Αν έχεις τον σωστό μάνατζερ...

Πώς το έλεγε ο Γιάννης Βογιατζής στον Φαίδωνα Γεωργίτση… «μέχρι και μουστάκι θα σε βάλει να κόψεις». Στη δική μας περίπτωση, το ξύρισμα δεν είναι απαραίτητο, φαίνεται όμως ότι η αλλαγή μάνατζερ είναι επιβεβλημένη.


Τα κάστρα της συγκεκριμένης ομάδας έχουν πέσει προ πολλού. Απλά άλλαξαν οι πρωταγωνιστές. Τώρα, άλλοι μάνατζερ κάνουν κουμάντο. Φρόντισαν να βάλουν σε καίριες θέσεις (εντός της ομάδας) τους σωστούς ανθρώπους και η δουλειά γίνεται αθόρυβα. Έτσι λοιπόν, παίκτης που δεν έπαιζε περισσότερα από 10 λεπτά κατά μέσο όρο, μόλις άλλαξε μάνατζερ και πήγε στον «κατάλληλο» (για τη συγκεκριμένη ομάδα), είδε την κατακόρυφη αύξηση του χρόνου συμμετοχής του. Ξαφνικά, απέκτησε γρήγορα πόδια, αντανακλαστικά, σωστή αντιμετώπιση των pick n’ roll.


Κι εμείς οι πονηροί, φανταζόμαστε ότι ως δια μαγείας, την ίδια οδό θα ακολουθήσει κι ένας συμπαίκτης του. Τους τελευταίους μήνες ξεσκονίζει τον πάγκο – κι ενώ είχε χρόνο συμμετοχής μέχρι τα μέσα της χρονιάς. Που ξέρεις (;), μπορεί έτσι να υπογράψει το τριετές συμβόλαιο. Πόσο μάλλον, όταν βλέπει ότι οι παίκτες (του ίδιου μάνατζερ) έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής.


Ξέρουμε ότι θέλετε να μάθετε λεπτομέρειες, αλλά θα κάνετε λίγη υπομονή. Σύντομα, όλα θα βγουν στη φόρα. Θα τα πάρει το «ποτάμι», όχι του Θεοδωράκη, ένα άλλο ποτάμι. Βέβαια, ο μάνατζερ κάνει τη δουλειά του. Όπως η συντριπτική πλειοψηφία, έτσι κι αυτός, θέλει να έχει (αυτό που λέμε) μια ομάδα όπου θα βάζει παίκτες με τους όρους και τους κανόνες που θέλει. Το θέμα είναι τι κάνουν αυτοί που υποτίθεται οφείλουν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της ομάδας.  Ή είναι αφελείς ή γνωρίζουν τα πάντα. Έχουν αντιληφθεί ότι λειτουργούν εις βάρος των υπολοίπων περιουσιακών στοιχείων της ομάδας; Εννοούμε παικτών που ανήκουν εξ’ ολοκλήρου στην ομάδα.