Το …ποδήλατο, το ταξί και το λεωφορείο

aek fans1

Και ποδηλασία και ρυθμική γυμναστική και επιτραπέζια αντισφαίριση, ακόμη και πυγμαχία ίσως έχει το μενού της ΚΑΕ ΑΕΚ, που αναζητά εδώ και χρόνια μια κατάλληλη έδρα για να φιλοξενήσει όχι απλά τους αγώνες της, αλλά τις φιλοδοξίες του νέου της παραγοντικού σχήματος, ειδικά δε του αναγνωρισμένα παθιασμένου με την ομάδα του, Μάκη Αγγελόπουλου.

Και η ΑΕΚ, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αποδειχθεί δυνατή αλλά και με αντοχές αθλητή μοντέρνου τριάθλου, το λιγότερο, προκειμένου να αντέξει και να βγει νικήτρια απ’ την μάχη με τα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας.

Έχοντας όμως ζήσει, αφενός τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και τα κλειστά που χρησιμοποιήθηκαν, αφετέρου ορισμένους απ’ τους χώρους αυτούς και μετέπειτα, αλλά πολύ περισσότερο την καθημερινότητα της ΑΕΚ, θα τολμούσα να εισηγηθώ στον Μάκη Αγγελόπουλο, μιαν άλλη λύση, όχι τόσο δημοφιλή όμως στον απλό οπαδό της ομάδας: Να μείνει για πολλά χρόνια και να εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες φιλοξενίας στο ΟΑΚΑ.

Η ΑΕΚ άλλωστε θέλει έναν χώρο «δικό της», που δεν θα αφορά μόνο μια κεντρική σάλα αλλά και εγκαταστάσεις για την φιλοξενία της ως ΚΑΕ, ως ερασιτεχνική αλλά και ως ακαδημία ταλέντων. Το ΟΑΚΑ έχει άπλετους χώρους, πολλά βοηθητικά και ακόμη και με τον Παναθηναϊκό να εμφανίζεται «κυρίαρχος» στην κατανομή χώρων, ωρών και διευκολύνσεων, έχει αποδειχθεί ότι οι δύο ομάδες μπορούν να συνυπάρξουν.

Θα μπορούσαν μάλιστα, αν υπήρχε διάθεση και τουλάχιστον μεσοπρόθεσμη δέσμευση και των δύο, να συνεργαστούν με την διοίκηση του ΟΑΚΑ και να επενδύσουν και οι δύο κάποιο πιο …λογικό ποσό απ’ αυτό που θα χρειαζόταν ο ένας ή ο άλλος για να «μπασκετοποιήσουν» μια άλλη εγκατάσταση και να έχουν αποτελέσματα θεαματικά. 

Επίσης, το ΟΑΚΑ είναι αποδεδειγμένα σπουδαίο σαν μπασκετική έδρα ακόμη και όταν έχει τρεις, τέσσερις ή πέντε χιλιάδες οπαδούς που φωνάζουν. Τελευταίο παράδειγμα ο αγώνας της ΑΕΚ με τα Τρίκαλα, όπου περίπου δυόμιση χιλιάδες οπαδοί της ΑΕΚ, ανάμεσά τους και πολλές γυναίκες, καθώς στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχαν δωρεάν είσοδο, δημιούργησαν καυτή ατμόσφαιρα στην τέταρτη περίοδο και η ΑΕΚ γύρισε ένα παιχνίδι απ’ το -16 με την βοήθειά τους, όπως παραδέχθηκαν τόσο ο Ζντοβτς όσο και ο Καστρίτης.

Και ερχόμαστε στον Σλοβένο, που πολλοί …εμίσησαν όσο είναι προπονητής της ΑΕΚ, αλλά ορισμένες φορές έχει και τα δίκια του όταν γκρινιάζει. Πρέπει να παραδεχθούμε πάντως ότι άλλος στην θέση του και περισσότερα θα έλεγε και θα έκανε αν άλλοι έπαιρναν απόφαση και τον έφερναν προ τετελεσμένου αφήνοντας την ομάδα χωρίς έναν βασικό της ξένο πριν από παιχνίδι όπου ήδη ήταν γνωστό ότι η ΑΕΚ θα είχε αρκετές άλλες απουσίες.

Ο Ζντοβτς όμως τελικά το πήρε πάνω του και επανέλαβε ότι φιλοσοφία του ως προπονητής είναι να λύνει τα προβλήματα και όχι να τα δημιουργεί. Είναι επίσης αλήθεια ότι σχεδόν όλοι μας, φίλαθλοι, δημοσιογράφοι αλλά και …παράγοντες, τον πίεζαν να αποδεχθεί την αλλαγή του Τζαουάντ Ουίλιαμς εδώ και καιρό. Τελικώς και ο ίδιος αντιλήφθηκε ότι με την έλευση και του Λουκά Μαυροκεφαλίδη δεν μπορεί να έχει τέσσερα τεσσάρια (μαζί με τους Σάκοτα, Ουίλιαμς και Μιλόσεβιτς), στο ρόστερ του.

Ο Μαυροκεφαλίδης άλλωστε, μην έχετε καμιά αυταπάτη, δεν θα έρθει για να παίξει …σέντερ στην ΑΕΚ. Θα έρθει για να έχει αυτόν τον ρόλο του πολύπλευρου τεσσαριού, με διαφορετικά χαρακτηριστικά απ’ αυτά των Σάκοτα και Μιλόσεβιτς. Θα αλληλοκαλύπτεται και με τους δυο, αλλά και με τον Δημήτρη Μαυροειδή. Θα παίζει βεβαίως και σέντερ, ειδικά όταν η ΑΕΚ θα θέλει να φθείρει τους αντίπαλους ψηλούς με φάουλ, ή απλά να ανοίξει περισσότερους διαδρόμους. Για τον Ζντοβτς όμως, ο Μαυροκεφαλίδης έχει το προσόν να είναι ουσιαστικά ένας ψηλός που μπορεί να παίζει με αποτελεσματικότητα και μακριά απ’ την ρακέτα και έτσι να λειτουργεί στα πλαίσια της ήδη δομημένης τακτικής της ομάδας.
Λύσεις θα δώσει και ο …αντι-σταρ και όχι σουπερστάρ, όπως αναφέρθηκε, Μπραντ Νιούλι. Σταρ αναφέρεται μόνο όσο αφορά στην χώρα του καθώς η Αυστραλία έχει παράδοση και στο μπάσκετ αλλά πολύ λίγοι είναι οι συμπατριώτες του που έκαναν πραγματική καριέρα στο εξωτερικό και ο Νιούλι, αν και δεν έφτασε ποτέ να κερδίσει μια θέση στο ΝΒΑ ή να καθιερωθεί στην Ευρωλίγκα, ήταν πάντα τίμιος και αποτελεσματικός. Ήταν στις περισσότερες ομάδες του όμως ένας χρήσιμος παίκτης, ικανός στο σκοράρισμα, αλλά ουσιαστικά ρολίστας και όχι ηγέτης.

Η ΑΕΚ του Ζντοβτς άλλωστε, σε αντίθεση με την ΑΕΚ που ίσως θέλουν τα οπαδικά μέσα, δεν έψαχνε σουπερστάρ, αλλά «στρατιώτη». Και θα δούμε αν ο 32χρονος Νιούλι μπορέσει να καλύψει αυτή την θέση, του στρατιώτη που θα σουτάρει όταν πρέπει και θα κάνει το ντράιβ επίσης όταν πρέπει, ενώ θα είναι ομαδικός και συνεπής και στην άμυνα. «Στα χαρτιά δείχνει ότι ταιριάζει σε αυτό που ψάχνουμε και σε  αυτό που έλειπε απ’ την ομάδα», παραδέχθηκε ο Ζντοβτς μετά τον αγώνα με τα Τρίκαλα. Ας τον δούμε πρώτα όμως και μετά θα κρίνουμε…

Και τέλος, επιστρέφουμε λίγο στους παράγοντες της ΑΕΚ. Ο στόχος που έχει τεθεί, να μπορέσει δηλαδή σύντομα η ομάδα να κάνει …ζημιές στους δυο αιωνίους, είναι και προφανής πλέον και σίγουρα άριστος, με την έννοια ότι η ΑΕΚ δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον πλέον αν οι στόχοι της περιορίζονταν στην ήδη εξασφαλισμένη για φέτος, τρίτη θέση στην Ελλάδα. Είναι επίσης αλήθεια ότι τέτοιοι στόχοι κοστίζουν πολύ και συνοδεύονται απ’ τον κίνδυνο της απογοήτευσης αν δεν επιτευχθούν άμα τη ανακοίνωσή τους… Ο ίδιος κίνδυνος, της απογοήτευσης υπάρχει και στο γηπεδικό, όπου η ΚΑΕ ΑΕΚ προσπαθεί να καλύψει τις προθέσεις της όσο μπορεί, προκειμένου να αποφύγει και τις όποιες αντιδράσεις. Η ΚΑΕ και ο Μάκης Αγγελόπουλος όμως δεν θα πρέπει να φοβούνται, κατά την εκτίμησή μας: τις αντιδράσεις κάποιων διαχρονικά ξεροκέφαλων οπαδών (που προτιμούν το κλειστό του Σπόρτιγκ, ή αυτό του Απόλλωνα Σμύρνης για να κάνουν κουμάντο ή απλά φασαρίες όποτε θέλουν), τις κρίσεις και επικρίσεις σχολιαστών (που …πιέζουν για να περάσει το δικό τους, ή που απλά ωραιοποιούν ο,τιδήποτε φαίνεται αρεστό προς την διοίκηση για να κερδίσουν εύνοια ή …αποκλειστικά), ή τον παραγοντισμό ορισμένων (που ξέρουν καλύτερα απ’ τον οποιονδήποτε άλλο, τι είναι συμφέρον για την ΑΕΚ), άσχετα και αν αλλού απέτυχαν με τις συμβουλές τους…  Ας ρωτήσουν και τον Γιάννη Φιλίππου, τι είχε ακούσει όταν είχε αποφασίσει να μετακομίσει στο ΟΑΚΑ την ομάδα μπάσκετ, ή τι κατάληξη είχε η σπουδαία επιτυχία της διοίκησής του να εξασφαλίσει το Γαλάτσι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες… Εκεί που οι περισσότεροι δεν έβρισκαν τον δρόμο για να πάνε, αν και απ’ έξω είχε τέρμα βασικής λεωφορειακής γραμμής και ήταν ακριβώς πάνω σε μεγάλο οδικό άξονα, με τεράστιο πάρκινγκ…