο τον κόσμο.
Η είσοδός του στο Μουσείο του μπάσκετ στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης αποτελεί την ύψιστη τιμή για έναν μπασκετμπολίστα και ο Νίκος Γκάλης είναι ο πρώτος Έλληνας που δέχεται αυτή τη διάκριση.
Η ομιλία του στην εκδήλωση, μετά το βίντεο που προβλήθηκε και στο οποίο μιλούν για την αξία του ο προπονητής του στο κολλέγιο Σίτον Χολ, Μπιλ Ράφτερι, ο Τόνι Κούκοτυς, ο Ντέτλεφ Σρεμπφ και ο Βλάντε Ντίβατς, ήταν συγκλονιστική και εισέπραξε το θερμό χειροκρότημα των παρισταμένων.
«Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως θα έφθανα εδώ. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα κι εδώ δίπλα μου είναι ο Μπομπ ΜακΑντου, ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου. Μας συνδέουν σπουδαίες μονομαχίες με τον Μπομπ.
Ευχαριστώ τους φίλους μου που με ακολούθησαν εδώ, είναι σαν αδέλφια για μένα. Παλιοί συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ και τότε δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα εδώ.
Το όνειρό μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ. Επιλέχθηκα από τους Σέλτικς στο ντραφτ, μαζί με τον τρομερό Λάρι Μπερντ. Είχα προτάσεις από αρκετές ομάδες από την Ελλάδα. Ο Ρον Άουερμπαχ ήθελε να μείνω, αλλά πήρα μία απόφαση για την οποία δεν μετανιώνω ποτέ στη ζωή μου.
Πήγα στην Ελλάδα και το 1987 η Ελλάδα κατέκτησε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κόντρα στη Σοβ. Ένωση. Όλο το έθνος βγήκε στους δρόμους, το μπάσκετ έγινε εθνικό άθλημα και η Ελλάδα είναι από τις κορυφαίες ομάδες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Τότε σε κάθε αυλή σπιτιού, σε κάθε αυλή σχολείου, τοποθετήθηκε μία μπασκέτα.
Είμαι ευγνώμων για αυτό που ζω σήμερα. Το θέμα δεν είναι η κατάκτηση τίτλων, αλλά και κάτι άλλο πιο σημαντικό που θα σας αποκαλύψω σήμερα. Μια μέρα περπατούσα στη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη και με σταμάτησε ένας κύριος. Νόμιζα ότι ήθελε μια αναμνηστική φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο.
Με φώναξε «Νίκο, Νίκο», έτσι με φωνάζουν. Μου είπε «θέλω να σ’ ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου γιατί έσωσες τον γιο μου, του έκανες το μεγαλύτερο δώρο». Μετά μου εξήγησε ότι ο γιος του ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά αλλά το ξεπέρασε, βρήκε το νόημα της ζωής κι έγινε αθλητής μπάσκετ.
Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές μου και τους συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ, τον σύλλογό μου, τον Άρη, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καριέρα μου, τη γυναίκα μου Ελένη και την κόρη μου Στέλλα.
Δείτε το βίντεο-αφιέρωμα που ετοίμασε το ΝΒΑ για τον μεγάλο Νίκο Γκάλη.