Η πολίτικη κουζίνα Αρώματα Ανατολής, με …κάρι και μπαχάρι

1535420

Τι είπαμε για το μπάσκετ: Ότι είναι ομαδικό άθλημα. Βεβαίως και είναι, αλλά πολλές πραγματικά σπουδαίες ομάδες έφτασαν ψηλά με την πλειοψηφία των παικτών τους να δουλεύουν για να …πασάρουν, να ελευθερώσουν, ή ακόμη και να …κάνουν άκρη για να περάσει ο ένας. Και στην άμυνα πέτυχαν επίσης με το να …θυσιάζονται ορισμένοι, ενδεχομένως και αυτοί πολύ ταλαντούχοι, κάνοντας δουλειά για δύο συμπαίκτες τους.


Το άθλημα του μπάσκετ άλλωστε φέρνει κοντά του εκατομμύρια φίλους ακριβώς επειδή υπάρχουν παίκτες σαν τον Μάικλ Ντίξον, που στην …κακή τους μέρα θα έχουν 7/20 σουτ, αλλά στην καλή τους κανείς δεν θα έχει διάθεση να κοιτάξει το αναθεματισμένο στατιστικό και να βγάλει τα ποσοστά τους.

Ούτε καν ο προπονητής τους. Ο Γιούρι Ζντοβτς το βλέπει και …συνειδητοποιεί την κατάσταση: Φέτος η ΑΕΚ δεν έχει τον …παίκτη-οικονομία. Έχει έναν παίκτη που θα …ξοδεύει μερικές φορές και περισσότερα απ’ αυτά που έχει κρυμμένα στις κάλτσες του (τσέπες δεν έχει το σορτσάκι του μπάσκετ). Το πρόβλημα είναι ότι ο Σλοβένος θα πρέπει να …ντυθεί «μαμά» του Αμερικανού, όταν αυτός πηγαίνει στο σουπερμάρκετ για να …ψωνίσει προσπάθειες και να του δείχνει και να του εξηγεί προς τα πού πρέπει να κατευθυνθεί: Προς την ελκυστική ξανθιά με το προκλητικό ντύσιμο, ή προς την μελαχρινή με το σοφιστικέ στυλ;

Πέρσι και πρόπερσι, ο Στιβ Κερ στο Γκόλντεν Στέιτ έλεγε ότι είναι …χαρούμενος γιατί δεν χρειάζεται να πει και πολλά στους παίκτες του, ειδικά στον Στεφ Κάρι. Την περισσότερη ώρα απλά παρακολουθούσε και αυτός σαν θεατής τον μεγάλο σταρ να τα …στάζει από οπουδήποτε. Η δουλειά του προπονητή βεβαίως δεν εξαντλείται χρονικά στην διάρκεια των αγώνων. Το πιο σημαντικό μέρος είναι αυτό που δεν βλέπουμε εμείς, η δουλειά στις προπονήσεις, η προετοιμασία του εκάστοτε Ντίξον, ώστε όταν έρθει η ώρα να έχει την σωστή αναλογία …απερίσκεπτων ενεργειών και πετυχημένων ενεργειών.

Ορισμένες απ’ τις πρώτες ίσως και να καταλήξουν στο δεύτερο γκρουπ βεβαίως και γι αυτό ο προπονητής αξίζει να δώσει λίγη περισσότερη ελευθερία σε τέτοιους παίκτες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν ο Ντίξον δείξει το ίδιο πρόσωπο και στους επίσημους αγώνες, που άπαντες στην ΑΕΚ ορκίζονται ότι θα το πράξει, αφού τον βλέπουν το ίδιο ορεξάτο και καθημερινά στις προπονήσεις, ο Ζντοβτς θα έχει να ασχολείται περισσότερο με την διαχείριση του υπόλοιπου υλικού της ομάδας του και όχι με τον Αμερικανό. Βεβαίως και ο Σλοβένος δεν είναι της σχολής που …επιτρέπει στον οποιονδήποτε να πάρει την μπάλα και να κάνει γιουρούσια. Και η ΑΕΚ δεν θα παίξει έτσι σε γενικές γραμμές.

Είναι όμως ήδη …ανακουφισμένος γιατί θυμάται πολύ καλά την περσινή εικόνα της, όταν έψαχνε λύσεις, κοιτούσε με …απορία τις ενέργειες των παικτών του, ειδικά στην περιφέρεια, και περίμενε να φανεί ένας ηγέτης στο παρκέ που να του λύσει τα χέρια. Πέρσι η ΑΕΚ ήταν μια σούπα, άνοστη, άγευστη και τις περισσότερες φορές και το κοινό της έφευγε απ’ το ΟΑΚΑ πεινασμένο, ακόμη και μετά από νίκες. Δεν είναι άλλωστε άστοχο ότι ο Ντίξον ήδη συγκρίνεται όχι με κάποιον άλλον γκαρντ, αλλά με τον Ποπς Μενσά Μπονσού, καθώς τότε η έλευση του Βρεττανού είχε προκαλέσει αίσθηση και, προσωπική μας άποψη, και αύξηση της προσέλευσης του κοινού της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.

Πέρσι κανείς δεν …κάρφωνε, παρά μόνο με …επιτόπιο άλμα κάτω απ’ το καλάθι, ή σε έναν …εύκολο αιφνιδιασμό. Που και που ο Ντούσαν Σάκοτα έβαζε ένα μεγάλο τρίποντο, απ’ τα οκτώ μέτρα και εκεί κάπου υπήρχε ένας ενθουσιασμός… Έκρηξη στην εξέδρα δεν υπήρχε, όπως δεν υπήρχε και στο …φαί που προσέφερε η ΑΕΚ στους φίλους της. Φέτος όμως οι μυρωδιές γεμίζουν το ΟΑΚΑ και …Κάρι και …μπαχάρι και η κουζίνα θα είναι πολίτικη!