"Έχε το νου σου στο παιδί γιατί αν γλιτώσει..."

bala

Ένα γράμμα, μία ψύχραιμη φωνή ενός γονιού (το όνομα δεν έχει σημασία), που παρατηρεί και περιγράφει σε αγώνες μικρών ηλικιών, το κλίμα, τις αντιδράσεις, τα συναισθήματα, εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Τα όσα γράφει, θυμίζουν εκείνο το στίχο που λέει: ««Έχε το νου σου στο παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…». Από τους αγώνες παίδων και εφήβων, ξεπηδούν και προβληματισμοί που επισκιάζουν τη χαρά του παιχνιδιού και είναι σε βάρος των παιδιών-αθλητών.

«Μια σειρά τελικών αγώνων πρωταθλήματος παίδων κάπου στην Ελληνική επαρχία. Ημέρες χαράς, γιορτής, άγχους, αγωνίας, υπερπροσπάθειας. Οι κόποι μιας χρονιάς κρίνονται σε δύο ημέρες. Το εισιτήριο για την Αθήνα κορυφαίο τρόπαιο. Οι απόλυτοι πρωταγωνιστές, τα παιδιά, μέσα στην πίεση, την αγωνία, το υπέρμετρο αγωνιστικό πάθος. Παίρνουν ΟΛΑ άριστα, όχι μόνο για τα αθλητικά τους προσόντα ή την απόδοσή τους, αλλά από την γενικότερη συμπεριφορά τους. Τα παιδιά μας έδειξαν τον δρόμο. Μπράβο τους.

Όμως,

οι προπονητές- καθοδηγητές τους, ενώ θα έπρεπε να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους και να αποτελέσουν το παράδειγμα προς μίμηση, φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων…..

Γιατί όταν ο κόουτς χάνει τον έλεγχο κατά τη διάρκεια των αγώνων, με βρισιές, νεύρα, πολλά νεύρα, απόδοση προσωπικής ευθύνης για την ήττα….

Γιατί όταν ο παίκτης σου κτυπά, χάνει στιγμιαία την αναπνοή του στο κέντρο του γηπέδου, δέχεται πρώτες βοήθειες από γιατρό και νοσοκόμο, και ολόκληρη η πεντάδα της αντίπαλης ομάδας του συμπαραστέκεται, ΕΣΥ κόουτς δείχνεις συστήματα στους τέσσερις στον πάγκο; Κρίμα γιατί έτσι και αλλιώς θα κέρδιζες, η ομάδα σου, ήταν η καλύτερη του τουρνουά με διαφορά.

Γιατί όταν στην γιορτή του τελικού δεν συμμετέχει όλη η ομάδα, ο επίσημος σύλλογος δεν έχει την αντίστοιχη παρουσία που είχε σε αγώνες κορασίδων ή εφήβων, οι γονείς είναι χωρισμένοι-διχασμένοι τότε μάλλον κάτι δεν δούλευε σωστά όλη τη χρονιά. Δεν είναι μόνο θέματα άγχους, τραυματισμών, στεφανιών, ή πίεσης των τελικών. Αυτά λύνονται πριν τους τελικούς. Εάν όχι, τότε η αυτοεκπληρούμενη προφητεία επιβεβαιώνεται.

Γιατί όταν ο κόουτς επιτρέπει σε έναν πατέρα να παρεκτρέπεται με φωνές, διαμαρτυρίες ειδικά εναντίων των άτυχων διαιτητών που τολμούσαν να δώσουν φάουλ στο γιό του, τότε η επιτυχία της ομάδας επισκιάζεται. Παρεμπιπτόντως ο ‘’γιός’’ ήταν αναμφισβήτητα ο καλύτερος παίκτης του τουρνουά και δεν χρειαζόταν την θορυβώδη υποστήριξη του πατέρα. Όπως και να έχει είμαι σίγουρος ότι όλος ο κόσμος του μπάσκετ του εύχεται τα καλύτερα του χρόνου στην Αθήνα.

Μα καλά τα είδα όλα αρνητικά; ΟΧΙ.

Η διοργάνωση ήταν καλή, το γήπεδο γεμάτο, καλή φιλοξενία, κανένα επεισόδιο, πολύ καλές έως απίστευτα άψογες οι σχέσεις των παικτών μεταξύ τους, η διαιτησία πολύ καλή και η διοργανώτρια αρχή για ακόμη μια φορά παίρνει άριστα. Στην επόμενη διοργάνωση από το γήπεδο στολίδι να αλλάξουν μόνο τα αναχρονιστικά καλάθια.

Κοσμοσυρροή, χαρά, γέλιο, πανηγυρισμοί, κλάματα λύπης, κλάματα χαράς, όλα τα είχε το διήμερο.

Αλλά,

όταν θέλουμε να λέμε ότι είμαστε καθοδηγητές, παιδαγωγοί παιδικών ψυχών, παρακαλώ πολύ, οι προπονητές να αναγνωρίσουν τους τομείς ευθύνης τους και να σταθούν στο ύψος του λειτουργήματός τους. Κυρίες, Κύριοι των διοικήσεων, το ίδιο ισχύει και για εσάς.

Παρακαλώ κάντε κράτει σε βρισιές, διχόνοιες, αποποίηση ευθυνών με αντίστοιχο καταλογισμό τους σε τρίτους. Μη ξεχνάμε ότι η νίκη ή η ήττα είναι αποτέλεσμα συνολικής προσπάθειας από παίκτες, προπονητές, διοίκηση και γονείς.

Εύχομαι και του χρόνου να δούμε την ίδια ποιότητα συμπεριφοράς από τα παιδιά αθλητές, τους θεατές, ακόμη καλύτερο αγωνιστικό ταλέντο, με ΧΑΡΑ, ΑΓΩΝΙΑ και ΠΑΘΟΣ. Ο μεγάλοι να είμαστε ακόμη καλύτεροι.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Φοβερό: O Μπουφόν αποθέωσε Λαρεντζάκη και εκείνος τη Γιουβέντους! (pics)

photovisi download

To... μπλονζόν του Λαρεντζάκη ζήλεψε και ο... Τζιανλουίτζι Μπουφόν, ο οποίος αποθέωσε τον γκαρν της ΑΕΚ μέσω των social media ενώ εκείνος έσπευσε να ευχαριστήσει τον διάσημο Ιταλό πορτιέρο και να πει ότι υποστηρίζει την Γιουβέντους!

Οι ξένοι του Ολυμπιακού λένε το «άσπρη πέτρα ξέξασπρη...» (vid)

rober

 Οι ξένοι παίκτες του Ολυμπιακού μπήκαν στη διαδικασία να πουν έναν γλωσσοδέτη.  Είπαν το... «άσπρη πέτρα ξέξασπρη και από τον ήλιο ξεξασπρότερη» και απέφυγαν οριακά το στραμπούληγμα της γλώσσας τους!