Η «συζήτηση» με τον Αγγέλου, το άρθρο «99» και η ισοσκελισμένη χρονιά

 

Οι αγωνιστικές προσδοκίες, η οικονομική επιβίωση μέσω της υπαγωγής της ΚΑΕ Άρης στο άρθρο 99, έως και το ενδεχόμενο επέκτασης της συνεργασίας με τον Βαγγέλη Αγγέλου, τέθηκαν στο τραπέζι της συζήτησης, στη χθεσινή παρουσία του προέδρου της ΚΑΕ, Λευτέρη Αρβανίτη και του προπονητή των «κίτρινων» στο στούντιο της «Αθλητικής Κυριακής».

 

Σχετικά με το ενδεχόμενο επέκτασης της συνεργασίας με τον Βαγγέλη Αγγέλου,  ουσιαστική συζήτηση δεν έχει γίνει. Είναι αλήθεια όμως ότι – τουλάχιστον τις τελευταίες δύο εβδομάδες – υπάρχει η πρόθεση, από τη πλευρά της ομάδας, να καθίσουν και να συζητήσουν, όπως σημείωσε ο Λευτέρης Αρβανίτης. Εντούτοις, το timing μάλλον δεν είναι κατάλληλο κι αυτός είναι ένας από τους λόγους της μη ουσιαστικής συζήτησης. Αυτή τη στιγμή, στον Άρη δεν γνωρίζουν, ποια θα είναι τα οικονομικά δεδομένα της επόμενης χρονιάς και πολλά θα εξαρτηθούν από την υπαγωγή της ΚΑΕ στο άρθρο 99. Η σχετική εκδίκαση θα γίνει στις 26 Απριλίου. Αν η ΚΑΕ υπαχθεί στο άρθρο 99, τότε θα αναπνεύσει και τουλάχιστον θα βάλει σε μια σειρά όλα της τα χρέη, ώστε να τα πληρώσει (μειωμένα) κατά περίπου 30%-40%. Αν όχι, θα σφίξει ο κλοιός και θα πρέπει να βρεθεί ένα άλλο σχέδιο διάσωσης του τμήματος.

 

Ο πρόεδρος της ΚΑΕ είπε με απόλυτη ειλικρίνεια ότι το άρθρο 99, είναι ο μοναδικός τρόπος διάσωσης της ομάδας. Είναι αλήθεια ότι μια μερίδα πιστωτών που αρνούνται να συναινέσουν, έχουν σχηματίσει μια λανθασμένη εντύπωση. Νομίζουν ότι ο σύλλογος μπορεί μέσα σε διάστημα 8-9 μηνών να τους πληρώσει οφειλόμενα 4-5 χρόνων. Κι αν δεν αλλάξουν φιλοσοφία, θα βγουν και οι ίδιοι χαμένοι από την ιστορία. Ωστόσο και ο Άρης θα πρέπει να πείσει ότι έχει αλλάξει. Τα λόγια… «θέλουμε να πληρώσουμε», δεν φθάνουν. Απαιτούνται κατ’ ιδίαν συναντήσεις, συζητήσεις και κυρίως, απαγορεύονται δια ροπάλου οι «μεγάλες κουβέντες». Πριν από 2-3 μήνες είχε σημειωθεί ότι «έχουμε συμφωνήσει με το 80% των πιστωτών», πράγμα που ασφαλώς και δεν επιβεβαιώθηκε μέσα από την ομάδα των εννιά παικτών που αρνήθηκαν να υπογράψουν συναινετική επιστολή.

 

Και πάμε στην «ισοσκελισμένη χρονιά». Είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει ισοσκελισμένη χρονιά. Ποιοι είναι οι λόγοι; Όχι μόνο γιατί τα έσοδα από τα εισιτήρια (διαρκείας ή αγώνων) ήταν λιγότερα, αλλά και γιατί η ΚΑΕ δεν είχε τα αποτελέσματα που ήθελε μέσα από τις χορηγίες (σ. σ. παρότι σύστησε τμήμα marketing), καθώς επίσης και γιατί – επί του αγωνιστικού – το μπάτζετ ξέφυγε από τις αρχικές 340.000 ευρώ και πλέον είναι άνω των 400.000 ευρώ. Ένας ακόμη σημαντικότατος λόγος είναι ότι, πέρα από συγκεκριμένους 4-5 παράγοντες, δεν δόθηκε στη ΚΑΕ η βοήθεια που είχαν υποσχεθεί μια μεγαλύτερη ομάδα οικονομικών παραγόντων. Η ευθύνη δεν ανήκει αποκλειστικά στη τωρινή διοίκηση, αλλά στο σύνολο της οικογένειας του Άρη που τελικώς, δεν αγκάλιασε την όλη προσπάθεια, στο επίπεδο στο οποίο είχε δεσμευτεί ότι θα το έπραττε.

 

Τα περί «ισοσκελισμένης χρονιάς» δίνουν λανθασμένη εντύπωση. Η αλήθεια είναι ό,τι η ΚΑΕ χρειάζεται χρηματοδότηση (σ. σ. περίπου 100.000 ευρώ) για να αποκτήσει φυσιολογική λειτουργία κι αυτό το πρόβλημα είναι αναγκαίο να σημειωθεί και να αναδειχθεί. Να το αντιληφθούν όλοι όσοι έχουν τη θέληση και τη δυνατότητα να συμβάλλουν. Εξάλλου, από τα έσοδα που έχει η ΚΑΕ από τα τηλεοπτικά και τον ΟΠΑΠ, ένα μέρος θα πάει α) στις χρέη του παρελθόντος (π.χ. Χατζηβρέττας, β)στην εφορία, γ) στον ασφαλιστικό φορέα. Αν πάντως «περάσει» η τροπολογία περί 100 δόσεων, τότε η ΚΑΕ θα πάρει μια ανάσα, δίχως αυτό να εγγυάται την «ισοσκελισμένη χρονιά».