"Είμαι τρελός, αλλά όχι μαλ...ας"

Είναι αλήθεια ότι αντιμετωπίσαμε αντικειμενική δυσκολία στο να ξεχωρίσουμε μια ατάκα για τίτλο του κειμένου κι αυτό είχε να κάνει με την εξαιρετική διάθεση που είχε ο Βαγγέλης Αγγέλου, έχοντας απέναντί του σπουδαστές δημοσιογραφίας των ΙΕΚ ΞΥΝΗ.

Ο προπονητής του Άρη ανέλυσε την φιλοσοφία του, τις προτεραιότητές του, μίλησε για τους παίκτες-κεφάλαια του ελληνικού μπάσκετ, αλλά και για τον αγώνα με τον Πανιώνιο για την ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδος.

«Μέσα από την εμπειρία μου στον χώρο και τη συνεργασία μου με σπουδαίους ανθρώπους, έφτιαξα το δικό μου τρίπτυχο. Πρώτον: Σε ένα σεμινάριο προπονητικής το 2000, επίσημος καλεσμένος ήταν ένας συνεργάτης του Φιλ Τζάκσον στους Σικάγο Μπουλς. Είχε συνταξιοδοτηθεί από το κολέγιο και ουσιαστικά θεωρούταν γκουρού της τακτικής. Μας είπε λοιπόν ότι στη πρώτη προπόνηση τραγουδούσε παιδικά τραγούδια. Προφανώς οι αθλητές παραξενεύτηκαν, στην πραγματικότητα όμως με αυτή τη τακτική, έφτιαξε τη διάθεση των παικτών. Άρα το πρώτο πράγμα που απαιτείται είναι η καλή διάθεση. Δεύτερον: Στη πρώτη μου χρονιά στον Ολυμπιακό, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είχε παράλληλη εργασία στην Εθνική Σερβίας. Συνεπώς, επωμίστηκα τις δυσκολίες του καλοκαιρού. Στις μεγάλες ομάδες όπως ο Ολυμπιακός υπάρχει στρες. Ξεκίνησα στη πρώτη προπόνηση με ένα ανέκδοτο. Ένας άνεργος βρήκε μια δουλειά ως οδηγός νταλίκας. Αν έκανε τρία δρομολόγια την εβδομάδα Αθήνα-Πάτρα θα έπαιρνε 2.000 ευρώ τον μήνα κι αν έκανε τέσσερα, 5.000 ευρώ. Ενθουσιάστηκε και ξεκίνησε, αλλά έξω από το Δαφνί έπαθε λάστιχο. Εκεί που ήταν αποσβολωμένος, εμφανίστηκε ένας τρελός από το Δαφνί και του έδωσε τη λύση, αν και αρχικά ο οδηγός τον αμφισβήτησε. Και τον ρώτησε ο οδηγός… ‘καλά εσύ που είσαι τρελός, πώς σκέφθηκες αυτή τη λύση και μου έδωσες αυτή τη πληροφορία’. Ο τρελός του απάντησε… ‘κοίτα να δεις, είμαι τρελός, αλλά όχι και μαλάκας’. Τρίτον: Πάντα στη ζωή σου πρέπει να χτίζεις γέφυρες με σκοπό να πετύχεις στόχους. Η γέφυρα θα βοηθήσει εσένα για να πετύχεις αλλά και τους επόμενους. Είναι επίσης απαραίτητο να ασχοληθείς με κάτι που οι άλλοι είτε δεν μπορούν να το κάνουν, είτε δεν τολμούν να το επιχειρήσουν. Και είναι αναγκαίο να μιλάς στη ψυχή του ανθρώπου. Μπορεί να δεις έναν αντιπαθητικό άνθρωπο που να κρύβει όμως μια ευαίσθητη ψυχή. Από την άλλη, μπορεί να δεις μια ευγενική φυσιογνωμία που να είναι killer. Γι’ αυτό, πάντα μιλάς στη ψυχή του άλλου».


«Δεν είναι αγώνας ζωής ή θανάτου»

Όπως ήταν λογικό, ρωτήθηκε για τον αγώνα της Κυριακής απέναντι στον Πανιώνιο που κρίνει και την παρουσία του Άρη στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Σε μια προσπάθειά του συμβάλλει στην… αποβολή του άγχους, υποστήριξε ότι «Δεν θεωρώ ότι ο αγώνας με τον Πανιώνιο έχει καταλυτικό χαρακτήρα. Αντιλαμβάνομαι ότι με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στη κοινωνία, χρειάζονται πάντα οι μικρές χαρές. Για μένα όμως, πιο σημαντικό παιχνίδι είναι αυτό με τον Ίκαρο. Παιχνίδια όπως αυτό με τον Πανιώνιο κρύβουν πολλές παγίδες. Κερδίζεις, μπορεί να μην είσαι συγκεντρωμένος για τον επόμενο αγώνα με τον Ίκαρο. Χάνεις, ενδεχομένως να σε καταβάλλει η απογοήτευση. Στο πλάνο που έχουμε καταστρώσει στον Άρη, δεν εξαρτώνται όλα από ένα παιχνίδι. Υπάρχει σαφέστατος προσανατολισμός, υπάρχει μεγάλη επιθυμία για να βρεθούμε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, αλλά αυτό το παιχνίδι δεν θα μας βγάλει από την γενικότερη στρατηγική μας. Ανεξάρτητης της μεγάλης σημασίας του».


Ανέλυσε μάλιστα τα αγωνιστικά δεδομένα. «Ο Πανιώνιος έχει ένα πλήρες ρόστερ. Διαθέτει παίκτες που είναι γαλουχημένοι στα δύσκολα παιχνίδια και θα έλεγα ότι είναι πιο ώριμοι σε σχέση με μας. Τακτικά, παίζει ένα δυνατό πρέσινγκ στα όρια του φάουλ. Κατά μέσο όρο σε ένα παιχνίδι, σφυρίζονται σε μια ομάδα 30 φάουλ. Και ο Πανιώνιος στηρίζεται σε αυτό αλλά και στο βάθος του. Η δύναμή του είναι η ικανότητα των γκαρντ στο ένας εναντίον ενός και η αποτελεσματικότητα των επιθετικών τριγώνων του όπου χωρίς ντρίμπλα παίρνει 1,4 πόντους ανά κατοχή. Εμείς πρέπει οπωσδήποτε να τον αναχαιτίσουμε και να τον αναγκάσουμε», είπε.


«Ο Άρης είναι ηφαίστειο με λάβα»

Η συζήτηση περιλάμβανε κι έναν μίνι απολογισμό της παρουσίας του στον Άρη. Αναφέρθηκε στους λόγους που τον οδήγησαν στην αποδοχή της πρότασης, στη γενικότερη στρατηγική, αλλά και στην κριτική που την διαβάζει, αλλά δεν τον επηρεάζει. «Άρης και ΠΑΟΚ είναι δύο ομάδες που στήριξαν πολύ το μπάσκετ και αντιμετωπίζονται με δέος. Ο Άρης έχει κάτι… Δεν είναι αερόθερμο, ούτε τζάκι. Είναι ένα ζωντανό ηφαίστειο που βγάζει λάβα. Για μένα, ήταν πρόκληση να αναλάβω τη τεχνική ηγεσία του Άρη. Δεύτερον, όπως σας είπα και νωρίτερα, πάντα κάνω κάτι που δεν μπορούν ή δεν τολμούν οι άλλοι. Όλοι μου είπαν να μην έρθω στον Άρη κι αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή μου. Το να λειτουργείς στον Άρη είναι σαν να κάνεις… rafting». Σχετικά με τη κριτική, υποστήριξε ότι «να ξέρετε ότι το άδικο είναι κανόνας και το δίκαιο αγώνας. Μπορεί μια κριτική να σε νευριάσει, να σε τσατίσει, αλλά προσωπικά δεν με επηρεάζει. Το αποτέλεσμα ενός αγώνας είναι, 60% η οργάνωση και οι πληροφορίες για τον αντίπαλο και στο υπόλοιπο 40% μπαίνουν η ικανότητα, η τακτική και η τύχη. Προσωπικά, πριν από κάθε παιχνίδι κάνω την προσευχή μου και ζητώ να ανταποκριθώ στην ευθύνη, να έχουμε σωστή διαχείριση των καλών και των κακών στιγμής αλλά και της κρίσης που σίγουρα θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε, αλλά και τη νίκη».
Ρωτήθηκε για το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να «Ένας κορμός φτιάχνεται σε δύο χρόνια κι ένας καινούργιος παίκτης μπαίνει στην ομάδα σε διάστημα έξι μηνών. Σε μια ομάδα πρέπει πάντα να μπαίνουν οι αρχές μιας οικογένειας. Είναι αναγκαίο να βάλεις αυτά τα συστατικά. Οι Έλληνες παίκτες του Άρη έχουν στρες καριέρας διότι έχουν στο μυαλό τους δύο ξέρεις. Το ‘πρέπει’ και το ‘γρήγορα’. Εκτιμώ όμως ότι θα κάνουν καριέρα στον ελληνικό χώρο, κάποιοι εξ’ αυτών και στην Ευρώπη».


«Η πίεση και ο κόσμος»

Δεν ήταν λίγες οι φορές όπου αναφέρθηκε στη πίεση και στο στρες. «Γίνεται πολύς λόγος για την πίεση. Ένας μαθητής λυκείου έχει να διαβάσει τουλάχιστον 15 διαφορετικά μαθήματα την ημέρα. Στις σχολικές ώρες προσθέστε και τις ώρες που θα κάνει είτε σε φροντιστήριο είτε σε ιδιαίτερα, αλλά και αυτές που θα πρέπει να επενδύσει διαβάζοντας τα μαθήματά του. Για να διαχειριστείς τη πίεση, είναι απαραίτητο να βάλεις προτεραιότητες», απάντησε και ρωτήθηκε για την απουσία του κόσμου από το γήπεδο. «Καταρχήν εγώ ουδέποτε έχω γκρινιάξει. Αυτό που είχα πει στους παίκτες μου είναι ότι σε κάθε παιχνίδι πρέπει να φέρνουμε κι έναν φίλαθλο ακόμη. Ο κόσμος θέλει παραστάσεις, θέλει καλή performance. Από τη πρώτη μέρα στον Άρη, είχα πει στα παιδιά ότι πρέπει να αναγκάσουμε τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί μας. Πρέπει όμως να καταλάβουμε κάτι. Το παρελθόν είναι παρελθόν και δεν πρέπει να ζούμε με αυτό. Πριν από 5-6 χρόνια, μπορούσαν οι περισσότεροι να αγοράσουν 10 παλτά, τώρα μπορούν ένα. Μπορούσαν να αγοράσουν 10 πουκάμισα, πλέον δεν έχουν τη δυνατότητα. Και αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Ο αθλητισμός δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση. Πρέπει να εκτιμήσουμε αυτό που διαθέτουμε και με τη συνεργασία αλλά και την υποστήριξη όλων, να επιδιώξουμε να το βελτιώσουμε».


«Δεν έχω στρες καριέρας»

«Αγωνίστηκα στην Α1 για 12 χρόνια και είχα την τύχη να συνεργαστώ με σπουδαίους ανθρώπους του χώρου. Η δουλειά του προπονητή έχει μια μορφή πορνείας. Πολύ εύκολα σε διώχνουν, έρχεται ο ένας, φεύγει και ακολουθεί ένας άλλος, μετά έρχεται ένας τρίτος. Τη πορεία του Ολυμπιακού άλλαξαν – προπονητικά – δύο άνθρωποι. Ο Γιάννης Ιωαννίδης και μετά ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Στον πρώτο χρόνο της συνεργασίας μου με τον Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό, νομίζω ότι κατέρρευσε κι ένας μύθος που είχε καλλιεργηθεί περί μιας αμφιλεγόμενης μπασκετικής προσωπικότητας. Τότε, το μπάτζετ μειώθηκε από τα 39 εκατομμύρια στα 15 εκατομμύρια. Δημιουργήθηκε κάτι καινούργιο με το γνωστό αποτέλεσμα όπου σε 12 λεπτά το -19 έγινε +1 και πήραμε το ευρωπαϊκό. Είναι αλήθεια πάντως ότι μετά και τις επιτυχίες με τον Ολυμπιακό, δεν έχω στρες καριέρας».


«Το ΝΒΑ και τα ρωσικά ρούβλια»

Έχοντας περάσει από το ρωσικό πρωτάθλημα, ρωτήθηκε για τις διαφορές του συγκεκριμένου πρωταθλήματος με το ελληνικό. «Η διαφορά είναι τα ρούβλια. Σε επίπεδο τακτικής και επιπέδου μπάσκετ, δεν υπάρχουν διαφορές. Ξέρετε, μετά τις καθεστωτικές μεταρρυθμίσεις που έγιναν στη Ρωσία, μια πανεπιστημιακή έρευνα απέδειξε ότι τα αθλητικά πρότυπα της νεολαίας ήταν κάποιοι μαφιόζοι. Τότε λοιπόν, η Κυβέρνηση τα Ρωσίας έκρινε αναγκαίο να δημιουργήσει πρότυπα. Και θα σας πω μια ιστορία. Πριν από 1-2 χρόνια, ο υιος μου ήταν ομαδάρχης σε μια κατασκήνωση και μου ζητήθηκε να την επισκεφθώ και να μιλήσω στα παιδιά. Φθάνοντας εκεί συνάντησα έναν κύριο που ήταν υπεύθυνος της κατασκήνωσης, με ρώτησε κάποια πράγματα και ο κύριος ουδεμία σχέση είχε με τον αθλητισμό. Ακολούθως, τον ρώτησα κι εγώ ‘τι κάνετε εσείς εδώ πέρα’ και μου έδωσε μια συγκλονιστική απάντηση. ‘Εμείς γεννάμε αναμνήσεις’», απάντησε και ρωτήθηκε για το αν η Ευρώπη θα γίνει ΝΒΑ. «Η Ευρώπη δεν θα γίνει ΝΒΑ. Κάποια στιγμή, σε ένα συνέδριο του ΝΒΑ με την Ευρώπη στην Μόσχα, είχαν συζητηθεί οι προϋποθέσεις για την ένταξη του ευρωπαϊκού μπάσκετ στο ΝΒΑ και οι αξιωματούχοι του ΝΒΑ είχαν θέσει μια προϋπόθεση. Οι αγώνες να γίνονται σε Βερολίνο, Παρίσι, Λόνδίνο και Μόσχα. Δηλαδή, σε τρεις πόλεις που είναι καθαρά ποδοσφαιρικές. Και οι μαρκετίστες του ποδοσφαίρου, δεν το επιτρέπουν αυτό. Οι γκουρού του αθλήματος εκτιμούν ότι σε 5-6 χρόνια θα γίνει αυτή η ένωση, συνεπώς τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα θα έχουν τη μορφή του σημερινού NBDL και το ελληνικό πρωτάθλημα, αυτό του κολεγιακού πρωταθλήματος».


«Sold out λόγω του φοβερού πιτσιρικά»

Ήταν χαρακτηριστική η αντίδρασή σου, όταν τέθηκε η περίπτωση του Αντετοκούμπο. «Πάντα με στεναχωρεί να αναφέρομαι στον Αντετοκούμπο, διότι καταβάλλαμε τεράστια προσπάθεια για να τον κρατήσουμε στο ελληνικό μπάσκετ, δίχως να τα καταφέρουμε. Τουλάχιστον, τον κρατήσαμε στην Εθνική ομάδα. Αυτό που συμβαίνει στον Μιλγουόκι με τον Αντετοκούμπο είναι πραγματικά απίστευτο. Σε μια ομάδα που ως επί των πλείστων κυριαρχεί το στοιχείο των βετεράνων, σε κάθε παιχνίδι υπάρχει sold out μόνο και μόνο γιατί ο κόσμος θέλει να παρακολουθήσει αυτόν τον θαυμάσιο πιτσιρικά. Οι εκτιμήσεις λένε ότι θα γίνει 2.13 κι αν είναι υγιής που το ευχόμαστε, θα αφήσει εποχή. Εγώ ξέρω ότι είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ, σε επίπεδο εθνικής ομάδας», απάντησε.


Ρωτήθηκε και για την παρουσία Έλληνα προπονητή στον πάγκο της Εθνικής ομάδας. «Στην Ελλάδα είναι περισσότεροι οι προπονητές της εξέδρας και οι δημοσιογράφοι-προπονητές, σε σχέση με τους προπονητές. Δεν μου αρέσει να στέκομαι στην εθνικότητα. Είδαμε τι έγινε με τον Ηλία Ζούρο στην Εθνική ομάδα. Έτυχε σε ένα παιχνίδι, ένας παίκτης να βάλει διαδοχικά τρίποντα που έγινε για μία και μοναδική φορά στη καριέρα μου κι επειδή χάθηκε ένας στόχος, πυροβολήσαμε τον προπονητή. Μετά φέραμε έναν ξένο… Αυτή τη στιγμή, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν επενδύσει στον κορμό της Εθνικής ομάδας. Η επιτυχία ή όχι, δεν εξαρτάται από την ταυτότητα του προπονητή», είπε και ρωτήθηκε για το αν ο ίδιος θα δεχόταν να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Εθνικής, δίνοντας την αυτονόητη θετική απάντηση.


«Διαμαντίδης και Σπανούλης είναι κεφάλαια»

Ο Βαγγέλης Αγγέλου κατέθεσε τον θαυμασμό του γι’ αρκετούς διεθνείς παίκτες. Ρωτήθηκε αρχικά για το κατά πόσο φαίνεται η απουσία του Δημήτρη Διαμαντίδη στην Εθνική. «Ασφαλώς και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, διότι πρόκειται για έναν αθλητή ‘κεφάλαιο’ στο ελληνικό μπάσκετ. Δεν ξέρω τι τον ώθησε σε αυτή την απόφαση. Πρέπει πάντως να γράψει ένα βιβλίο το οποίο θα αποτελέσει το σωστό εγχειρίδιο για όλους τους αθλητές. Ξέρετε, ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης, ο Παπαλουκάς, ο Παπαδόπουλος, ο Φώτσης είναι παιδιά με τεράστια προσφορά. Κι εδώ υπάρχει ένα μεγάλο κρίμα. Αναφέρομαι στον Χρήστο Ταπούτο, ένα διαστημικό ταλέντο που τελικώς δεν αξιοποιήθηκε, βάσει τουλάχιστον του μπασκετικού μεγέθους του.


Και αναφέρθηκε στον Βασίλη Σπανούλη. «Ο Σπανούλης είναι απίστευτος και κάνει πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν οι άλλοι. Αν τον κλειδώσεις σε ένα δωμάτιο και του πεις, επέλεξε αν θα βγεις από το παράθυρο ή την πόρτα, αυτός θα γκρεμίσει τον τοίχο και θα βγει. Σας άκουσα να καταθέτετε τα διαπίστωση ότι οι σχέσεις του Σπανούλη με τον Διαμαντίδη δεν είναι καλές. Μύθος. Να ξέρετε ότι ο Διαμαντίδης είχε έρθει πρώτος στον γάμο του Σπανούλη κάνοντας το ταξίδι Καστοριά-Αθήνα. Και γενικά να γνωρίζετε ότι οι σχέσεις μεταξύ των παικτών της Εθνικής είναι πολύ στενές. Ο Σπανούλης είναι επαγγελματίας ρουτίνας. Και δεν σπάει τη ρουτίνα του. Πολλές φορές έχει ένα απλανές βλέμμα, σε σένα τον ουδέτερο δημιουργείται η εντύπωση ότι κάτι δεν πάει καλά, στην πραγματικότητα όμως, αυτός ακολουθεί τη ρουτίνα του. Στη πρώτη χρονιά στον Ολυμπιακό, συγκεκριμένες ώρες έκανε συγκεκριμένα πράγματα. Έκανε δηλαδή κάτι συγκεκριμένο πριν την προπόνηση, μετά την προπόνηση, το μασάζ του. Ακολουθούσε ένα πρόγραμμα που εγώ το λέω ρουτίνα. Η μεγαλύτερη προσφορά του Σπανούλη στον Ολυμπιακό ήταν ότι ενέπνευσε και τους υπόλοιπους που άρχισαν να αντιγράφουν τη ρουτίνα του, προφανώς, για να του μοιάσουν. Πρέπει κι αυτός να γράψει ένα βιβλίο-οδηγό για τους νέους αθλητές».


Ρωτήθηκε τέλος για το μπασκετικό μοντέλο που θαυμάζει. «Αυτό της Μπάγερν Μονάχου. Έχει αποδειχθεί ότι στο μπάσκετ προοδεύουν οι ομάδες που εδρεύουν σε μεγαλουπόλεις. Η Σιένα αποτελεί εξαίρεση, αλλά εκεί κι άλλοι παράγοντες έπαιξαν ρόλο. Για να πετύχει ένα μοντέλο, πρέπει να επικρατεί η συνεργασία και όχι ο εσωτερικός ανταγωνισμός. Ο καθένας να δραστηριοποιείται στον τομέα που ειδικεύεται και διακρίνεται. Αυτό συμβαίνει στην Μπάγερν Μονάχου κι ελπίζω να συμβεί και στις ελληνικές ομάδες», απάντησε.