- Επικαιρότητα
- Posted
«Ανατρίχιαζα όταν έμπαινα στο γήπεδό μας»
Υστερα από δύο χρόνια, ο Θωμάς Νίκου δεν θα συνεχίσει στον πάγκο του Άρη ως βοηθός του Δημήτρη Πρίφτη και μιλώντας στο Υellowradio 92,8 και στην εκπομπή «με μπόλικη μουστάρδα» ξετύλιξε το κουβάρι της παρουσίας του στην ομάδα.
Αναλυτικά:
Ξεκινώντας την πρώτη ραδιοφωνική συνέντευξη την φετινή χρονιά ανέφερε: Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση, λόγω του Άρη, λόγω της δουλείας που κάναμε στην ομάδα τα 2 αυτά χρόνια, αλλά και λόγω της προσωπικής σχέσης μου με τον κόουτς Πρίφτη. Παρόλα αυτά έβαλα τα πράγματα στην ζυγαριά, μίλησα με την οικογένειά μου, και καταλήξαμε στην πραγματικά αυτή δύσκολη απόφαση.
Για τους λόγους αποχώρησης: Δεν το είχα προαποφασίσει. Ωστόσο κάποια στιγμή κατάλαβα ότι η οικογένειά μου μεγάλωνε χωρίς την παρουσία μου, έχω τρια παιδιά και έχανα μέρος σημαντικό της ζωής τους και ελπίζω να τα προσφέρω τώρα. Είναι σκληρό και θέλει δύναμη να μεγαλώνουν τα παιδιά σου χωρίς εσένα. Η δουλεία μας είναι δύσκολη γιατί εκτός από την οικογένεια πρέπει να δούμε και το κομμάτι της επιβίωσης. Αυτό της οικογένειας είναι το ένα κομμάτι, το άλλο είναι και η δουλεία. Μακαρι να μπορω να τα συνδυάσω αυτό θα είναι ευχής έργον, αλλιώς θα πρεπει να μπω πάλι στην διαδικασία να πάρω δύσκολες αποφασεις.
Προσωπικά δεν βαζω καμιά ετικέτα, δεν λεω είμαι πρώτος προπονητής στην Α1 ή βοηθός. Στην φάση που είμαι εγώ οποιαδήποτε δουλειά πρέπει να εξεταστεί από την πλευρα μου. Το θεμα είναι όμως να μπορώ να προσφέρω και την παρουσία μου στην οικογένεια. Οποια πρόταση και να δεχθώ από οποιαδήποτε ομάδα είναι τιμή μου. Είναι τιμή που πέρασα από τον πάγκο του Άρη. Εξάλλου όποιοι πέρασαν από αυτόν τον πάγκο είτε σαν πρώτοι προπονητές είτε σαν βοηθοί έκαναν μεγάλη καριέρα. Σίγουρα όπως όλοι έβαλα και εγώ ένα έξτρα αστέρι στο βιογραφικό μου.
Για την δουλειά που έγινε τα δυο χρονια της παρουσίας του: Τους δυο μήνες που δεν είχαμε αγωνιστικές υποχρεώσεις τον Ιούνιο, Ιούλιο και μέσα Αυγούστου δε πάψαμε να ασχολούμαστε με την ομάδα. Οσο περισσότερο δουλέψουμε τόσο ευκολοτερο θα είναι τα πραγματα το χειμωνα. Παντα δημιουργουσαμε μια ομαδα που πρωτο μέλημα είναι ο χαρακτηρας των παιδιών. Ψάχναμε παιδιά που να είναι σωστοί συνεργάτες, ο καλός παίχτης για εμας είναι αυτός που είναι καλός συμπαικτης. Απο κει και πέρα αν εχεις διαλέξει το σωστό υλικό μέσω της σωστής δουλείας το αποτέλεσμα είναι πάντοτε καλύτερο και αυτό άρεσε και στον κόσμο. Μπορεί να μην είχαμε μεγαλο μπάτζετ και το περισσότερο ταλέντο από άλλες ομάδες, ωστόσο η αυτοθυσία που έδινε ο ένας για το άλλον φαινόταν στο γήπεδο. Πολλά από τα παιδιά εκτός από την κανονική προπόνηση έρχονταν και έκαναν έξτρα προπονήσεις ακόμα και τα μικρά παιδιά που όποτε κλήθηκαν ήτανε πανέτοιμα. Παρά την απουσία του Πρίφτη τις δυο σεζόν που ξεκίνησα εγώ την προετοιμασία σαν πρώτος, αφού βρισκόταν στην Εθνική εμείς οι προπονητές του στέλναμε όλες τις καθημερινές προπονήσεις βιντεοσκοπημένες και τα φιλικα, και παρά την πίεση που είχε με την ομάδα αυτός ήξερε και έλεγχε τα πάντα και μας ακολουθούσαμε το πλάνο του.
Για τις μεταγραφές: Από τις μεταγραφές που καναμε πέρυσι θεωρώ ότι ξεπεράσαμε τον μέσο όρο σε επιτυχία από το φυσιολογικό. Η προσπάθεια όλων των παιδιών ήταν συγκλονιστική. Δεν θέλω να μιλήσω με ποσοστα και νούμερα.
Για το Σλαβεν Τσούπκοβιτς και για τις αλλαγές που δεν έγιναν: Για μας αν και φαίνεται περίεργο δεν παίζει πρώτιστη σημασία η απόδοση αν και ειμασταν τυχεροί που δεν είχαμε καποιο μεγάλο τεραυματισμό μεσούσης της σεζόν ώστε να επιβάλλεται μια αλλαγή. Η χημεία μιας ομάδας επιβάλλει παίχτες εργάτες όπως ο Σλαβεν, που δούλευε σκληρά για να παίξει αυτά τα 5-10 λεπτά. Επομένως με την προσθήκη ενός παίχτη μπορέι να χάναμε αυτήν την χημεία δεν θέλαμε να αλλάξουμε, να χαλάσουμε ίσως το κλιμα στα αποδυτηρια. Ειναι ταλαντούχος πάιχτης αφου μπορέι να παίξει μεσα και έξω από το καλαθι. Δεν σταματησε να δουλευει και δεν έβγαζε αρνητισμό παρά τη φημολογία όπως κάνουν άλλοι παίχτες σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Για μένα ήταν από τους αγαπημένους μου. Γενικά ένας παίχτης με αρνητισμό αν διχάζει τα αποδυτήρια δεν έχει θέση στην ομάδα. Απορρίψαμε και καλούς παίχτες που ωστόσο δεν ειχαν τα χαρακτηριστικά που θέλαμε. Είδατε τι έγινε σε ομαδες που πήραν καλούς παιχτές αλλά οχι χαρακτήρες και τους απομάκρυναν.
Για την τέταρτη θέση: Η απουσία του Χάγκινς μας στοίχησε γιατί ήταν η κολώνα μας. Για μας ωστόσο ένας παιχτης που παίζει σημαντικό ρόλο στο ροτέισον είναι εξίσου σημαντικοίς με τους βασικούς παίχτες. Οι απουσίες Ξανθόπουλου, Ζάρα συν αυτες των Μούρτου και Γουότερς στο τελευταίο παιχνίδι. Για την νεα σεζόν πολλά πιστευω θα εξαρτηθούν από τον ελληνικο κορμό που θα έχει η ομάδα και μετα ακολουθούν οι ξενοι, σε όλο τον κόσμο αυτό συμβαίνει, οι ντόπιοι παίκτες είναι πολύ σημαντικοι.
Για τον Γουάιτ: Ο Οκάρο πρέπει να μαθει να προσφερει τα μεγιστα και σε μικρό χρόνο συμμετοχής και επειδή είναι μαχητής και έξυπνος μπορέι να ανταπεξέρθει παντού. Στην τρίτη του επαγγελματική χρονια μπορέι να παίξει παντου. Μπορέι και ΝΒΑ αλλα εξαρτάται από την δουλειά που θα κάνει φέτος το καλοκάιρι.
Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή: Με ενοχλησε πολύ η πρώτη ήττα του πρωταθλήματος στον Κόροιβο όπως και πέρυσι γιατί έγινε από σερί καλών εμφανίσεων. Σίγουρα η μεγαλύτερη νίκη ήταν στο Καζάν με την Ούνιξ γιατί καναμε ένα σχεδόν τέλειο παιχνίδι.
Για τα συναισθήματά του στο γήπεδο: Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο με τους φιλάθλους μας ήταν καταπληκτική. Δεν υπήρχε παιχνίδι που να βγαίνω έξω να φωναζει ο κόσμος και να μην ανατριχιάζω!!! Εχω συγκινηθεί, ειναι καταπληκτικό αυτό το γήπεδο, ο χώρος, η ατμόσφαιρα είναι απίστευτη. Δεν μεγάλωσα Θεσσαλονίκη, αλλα ερχόμουνα από μικρός από την Ελασσόνα και έβλεπα από παλιά τα ΑΡΗΣ -ΠΑΟΚ.
Για το μελλον του: Δεν θα μπορούσα να συζυτήσω με αλλες ομαδες αφου ήμουνα στον Άρη. Τωρα που ανακοινώθηκε η απόφασή μου θα δω τι γίνεται. Ακόμα δεν εχω κατι...