Απεταξάμην την καταστροφολογία

span diam

Ο Γιώργος Βαλαβάνης εκτιμά πως ό,τι κι αν γίνει αυτό το καλοκαίρι στο μεταγραφικό παζάρι, ούτε ο Ολυμπιακός ούτε ο Παναθηναϊκός θα έχουν... καταστραφεί τον Σεπτέμβρη...

H απογοήτευση και η απαισιοδοξία είναι οι μεγαλύτεροι “σύμμαχοι” της καταστροφολογίας που δημιουργείται σε χρονικές φάσεις  έντονης και επώδυνης κρίσης. Πέρυσι, τέτοια εποχή, ο Παναθηναϊκός “διαλυόταν” με την φυγή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και 10 παικτών που κατέληξαν σε άλλες ομάδες.

Στο ερώτημα “αν πέτυχαν αγωνιστικά ή όχι”, η απάντηση δίνεται διαφορετικά για τον κάθε παίκτη, γιατί πέραν της ατομικής απόδοσης του, κοινός παρανομαστής κρίσης και συμπεράσματος είναι το τι πέτυχε η νέα ομάδα τους στην περίοδο που ολοκληρώθηκε. Στο ερώτημα “αν κέρδισαν περισσότερα χρήματα ή όχι απ' όσα τους είχε προσφέρει ο Παναθηναϊκός”, η απάντηση είχε δοθεί, πέρυσι το καλοκαίρι και είναι σαφώς καταφατική.

Ο Παναθηναϊκός δεν διαλύθηκε. Κατέκτησε το ντάμπλ και όχι απλά “έσωσε την παρτίδα” (όπως λένε στην πρέφα που δεν ξέρω καν πως παίζεται), αλλά την κέρδισε πανηγυρικά. Και με νέο προπονητή και με 16 συνολικά μεταγραφές και με πολύ χαμηλότερο μπάτζετ από όλα τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα κι αν ξέφυγε ελαφρώς από τις αλλαγές παικτών που έγιναν στην διάρκεια της χρονιάς. Τώρα, όλα είναι πιο εύκολα για τον σχεδιασμό της επόμενης ημέρας του Παναθηναϊκού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Λάσμε που πήγε... νοερά μέχρι την Μόσχα και την ΤΣΣΚΑ, έμεινε μετέωρος για 10 ημέρες και όταν αντιλήφθηκε ότι για τις οικονομικές απαιτήσεις του δεν υπήρξε η ανάλογη προσφορά, αποδέχτηκε την λογική πρόταση του “τριφυλλιού”.

Στην περσινή θέση του Παναθηναϊκού, αλλά όχι καθ’ ολοκληρία  βρίσκεται αυτό το καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός. Και στην θέση του Πεδουλάκη που δημιούργησε νέα ομάδα, με θεμέλια τον Διαμαντίδη και τον Τσαρτσαρή, μπορεί να βρεθεί ο Μπαρτζώκας, χωρίς να έχει κανέναν φόβο για να πετύχει στις επιλογές του. Στον άθλο του Λονδίνου, πήρε “άριστα” στην διαχείριση της ομάδας που παρέλαβε από τον Ιβκοβιτς. Τώρα, έχει μια νέα πρόκληση μπροστά του και είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη των νέων, οικονομικών επιλογών που θα κληθεί να κάνει.

“Δεν έχω κανέναν λόγο να κοιτάξω σε πρόταση άλλης ευρωπαϊκής ομάδας, όσο μεγάλη κι αν είναι. Στον Ολυμπιακό, τα έχω όλα” είπε, μόλις χθες, ο Μπαρτζώκας στο διεθνές σεμινάριο “Αθήνα 2013” και είναι έτοιμος για την επόμενη πρόκληση των “ερυθρολεύκων”.

Επειδή “χάθηκε” ο Χάινς που προτίμησε τα περισσότερα ευρω της ΤΣΣΚΑ, επειδή ο Σερμαντίνι ζήτησε χρήματα που δεν θα βρει πουθενά και επειδή έφυγε ο Αντιτς, ο δις πρωταθλητής Ευρώπης του 2012 και του 2013, δεν θα “γκρεμιστεί”. Βεβαίως, στην ίδια συζήτηση θα χωρά πολύ...νερό, αν ο Βασίλης Σπανούλης δεν συμφωνήσει με τους Αγγελόπουλους και αποτελέσει παρελθόν.

Διαμαντίδης και Σπανούλης είναι τα “βαριά χαρτιά” για τους “αιώνιους” και δεν χρειάζεται καθείς να “ανακαλύψει την Αμερική” για να καταλάβει ότι στους ώμους και στις ικανότητες δυο τέτοιων ηγετικών φυσιογνωμιών έχουν δημιουργηθεί και οι δυο ομάδες.

Δεν είμαι της άποψης “το μοναστήρι να είναι καλά”, αν η κατάληξη των διαπραγματεύσεων Ολυμπιακού-Σπανούλη, είναι αρνητική. Η φυγή του θα είναι πισωγύρισμα για τον Ολυμπιακό, αλλά στο σύγχρονο μπάσκετ και δη στην Ευρώπη, η ομάδα είναι πάνω από κάθε παίκτη. Αν ο Σπανούλης μείνει στον Πειραιά, θα είναι σαφώς πιο εύκολη η αντικατάσταση όσων φύγουν. Και ειδικά όποιων ξένων και κοινοτικών φύγουν. Όπως συνέβη στον Παναθηναϊκό και τον Διαμαντίδη, πριν απ’ έναν χρόνο.

Κι αν ο Σπανούλης φύγει, ο επόμενος ηγέτης θα πρέπει να είναι Έλληνας στον Ολυμπιακό, όπως είναι και ο “κορμός” των Μάντζαρη, Κατσίβελη, Σλούκα, Παπανικολάου και Πρίντεζη.