- Γιώργος Βαλαβάνης
- Posted
Τις πταίει ;
Ο Γιώργος Βαλαβάνης γράφει για τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, ενώ κάνει ειδική αναφορά στο ζευγάρι Λαμποράλ-Παναθηναϊκου και στέκεται στον Δημήτρη Διαμαντίδη και στο... τελευταίο φάιναλ φορ της καριέρας του.
Ο Ολυμπιακός θα λάμψει δια της...απουσίας του από τα πλει οφ της Ευρωλίγκα για πρώτη φορά, ύστερα από 10 συνεχόμενες συμμετοχές. Οι «ερυθρόλευκοι» θα χρειαστούν ανάλυση των αιτιών για τον πρόωρο και άδοξο αποκλεισμό τους και συνάμα αναλυτική αυτοκριτική που δεν πρέπει να φτάσει στην «αλληλοεξόντωση» από την μετατόπιση ευθυνών μεταξύ πάγκου και παρκέ και σε καταστροφική εσωστρέφεια, γιατί υπάρχει ο στόχος της κατάκτησης του ελληνικού πρωταθλήματος που είναι εφικτός και μπορεί να ισοσκελίσει σε μεγάλο βαθμό, την ευρωπαϊκή αποτυχία, όταν θα γίνει ο συνολικός απολογισμός της φετινής περιόδου.
Η μη πλήρης, ποιοτική αντικατάσταση του Σλούκα, ο τραυματισμός του Αμερικάνου σέντερ, Πάτρικ Γιάνγκ, η μη έγκαιρη αντικατάσταση του με παίκτες που δεν τον πλησίαζαν καν στην αξία του και το σοβαρό πρόβλημα υγείας του Λοτζέσκι, του οποίου η απουσία αποδείχτηκε ιδιαιτέρως δυσαναπλήρωτη αποτελούν τους κύριους λόγους της αποτυχίας του Ολυμπιακού που «αυτοκτόνησε» στο εντός έδρας παιχνίδι με την Μπάμπεργκ και στο εκτός έδρας με την Ζαλγκίρις.
Πάντως, δυο στοιχεία χρίζουν έρευνας και πειστικής απάντησης για τις φετινές επιλογές του Ολυμπιακού. Πρώτον, γιατί δεν αποκτήθηκε παίκτης με επιθετικές και οργανωτικές περγαμηνές στην θέση του πλει μέικερ, ώστε να μην πέσει το βάρος στον Μάντζαρη. Ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι ικανοποιημένος μόνο από την απόκτηση του Χάκετ. Ο Στρόμπερι ήταν προσθήκη και δεν αποτέλεσε ουσιαστική ενίσχυση που θα έκανε την διαφορά, ενώ ο Οντομ, ίσως και να μην χρειαζόταν. Δεύτερον, γιατί δεν αποκτήθηκε ο Τζόι Ντόρσει από την Γαλατάσαραι, ενώ ήθελε να φύγει και πήγε στην Μπαρτσελόνα. Ο Αμερικάνος σέντερ ταίριαζε «γάντι» στον Ολυμπιακό, τιμώρησε τους «ερυθρόλευκους» στο δεύτερο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα και κυρίως είχε ρίξει γέφυρες επιστροφής για τις δηλώσεις που είχε κάνει για τον Σπανούλη, μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκα, το 2012.
Οξύμωρο είναι, επίσης, το γεγονός ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πήγε σαν... «τρένο» μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκα και στην αήττητη κατάκτηση του ελληνικού τίτλου, την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, χωρίς να ζητήσει ή να γίνει ούτε...μισή μεταγραφή, ενώ εφέτος με εφτά μεταγραφές (Γιάνγκ, Στρόμπερι, Αθηναίου, Οντομ, Τζέιμς, Παπανικολάου, Ουόρικ), δεν υπήρξε η απαιτούμενη «χημεία», οι αυτοματισμοί των παικτών και η συνολική εικόνα που θα έπειθε και τον πιο «άπιστο» ότι ο Ολυμπιακός άξιζε, τουλάχιστον, να παίξει στα πλει οφ της Ευρωλίγκα. Και η αναγνώριση στο πρόσωπο και στην προσφορά του Σφαιρόπουλου, ήρθε διά στόματος Σπανούλη και Πρίντεζη, από την περσινή περίοδο. Εφέτος, ο Ολυμπιακός είναι και πάλι «γροθιά», όπως πέρυσι;
Ο Ολυμπιακός μπορεί να βγεί πιο δυνατός από τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό του, οι παίκτες του να πεισμώσουν και να μπορεί να είναι θεατές του φετινού φάιναλ φορ, αλλά να αποδείξουν στους τελικούς των πλει οφ, ότι έχουν καταστεί κυρίαρχοι στο ελληνικό πρωτάθλημα που ήταν «μονοπώλιο» του Παναθηναϊκού, μέχρι πέρυσι.
Το «θέλω» του Διαμαντίδη, ο οίστρος του Μπουρούση
Η «διασταύρωση» του Παναθηναϊκού με την Λαμποράλ Κούτσα, στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα, παρά το μειονέκτημα έδρας των «πρασίνων» φαντάζει ως την μεγαλύτερη ευκαιρία των «πρασίνων» στα τέσσερα τελευταία χρόνια για να επιστρέψουν στο φάιναλ φορ της διοργάνωσης και να παίξουν στο στάδιο «Q2», όπου είχαν κατακτήσει τον 5ο ευρωπαϊκό τίτλο τους, πριν από 7 χρόνια. Το μέγεθος του αντιπάλου δεν προκαλεί τον...τρόμο της ΤΣΣΚΑ, αλλά κάθε άλλο παρά είναι αμελητέο, αφού η πορεία της ομάδας από την Βασκονία και στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκα, αλλά κυρίως στο Τοπ-16, δίκαια είχε ως κατάληξη την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στον όμιλο που μετείχε ο Ολυμπιακός.
Την...πλάτη της Λαμποράλ είδαν στην μεγαλύτερη διάρκεια του Τοπ-16, τα δυο «τοτέμ» του ισπανικού μπάσκετ, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ που κατετάγησαν, αντίστοιχα, στην τρίτη και στην τέταρτη θέση. Η Λαμποράλ δεν είναι το ακλόνητο φαβορί για την πρόκριση, αλλά με κριτήριο το πλεονέκτημα έδρας, το οποίο έχει αξιοποιήσει σε ποσοστό 90% στην «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα», θα έχει τον πρώτο λόγο για να φτάσει στις 3 νίκες που θα κρίνουν το εισιτήριο της πρόκρισης.
Η ομάδα του Κροάτη τεχνικού, Βέλιμιρ Περάσοβιτς μετρά 11 νίκες σε 12 εντός έδρας αγώνες (5/5 στην πρώτη φάση, 6/7 στο Top-16) και μόνο ο Ολυμπιακός έφυγε νικητής (76-82), στην 2η αγωνιστική του Top-16. Ηττημένες έχουν φύγει και η ΤΣΣΚΑ και η Μπαρτσελόνα.
Στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πλει οφ που έχει αποδειχτεί πολλάκις στο παρελθόν, ότι εκτός από αγωνιστική συνέπεια στα εντός και στα εκτός έδρας παιχνίδια, χρειάζεται δυνατή ψυχολογία και αποστασιοποίηση από ενθουσιασμό, ύστερα από νίκη και απογοήτευση, ύστερα από ήττα. Η εμπειρία των παικτών στα πλέι οφ και στην διαχείριση των αισθημάτων τους, πριν και μετά από κάθε παιχνίδι των πλει οφ, αποτελεί τον δεύτερο σημαντικότερο παράγοντα. Η Λαμποράλ θα έχει το μεγαλύτερο άγχος στους δυο πρώτους αγώνες για να προστατεύσει το πλεονέκτημα έδρας και θα φανεί αν μπορεί να δικαιώσει τις βλέψεις της για συμμετοχή στο φάιναλ φορ ή έχει ήδη φτάσει στην οροφή των δυνατοτήτων της, ενώ ταυτόχρονα ο Παναθηναϊκός θα έχει διπλή ευκαιρία για να πετύχει μία εκτός έδρας νίκη και να ανατρέψει το μειονέκτημα έδρας, ενόψει του τρίτου και τέταρτου αγώνα στο ΟΑΚΑ.
Οι «πράσινοι» έχουν αναμφιβήτητα πιο «βαριά» φανέλα με τα έξι «αστέρια». Στο κομμάτι της εμπειρίας, όμως και με εξαίρεση τον αρχηγό του, Δημήτρη Διαμαντίδη και τον Τζέιμς Γκίστ που θα παίξει για τρίτη φορά σε πλέι οφ, δεν υπερτερεί. Η προσθήκη των Ουίλιαμς, Χέινς και Χάντερ, είναι ακόμα νωπή. Μπορεί ο Ουίλιαμς να έχει ξεχωρίσει για την ποιότητα του, αλλά στα συγκεκριμένα παιχνίδια, θα κληθεί κι αυτός να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεροποιήσει τον Παναθηναϊκό σ’ ένα επίπεδο υψηλότερα και να κρίνει ακόμα νίκη για την ομάδα του, όπως έπραξε στο Τοπ-16 με επιθετικές πρωτοβουλίες.
Στον αντίποδα, η Λαμποράλ δεν έχει αποθέματα εμπειρίας σε ατομικό επίπεδο και μόνο ο Γιάννης Μπουρούσης που έχει παίξει στα πλει οφ με τον Ολυμπιακό και την Ρεάλ, ξεχωρίζει αισθητά από τους συμπαίκτες του. Γι’ αυτόν τον λόγο και μόνο, το συγκεκριμένο ζευγάρι θα αποτελέσει και το πιο ισσοροπημένο από τα άλλα τρία (Φενέρ-Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ-Ερυθρός Αστέρας και Λοκομοτίβ-Μπαρτσελόνα).
Η...στοχοποίηση του Έλληνα διεθνή σέντερ σε άμυνα και επίθεση, θα είναι το μεγαλύτερο ζητούμενο της τακτικής του Παναθηναϊκού. Ο...οίστρος του Μπουρούση οδήγησε την Λαμποράλ μέχρι τα πλέι οφ και είναι βέβαιο ότι θα θέλει να φτάσει και στο Βερολίνο, συνεχίζοντας τις εκπληκτικές εμφανίσεις του που ξεπέρασαν κάθε αισιόοδοξη πρόβλεψη και προσδοκία, όλους τους προηγούμενους μήνες. Το γεγονός ότι έχει αναδειχθεί μία φορά στην θέση του πολυτιμότερου παίκτη του μήνα και κέρδισε τον ίδιο τίτλο σε 3 αγωνιστικές, φανερώνει την πρόκληση που περιμένει τον τεχνικό του ΠΑΟ, Σάσα Τζόρτζεβιτς και τους συμπατριώτες του, Ραντούλιτσα, Κούζμιτς και τον Αμερικάνο Χάντερ, να περιορίσουν τον παίκτη που έχει παρουσιάσει στατιστικά από το ΝΒΑ με διψήφιους αριθμούς σε βασικές στατιστικές κατηγορίες πόντων και ριμπάουντ, κερδισμένων φάουλ και ασίστ.
Ο Μπουρούσης έχει κατά μέσο όρο 14,8π., 9,2ριμπ., 2,2ασ., με 56,5% στα δίποντα, 37,3% στα τρίποντα και 83,2% στις βολές και η στατιστική του είναι για... Όσκαρ και απεικονίζεται εύλογα στους συγκεντρωτικούς πίνακες, καθώς είναι πρώτος στη λίστα του ranking (534β., 22.25μ.ο.), πρώτος ριμπάουντερ (221ριμπ., 9,2μ.ο.) και πέμπτος σκόρερ (356π., 14,8μ.ο.)!
Στον αντίποδα, υπάρχει το μεγάλο «θέλω» του Δημήτρη Διαμαντίδη να παίξει με τον Παναθηναϊκό στο τελευταίο ευρωπαϊκό φάιναλ φορ της καριέρας του. Αυτό το «θέλω» δεν μπορεί να υπολογιστεί σε στατιστικά και αριθμούς, όταν πρόκειται για έναν «θρύλο» του ευρωπαϊκού μπάσκετ.