• NCAA
  • Posted

Συμβόλαιο με τη ζωή

hatch

Όστιν Χατς έχει επιβιώσει από δύο αεροπορικά δυστυχήματα, στα οποία έχει ξεκληριστεί η οικογένειά του, παρ’ όλα αυτά ετοιμάζεται να παίξει μπάσκετ στο NCAA! Είναι πράγματι μια σπάνια περίπτωση ανθρώπου-μαχητή...

 Τον Σεπτέμβρη του 2003 ο Όστιν Χατς, σε ηλικία 9 ετών, επιβιώνει από αεροπορικό δυστύχημα στην Ιντιάνα. Το μονοκινητήριο αεροσκάφος που πιλοτάριζε ο πατέρας του, Στίβεν Χατς, αναισθησιολόγος και συνέταιρος σε κέντρο διαχείρισης πόνου, συνετρίβη και από τα συντρίμμια του ανασύρθηκαν νεκροί η μητέρα του Όστιν, η 38χρονη Τζούλι, και τα δύο αδέλφια του, η 11χρονη Λίντσεϊ και ο 5χρονος Ίαν. Ο Όστιν σώθηκε, διότι ο πατέρας του επέζησε της πρόσκρουσης και πρόλαβε να τον ανασύρει εγκαίρως από το αεροπλάνο.

Οκτώ χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2011, ο Όστιν Χατς είχε εξελιχθεί σε έναν πολύ καλό μαθητή γυμνασίου και έναν πολλά υποσχόμενο παίκτη του μπάσκετ, ο οποίος στη δεύτερη χρονιά του στο γυμνάσιο Καντέρμπουρι του Φορτ Ουέιν έκανε θραύση σκοράροντας 23,3 πόντους και μαζεύοντας 9,3 ριμπάουντ ανά αγώνα. Οι εμφανίσεις του δεν είχαν περάσει απαρατήρητες από μεγάλα πανεπιστημιακά προγράμματα του NCAA, που είχαν σπεύσει να του προσφέρουν υποτροφία.

Εκείνος επέλεξε το Μίσιγκαν λόγω της φήμης του και επειδή ήθελε να γίνει κι αυτός αναισθησιολόγος, όπως ο πατέρας του. Ανακοίνωσε προφορικά στους ανθρώπους του πανεπιστημίου την επιλογή του και 10 ημέρες μετά μπήκε ξανά σε μονοκινητήριο αεροσκάφος που πιλοτάριζε πάλι ο πατέρας του. Αυτή τη φορά μαζί τους ήταν η θετή μητέρα του, Κιμ, η δεύτερη σύζυγος του Στίβεν Χατς. Πήγαιναν όλοι μαζί για διακοπές σε μια θερινό θέρετρο στο βόρειο Μίσιγκαν.

Πάνω από την πόλη Σαρλβουά το αεροσκάφος έπεσε σε κενό αέρος. Ο Στίβεν Χατς προσπάθησε να κάνει προσγείωση στο αεροδρόμιο της πόλης, αλλά οι χειρισμοί του ήταν λάθος. Αχρήστευσε το αυτόματο σύστημα προσγείωσης και προσπάθησε να προσγειώσει το σκάφος χειροκίνητα, αλλά δεν τα κατάφερε. Το αεροπλάνο συνετρίβη πάνω σε ένα γκαράζ σε μικρή απόσταση από το αεροδρόμιο. Ο Στίβεν Χατς και η Κιμ σκοτώθηκαν ακαριαία. Ο Όστιν Χατς όμως έζησε ξανά! Η μοίρα ήταν πολύ σκληρή μαζί του, αλλά όχι αρκετά ώστε να τον σκοτώσει…

Τούτη τη φορά πάντως χρειάστηκε να παλέψει σκληρά με το θάνατο για να τα καταφέρει. Επί οκτώ εβδομάδες παρέμεινε σε κώμα έχοντας υποστεί σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και πολλαπλά κατάγματα σε πόδια και πλευρά. Βγήκε νικητής όμως. Και όταν συνήλθε από το κώμα, το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό του ήταν η υποτροφία του στο Μίσιγκαν. «Το να σπουδάσω και να παίξω στο Μίσιγκαν έγινε ο στόχος μου από εκείνη τη στιγμή και μετά», ομολογεί σήμερα.

Τυχερός άτυχος…

Είναι πραγματικά αμήχανη η στιγμή που καλείσαι να αποφανθείς αν ο Όστιν Χατς είναι τυχερός ή άτυχος μετά από όλα αυτά. Πώς μπορεί να είναι τυχερός όταν έχει χάσει όλη του την οικογένεια, όταν σε τόσο μικρή ηλικία έχει παλέψει τόσο σκληρά με το θάνατο; «Εύχομαι να υπήρχε ένα εγχειρίδιο για το πώς μπορείς να διαχειριστείς την απώλεια της οικογένειάς σου. Έχω μείνει μόνος κι αυτό είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα», έχει πει παλιότερα.

Από την άλλη, πώς μπορεί να είναι άτυχος όταν έχει βγει ζωντανός από δύο αεροπορικά δυστυχήματα, όταν το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν όχι μόνο δεν τον εγκατέλειψε, αλλά στάθηκε πολύ κοντά του όσο αυτός έδινε τη μάχη για να σταθεί ξανά στα πόδια του; Δύσκολο να πεις.

Η ουσία ωστόσο είναι πως πριν από λίγες μέρες ο Όστιν Χατς κατέθεσε και εγγράφως τη δέσμευσή του προς το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Και την επόμενη σεζόν θα αγωνιστεί στο πρωτάθλημα του NCAA φορώντας τη φανέλα των Γουλβερίνς!

«Ήταν κάπως σουρεαλιστικό να βλέπω το όνομά μου στη λίστα με τους επόμενους πρωτοετείς της ομάδας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ευλογημένος νιώθω που βρίσκομαι σε αυτή τη θέση», δήλωσε την Τετάρτη στους ρεπόρτερ, καθώς περνούσαν σαν ταινία από το μυαλό του όσα τράβηξε από τον Ιούνιο του 2011 μέχρι σήμερα.

«Όταν φτάνεις λίγα χιλιοστά μακριά από το θάνατο, μπορείς πραγματικά να καταλάβεις. Βλέπεις τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Κάθε μέρα, οι επαφές που έχω με την οικογένεια, με τους φίλους μου, όλα είναι ξεχωριστά». Και φυσικά η ζωή αποκτά διαφορετικό νόημα.

«Το μπάσκετ είναι απλώς ένα παιχνίδι κι εγώ συνειδητοποίησα πως έχω μεγαλύτερους στόχους στη ζωή μου. Οι σπουδές μου έχουν προτεραιότητα. Το μπάσκετ ερχόταν πάντα σε δεύτερη μοίρα, αλλά παράλληλα με βοηθούσε να βάζω στόχους».

Παράδειγμα ζωής

Ο Χατς ζει πλέον στη νότια Καλιφόρνια μαζί με το θείο του, Μάικλ Χατς, που έχει αναλάβει την κηδεμονία και την ολοκλήρωση της αποκατάστασής του. Σκοπεύει να παίξει φέτος μπάσκετ στο γυμνάσιο Λογιόλα, όπου φοιτά, όχι όμως προτού νιώσει 100% έτοιμος να το κάνει. «Χρειάζεται ακόμα να κάνω δουλειά στα βασικά», παραδέχεται. «Αυτό που κάποτε ήταν δεύτερη φύση μου, τώρα, λόγω του τραυματισμού μου στον εγκέφαλο, πρέπει να το σκεφτώ πριν το κάνω. Και κάποια πράγματα στο γήπεδο δεν πρέπει να τα σκέφτεσαι. Θα πάρει χρόνο. Προσπαθώ να κάνω σωστή προπόνηση. Δουλεύω πολύ σκληρά σε οτιδήποτε πρέπει να δουλέψω από τότε που σηκώθηκα από το κρεβάτι».

Στο Μίσιγκαν όμως τον περιμένουν. «Είναι πολύ μεγάλη υπόθεση το ότι θα μπορεί να παίξει οργανωμένο μπάσκετ ξανά», λέει ο κόουτς Τζιμ Μπεϊλέιν, ο οποίος δεν έλειψε από το πλευρό του Χατς όλον αυτό τον καιρό. «Απλώς πρέπει να δούμε πώς θα γίνει αυτό. Ο Όστιν μας έχει κάνει να εκτιμούμε πολύ περισσότερο αυτά που έχουμε…».