"Γύρισα γιατί είμαι Παναθηναϊκός"!

Η Τούλα Καλέντζου πανηγυρίζει την κατάκτηση του φετινού τίτλου στην Α1 γυναικών αποκαλύπτοντας στο Basketnews τι την έκανε να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό. Μιλάει για την Εθνική ομάδα και εκμυστηρεύεται τι δεν έκανε και το μετάνιωσε.

Οκτώ  χρόνια μετά την κατάκτηση του τελευταίου πρωταθλήματος Ελλάδας, η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, το περασμένο Σάββατο (20/4) κατάφερε να ανέβει και πάλι στην κορυφή της Α1 κατηγορίας γυναικών. Η νίκη στον «Τάφο του Ινδού» με 67-61 επί του Ελληνικού, ήταν το καλύτερο φινάλε για την ομάδα του «τριφυλλιού»,  η οποία στη διάρκεια της εφετινής αγωνιστικής σεζόν υπερέβαλε εαυτόν, προκειμένου να φτάσει στον στόχο της και να ανάψει… κόκκινο στην τετραετή «ξέφρενη» πορεία του Αθηναϊκού.

Αναμφίβολα μία από τις πρωταγωνίστριες στην προσπάθεια του Παναθηναϊκού ήταν η Ελληνίδα γκαρντ Τούλα Καλέντζου, η οποία το περασμένο καλοκαίρι επέστρεψε στα παλιά της λημέρια με στόχο,  όπως ομολόγησε στην συνέντευξη που παραχώρησε στην Basketnews, να κατακτήσει τον τίτλο.

Ναι!  Η διεθνής αθλήτρια  με τα οκτώ, πλέον, πρωταθλήματα που κατέκτησε με τέσσερις διαφορετικούς συλλόγους (Παναθηναϊκός, Σπόρτιγκ, Εσπερίδες και Αθηναϊκός)  τα οκτώ Κύπελλα, τον τίτλο του Γιούρο Καπ και τις πολλές ατομικές διακρίσεις, στα 35 της  χρόνια εξακολουθούσε να έχει τον πήχη ψηλά, όπως τότε, τη περίοδο 1997-1998, όταν σε ηλικία 30 ετών στέφθηκε για πρώτη φορά στην καριέρα της πρωταθλήτρια Ελλάδας, φορώντας και πάλι την φανέλα του «τρυφιλλιού».

- Όταν το καλοκαίρι του 2012 επιστρέψατε στον Παναθηναϊκό  είχατε στο μυαλό σας την κατάκτηση του τίτλου;

«Φυσικά!  Επειδή όμως ως άνθρωπος είμαι μετρημένος και προσγειωμένος, δεν μου αρέσει να λέω παχιά λόγια και μεγάλες κουβέντες.  Ωστόσο μέσα στο μυαλό μου υπήρχε πάντα η σκέψη της μεταγραφής μου σε μια ομάδα που είχε ως στόχο να πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν αυτό ακούγεται εγωιστικό αλλά από την στιγμή που την περσινή χρονιά είχα αγωνιστεί στον τελικό (σ.σ. με την ομάδα του Αθηναϊκού) δεν ήθελα να πάω σε έναν σύλλογο που θα έπαιζε απλά για τη σωτηρία του. Βάζω πάντα τον πήχη ψηλά. Όταν, λοιπόν, το καλοκαίρι διαπίστωσα στη συνομιλία που είχα με την Γιασεμή Σαμαντούρα, την οποία γνωρίζω πολλά χρόνια, και τον Ηλία Μιχαλαριά ότι η ομάδα είχε υψηλούς στόχους για την εφετινή αγωνιστική σεζόν, τότε είπα  “ναι,  θα γυρίσω στον Παναθηναϊκό”. Εννοείται βέβαια ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι είμαι Παναθηναϊκός!»

- Ποιο ήταν το παιχνίδι ή το αποτέλεσμα εκείνο που σας έκανε να πιστέψετε ότι το όνειρο της κατάκτησης του τίτλου μπορούσε να  βγει αληθινό;

«Η αλήθεια είναι πως αν και στο πίσω μέρος του μυαλού όλων μας υπήρχε η κατάκτηση του πρωταθλήματος, είχαμε πει πως δεν θα αποτελούσε αποτυχία για εμάς η μη επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου.  Αυτό που θέλαμε ήταν να πηγαίνουμε βήμα-βήμα.  Να κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Βλέπετε η φετινή σεζόν ήταν περίεργη για τον Παναθηναϊκό, με την έννοια  ότι η ομάδα είχε στη σύνθεση της τρεις κατηγορίες παικτριών:  Αυτές που έχουν μεγάλη εμπειρία στο ελληνικό πρωτάθλημα, εκείνες που γνωρίζουν την κατηγορία,  κι εκείνες που βρίσκονται ακόμα σε πολύ νεαρή ηλικία και είναι μαθήτριες.  Το ζητούμενο λοιπόν για εμάς ήταν καταρχάς να βρεθεί η ισορροπία. Εκείνο που μας βοήθησε στη πορεία της σεζόν ήταν οι καλές εμφανίσεις που είχαμε σε κάποια σημαντικά παιχνίδια. Όπως για παράδειγμα στα εκτός έδρας ματς  με το Ελληνικό στο οποίο κερδίσαμε και τον Αθηναϊκό, όπου χάσαμε μεν, αλλά στις λεπτομέρειες…»  

- Πιστεύετε ότι η απώλεια του Κυπέλλου Ελλάδας και κυρίως ο αποκλεισμός  της ομάδας σας από τον τελικό του φάιναλ φορ της διοργάνωσης αποτέλεσε ένα καλό μάθημα για τον Παναθηναϊκό ενόψει της έναρξης των πλέι οφ του πρωταθλήματος;

«Βεβαίως. Και μάλιστα πολύ καλό!  Πάντως εγώ δεν θεωρούσα ότι ο Παναθηναϊκός ήταν το φαβορί της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Φαβορί για μένα ήταν ο Αθηναϊκός. Το Κύπελλο όμως είναι ο  θεσμός των εκπλήξεων. Παίζεις ένα νοκ-άουτ παιχνίδι στο οποίο όλα μπορούν να συμβούν. Κι επειδή το μπάσκετ είναι ένα δίκαιο άθλημα ισχύει το εξής: Αν παίξεις καλά, κερδίζεις. Ειδάλλως χάνεις. Αυτό αποδείχθηκε και από το γεγονός ότι η νικήτρια του Κυπέλλου ήταν μια ομάδα που αγωνίζεται στην Α2 κατηγορία.

Ο Πρωτέας Βούλας είναι μια εξαιρετική ομάδα και πήρε δίκαια το τρόπαιο. Στη δική μας περίπτωση αυτό που μας στοίχισε  περισσότερο ήταν η αποτυχία της πρόκρισης στον τελικό.

Ευτυχώς, στην πορεία,  στην σειρά των πλει οφ του πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ  είχαμε ήδη 2-0 νίκες από την κανονική περίοδο και παίξαμε όσο χρειαζόταν για να πάρουμε αυτό που θέλαμε. Έτσι, μέχρι την έναρξη των τελικών είχαμε αρκετό χρόνο στη διάθεσή μας για να σταθούμε ξανά στα πόδια μας»

Δεν έχω αποφασίσει ακόμα για την εθνική ομάδα

- Το πρωτάθλημα τελείωσε, η αποστολή του Παναθηναϊκού και η δική σας εξετελέσθη, και τώρα τι; Θα ανοίξετε το κεφάλαιο εθνική ομάδα; Το καλοκαίρι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα  θα αγωνιστεί στα  προκριματικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2015.  Θα είστε εκεί;

«Θα δούμε. Έχω μιλήσει με το νέο ομοσπονδιακό προπονητή, τον Τζώρτζη Δικαιουλάκο, αλλά θα ξαναμιλήσουμε μέσα στο επόμενο διάστημα. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Ξέρετε αυτό που προέχει για τους αθλητές είναι να είναι πάντα καλά. Να έχουν σωματική δύναμη γιατί όταν περνούν τα χρόνια και παίζεις συνέχεια, χειμώνα - καλοκαίρι, το σώμα δεν αντέχει.  Αυτό είναι το μοναδικό πράγμα που σκέφτομαι. Θα δούμε τι θα γίνει…»

- Πιστεύετε ότι η εθνική ομάδα των γυναικών μπορεί να σταθεροποιήσει την πορεία της; Και το ρωτάμε αυτό γιατί παρά την πολύ καλή παρουσία της στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2009 όπου μέσω της κατάκτησης της 5ης θέσης, το 2011 συμμετείχε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, πέρσι δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την παρουσία της στο φετινό Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας.

«Νομίζω πως ναι. Η εθνική ομάδα είχε μια πολύ καλή εξαετία στη διάρκεια της οποίας κατάφερε να πετύχει πολύ σημαντικά πράγματα. Φέτος θα είναι μια μεταβατική περίοδος γιατί ο κόουτς θα κληθεί να συνδυάσει την εμπειρία κάποιων παικτριών με το ταλέντο των νέων κοριτσιών.

Απ’ όσο γνωρίζω η Εβίνα (σ.σ. Μάλτση) έχει πει ότι δεν θα είναι στην εθνική. Υπάρχουν βέβαια άλλες παίκτριες με εμπειρία, όπως επίσης υπάρχουν και νέα παιδιά με πολύ ταλέντο. Το καλό είναι ότι πέρσι το καλοκαίρι οι ομάδες των Κορασίδων και των Νεανίδων είχαν πολύ καλές επιδόσεις. Σίγουρα λοιπόν από αυτές θα βγουν κοπέλες οι οποίες μελλοντικά θα μπορέσουν να στελεχώσουν την ομάδα των Γυναικών. Επίσης θετικό είναι το γεγονός ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα αν και το επίπεδο δεν είναι δυνατό, λόγω της οικονομικής κρίσης οι ομάδες στηρίζονται σε πολλά νεαρά κορίτσια.

Πιστεύω ότι μετά την περσινή αποτυχία της εθνικής να προκριθεί στο ευρωπαϊκό, φέτος βρίσκεται μπροστά σε μια πολύ μεγάλη πρόκληση να πετύχει τον στόχο της πρόκρισης στη διοργάνωση του 2015, και εφόσον το καταφέρει,  ο προπονητής της, ο οποίος είναι άριστος γνώστης του ευρωπαϊκού γυναικείου μπάσκετ, θα έχει όλο τον χρόνο στη διάθεσή του να δέσει την ομάδα. Διαθέτει την εμπειρία και είμαι αισιόδοξη ότι θα πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.»

- Κάνατε λόγο για νέα και ταλαντούχα κορίτσια που μπορούν να στελεχώσουν την ομάδα των Γυναικών. Πιστεύουμε πως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Άρτεμις Σπανού η οποία αγωνίζεται στις  Η.Π.Α.(σ.σ.με το κολλέγιο Ρόμπερτ Μόρις) και πρόσφατα συμπεριλήφθηκε στην τρίτη καλύτερη all star πεντάδα του κολλεγιακού πρωταθλήματος…

«Ναι όντως. Υπάρχουν όμως κι άλλες κοπέλες εκτός από την Άρτεμις που αναφέρατε. Η Σλούκα, η Πατεράκη, η Χατζηγιακουμή, η Χριστινάκη, η Σταμολάμπρου  η οποία νομίζω ότι του χρόνου θα πάει στο κολλέγιο που βρίσκεται η Άρτεμις, και πολλά άλλα κορίτσια. Το γυναικείο μπάσκετ έχει μέλλον.»

- Εσείς; Έχετε σκεφτεί τι θα κάνετε στο μέλλον;

«Δεν έχω σκεφτεί κάτι αυτή την στιγμή. Άλλωστε δεν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από τότε που ολοκληρώθηκε το πρωτάθλημα. Προς το παρόν αυτό που σκέφτομαι είναι τι θα κάνω με την εθνική ομάδα.»

- Αν δεν κάνουμε λάθος πριν από δύο χρόνια σας είχατε πρόταση από την γαλλική Μπουρζ να αγωνιστείτε σε αυτήν.  Μετανιώσατε που δεν πήγατε στο εξωτερικό;  

«Ναι, το μετάνιωσα. Όχι τότε, αλλά αργότερα. Εκείνο το διάστημα στο Μπουρζ μου είχαν κάνει πρόταση για συμβόλαιο μικρής διάρκειας επειδή είχε τραυματιστεί η καλύτερη παίκτριά τους και κατά την άποψή μου μια από τις καλύτερες παίκτριες στο μπάσκετ, η Ντουμέρ. Βέβαια μετά η ομάδα επανήλθε με μια νέα πρόταση για συμβόλαιο μεγαλύτερης διάρκειας. Όμως εκείνη την περίοδο αγωνιζόμουν στον Αθηναϊκό. Ήταν λίγο περίεργη κατάσταση. Θα έπρεπε ή να πάω στη Γαλλία και στην συνέχεια να αναζητήσω άλλη ομάδα στην Ελλάδα, ή όταν θα γύριζα να επέστρεφα στον Αθηναϊκό. Τελικά προτίμησα να μείνω εδώ. Ίσως όμως έπρεπε να είχα πάει στο Μπουρζ. Κυρίως για ζήσω την εμπειρία.»