Big Three! (vids)

Άντριου Ουίγκινς, Τζαμπάρι Πάρκερ, Τζούλιους Ραντλ. Ό,τι καλύτερο βγαίνει από τα κολέγια μετά την γενιά του 2003. Του χρόνου θα κάνουν... παπάδες στο ΝΒΑ. Το Σαββατοκύριακο βρέθηκαν και οι τρεις μαζί στο Σικάγο...

Αν δεν υπήρχε ο κανονισμός που επιβάλλει στους απόφοιτους των γυμνασίων να περάσουν τουλάχιστον για ένα χρόνο από τα κολέγια πριν παίξουν στο ΝΒΑ, και οι τρεις θα ήταν ήδη επαγγελματίες. Θα κάνουν ένα χρόνο υπομονή. Συγχρόνως θα αναγκάσουν τις μισές ομάδες του ΝΒΑ να κυνηγούν τις... ήττες ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητές τους να τους αποκτήσουν το ερχόμενο καλοκαίρι!

Είναι κοινό μυστικό ανάμεσα στα διοικητικά στελέχη του ΝΒΑ πως για αρκετές ομάδες, από τον Φλεβάρη και μετά όταν θα έχουν χάσει τις ελπίδες τους να προλάβουν τα πλέι οφ και η σεζόν θα έχει κατ' ουσίαν τελειώσει, θα είναι προτιμότερο να χάνουν, ώστε να τερματίσουν όσο χαμηλότερα γίνεται στην τελική κατάταξη. Διότι έτσι θα αυξήσουν τις πιθανότητές τους να πάρουν μία από τις πρώτες τρεις επιλογές του ντραφτ του 2014, όπου είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βρεθούν τα τρία αυτά φυντάνια.

Οι Big Three, όπως τους αποκαλούν ήδη στην Αμερική. Οι τρεις καλύτεροι πρωτοετείς στο NCAA, οι τρεις καλύτεροι παίκτες γενικώς στο κολεγιακό πρωτάθλημα φέτος, οι τρεις κορυφαίοι μιας πλούσιας σε ταλέντο γενιάς, η οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να είναι και η καλύτερη του 21ου αιώνα! Και πάντως μόνο με τη γενιά του 2003 μπορεί να συγκριθεί. Με τη γενιά, δηλαδή, που έδωσε στο ΝΒΑ τον ΛεΜπρόν Τζέιμς (αν και αυτός δεν φοίτησε σε πανεπιστήμιο, έκανε το άλμα κατ' ευθείαν από το γυμνάσιο, διότι τότε επιτρεπόταν), τον Καρμέλο Άντονι, τον Κρις Μπος και τον Ντουέιν Ουέιντ, όλοι τους μέσα στην πρώτη πεντάδα του ντραφτ εκείνης της χρονιάς.

Κοσμογονία στο Σικάγο

Η φετινή σεζόν στο ΝCAA άρχισε με τα πρώτα αναγνωριστικά παιχνίδια των ομάδων, τα οποία πάντως προσμετρώνται στο συνολικό ρεκόρ νικών-ηττών τους. Και το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, διοργανώθηκε στο Σικάγο ένα σούπερ τουρνουά, το οποίο θεωρήθηκε από τους ειδικούς ως προάγγελος του φετινού φάιναλ φορ! Όχι άδικα, καθώς πήραν μέρoς σε αυτό οι 4 από τις 5 καλύτερες ομάδες της χρονιάς βάσει της κατάταξής τους σε όλα τα pre season rankings: το νο 1 Κεντάκι του Τζον Καλιπάρι, το νο 2 Μίσιγκαν Στέιτ του Τομ Ίζο, το νο 4 Ντιουκ του Μάικ Σιζέφσκι και το νο 5 Κάνσας του Μπιλ Σελφ.

Εκεί ήταν φυσικά και οι τρεις μελλοντικοί σούπερ σταρ. Ο Άντριου Ουίγκινς με το Κάνσας, ο Τζαμπάρι Πάρκερ με το Ντιουκ και ο Τζούλιους Ραντλ με το Κεντάκι. Για χάρη τους μαζεύτηκαν στις εξέδρες του United Center 70 σκάουτ και λοιποί διοικητικοί παράγοντες ομάδων του ΝΒΑ. Ήθελαν να δουν με τα μάτια τους αν όλα όσα λέγονται και γράφονται γι' αυτά τα παιδιά-θαύματα είναι αληθινά. Και είδαν...

Μονομαχία γιγάντων

Την παράσταση έκλεψε ασφαλώς η μονομαχία του Άντριου Ουίγκινς με τιν Τζαμπάρι Πάρκερ στον αγώνα Κάνσας-Ντιουκ. Ο Πάρκερ ήταν καλύτερος στο πρώτο ημίχρονο όταν σκόραρε τους 19 από τους 27 πόντους του (μάζεψε και 9 ριμπάουντ). Ο Ουίγκινς ήταν καλύτερος στο δεύτερο ημίχρονο, οπότε οδήγησε το Κάνσας στη νίκη με 94-83 τελειώνοντας τον αγώνα με 22 πόντους και 10 ριμπάουντ. Αμφότεροι έβγαλαν μάτια...

Ο Τζαμπάρι Πάρκερ είναι ένας δίμετορς γκαρντ/φόργουορντ, που κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Και τα κάνει όλα πολύ καλά. Οι ειδικοί λένε πως από τους τρεις είναι ο πιο έτοιμος για να παίξει στο ΝΒΑ. Γιος του παλιού παίκτη του ΝΒΑ, Σόνι Πάρκερ, ήταν μέχρι το προηγούμενο καλοκαίρι το κορυφαίο ταλέντο στις ΗΠΑ. Τον ξεπέρασε ο Ουίγκινς, αλλά οι διαφορές είναι ελάχιστες.

"Είναι απίστευτο πώς ένα 18χρονο παιδί στο δεύτερο μόλις παιχνίδι του στο NCAA ήρθε εδώ στο Σικάγο, απ' όπου κατάγεται, και παρά τα έντονα συναισθήματά του, έκανε τα πάντα εξαιρετικά", τον αποθέωσε ο προπονητής του, Μάικ Σιζεφσκι. Και ο συντάκτης του ESPN, Μάικλ Ουίλμπον, αφηγήθηκε μια ιστορία:

"Πριν από τέσσερα χρόνια ο Ντέρικ Ρόουζ, που είχε φοιτήσει στο ίδιο γυμνάσιο με τον Πάρκερ, το Σίμεον Χάι του Σικάγο, μου είπε ότι έπρεπε να πάω στη νότια μεριά της πόλης για να δω τον Πάρκερ να παίζει. "Πρέπει οπωσδήποτε να πας, γιατί είναι καλύτερος από μένα"! Του απάντησα ότι λέει βλακείες, αλλά ο Ρόουζ επέμεινε: "Πρέπει να τον δεις. Μπορεί να κάνει τα πάντα"!

O Τζαμπάρι Πάρκερ εναντίον του Κάνσας.

Ο Άντριου Ουίγκινς δεν είναι άλλος από τον γιο του παλιού μας γνώριμου, Μίτσελ Ουίγκινς, που είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στην Α1 τη δεκαετία του '90 φορώντας τη φανέλα του Σπόρτιγκ κι έχει κι αυτός περάσει από το ΝΒΑ. Είναι κι αυτός ένα "τριάρι" με μπόι πάνω από δυο μέτρα, με ξεχωριστές αθλητικές ικανότητες, που σκοράρει ασταμάτητα όταν είναι στη μέρα του.

Μπορεί επίσης, σύμφωνα με τον προπονητή του, Μπιλ Σελφ, να "έχει επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας με άλλους τρόπους εκτός απο το σκοράρισμα, γιατί μπορεί να κάνει πολλές διαφορετικές δουλειές στο γήπεδο. Κι είναι ικανός να κάνει κάτι τέτοιο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον παίκτη έχω κοουτσάρει μέχρι σήμερα". Κι έχει κοουτσάρει πάρα πολλούς ο Σελφ...

Ο Άντριου Ουίγκινς εναντίον του Ντιουκ.

Τέρας της φύσης!

Ο τρίτος της παρέας, ο Τζούλιους Ραντλ, είναι ο κορυφαίος μιας ακόμα σπουδαίας φουρνιάς πρωτοετών που δουλευουν υπό τις οδηγίες του Τζον Καλιπάρι στο Κεντάκι. Στον αγώνα με το Μίσιγκαν Στέιτ η ομάδα έχασε (74-78), αλλά ο Ραντλ ήταν σαρωτικός.

Με μπόι 2.07μ. είναι ένα "τεσσάρι"-δυναμίτης μέσα στη ρακέτα, όπου σε απόσταση 3-4 μέτρων από το καλάθι κανείς και τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει. Απόδειξη οι 27 πόντοι και τα 13 ριμπάουντ που είχε ως απολογισμό απέναντι σε μια απο τις καλύτερες άμυνες του πρωταθλήματος.

Μετά από αυτή την εμφάνιση ο Μάικλ Ουίλμπον του ESPN έγραψε ότι του θύμισε τον Ζακ Ράντολφ των Γκρίζλις και εξήγησε: "Είναι πιο αθλητικός από τον Ράντολφ, αλλά ο τρόπος που τελειώνει τις φάσεις μέσα στη ρακέτα ακόμα κι αν έχει αντιπάλους κρεμασμένους από τα χέρια του, τον θυμίζει πολύ.

Δεν είχε σημασία που ο Ραντλ έμοιαζε λίγο χαμένος στο πρώτο ημίχρονο. Σημασία είχε που στο δεύτερο ημίχρονο ζητούσε την μπάλα σαν επαγγελματίας που ξέρει πολύ καλά να παίζει με την πλάτη στο καλάθι. Ζητούσε συνέχεια την μπάλα από τους συμπαίκτες του, αυτοί του την έδιναν κι εκείνος είχε 8/9 σουτ στο δεύτερο ημίχρονο. Όλοι στην σκληρή, αμυντικογενή ομάδα του Τομ Ίζο, το Μίσιγκαν Στέιτ, ήξεραν ότι ο Ραντ θα έπαιρνε την μπάλα, όμως κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι' αυτό"...

Στο παρακάτω βίντεο από τον αγώνα Μίσιγκαν Στέιτ-Κεντάκι ο Ραντλ φορά το νο 30...