"Αναπνέουμε ελεύθερα"

Ο Βασίλης Φραγκιάς εξηγεί μιλώντας στο Basketnews τη σημασία των δύο τελευταίων νικών του Κολοσσού, αποκαλύπτει τον επόμενο στόχο της ομάδας, θυμάται τις... τρύπες που άνοιγε στον πάγο όταν ήταν στην Ουκρανία και αποκαλύπτει τι τον συνδέει με τον Στέργιο Κουφό.

Μετά τη σπουδαία νίκη του Κολοσσού επί του Πανελευσινιακού ο Βασίλης Φραγκιάς δεν επέστρεψε με την αποστολή στη Ρόδο. Εκμεταλλευόμενος το τριήμερο ρεπό που έδωσε στους παίκτες του επ' ευκαιρία της διακοπής του πρωταθλήματος, έμεινε στην Αθήνα κοντα στην οικογένειά του. Και μπροστά από το τζάκι του σπιτιού του μιλά στο Basketnews για τον δικό του Κολοσσό και την εμπειρία του από την Ουκρανία.

- Επειδή μαγικά ραβδάκια δεν υπάρχουν, τι έκανες και με το που επέστρεψες ο Κολοσσός δείχνει να συνέρχεται και να πατά ξανά γερά στα πόδια του;

"Συνήθως όταν αλλάζει ο προπονητής, αλλάζει και η ψυχολογία της ομάδας. Αυτό συνέβη και στον Κολοσσό. Και επιπλέον επέστρεψε ο Ντέντι, πήραμε και τον Όσμπι και ενισχύθηκε το ρόστερ".

- Είχε αδυναμίες ο Κολοσσός μέσα στη ρακέτα, έτσι;

"Η ομάδα είχε πάρει το καλοκαίρι τον Βουγιούκα, που είναι ένα παιδί νέο και εξελίξιμο, αλλά χρειάζεται ακόμα χρόνο. Αυτή τη στιγμή ο Κολοσσός χρειάζεται παιδιά έτοιμα, που να μπορούν να προσφέρουν άμεσα'.

- Είναι εντυπωσιακό πάντως αυτό που συμβαίνει με τον Ντέντι. Παρότι έλειψε τόσο πολύ, εντούτοις στην επιστροφή του ήταν σα να μην έλειψε ούτε μια μέρα...

"Πράγματι, ο Ντέντι έλειψε αρκετό καιρό, όμως παρέμεινε κοντά στην ομάδα. Ο τραυματισμός του ήταν στο χέρι, οπότε αυτό δεν τον εμπόδιζε να ακολουθεί προγράμματα εκγύμνασης και να διατηρεί τη φυσική του κατάσταση. Τον είχαμε κι εμείς από κοντά για να παραμένει μέσα στο κλίμα. Πάντως η απουσία του ήταν μεγάλο θέμα. Μαζί με τον Τσαλδάρη έβαζαν σχεδόν 40 πόντους κι αυτό προκαλούσε τεράστιο επιθετικό πρόβλημα. Γύρισε, μοιράστηκαν οι ρόλοι καλύτερα και η κατάσταση βελτιώθηκε".

- Πιστεύεις ότι στο καλύτερο μοίρασμα των ρόλων συνέβαλε και η αποχώρηση του Τσαλδάρη;

"Κοίταξε, εγώ τον Τσαλδάρη δεν τον πρόλαβα στην ομάδα. Όταν ήρθα, αυτός επρόκειτο να φύγει, επομένως δεν συνεργαστήκαμε. Εγώ δουλεύω με αυτούς που βρήκα. Και το υλικό είναι πράγματι καλό και δεν του αξίζει η θέση που έχει τώρα η ομάδα. Και θα ήταν άδικο για ένα τέτοιο ρόστερ να μπλέξει σε περιπέτειες".

- Τώρα λοιπόν που έγιναν κάποιες νίκες και ο Κολοσσός πατά καλύτερα, ποιος είναι ο επόμενος στόχος;

"Να ευχαριστηθούμε το μπάσκετ. Είναι σημαντικό που έφυγε η πίεση μετά από τις νίκες μας επί του Ηλυσιακού και του Πανελευσινιακού. Αυτά τα δύο παιχνίδια ήταν κομβικά για μας, αφού αν τα χάναμε, θα μπλέκαμε σε περιπέτειες. Τα κερδίσαμε και αναπνέουμε πλέον πιο ελεύθερα. Από εδώ και πέρα θα παίξουμε πιο απελευθερωμένα και θέλω να πιστεύω ακόμα καλύτερα για να ευχαριστήσουμε τον κόσμο, που επιστρέφει σιγά σιγά στο γήπεδο κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για μας".

- Τι άλλαξε στον Κολοσσό τους λίγους μήνες που έλειψες από αυτόν;

"Αν εξαιρέσουμε τις μεγάλες αλλαγές στο ρόστερ, σχεδόν τίποτα άλλο. Όσα πράγματα και ανθρώπους άφησα το καλοκαίρι, τους ξαναβρήκα τώρα. Με τη διαφορά ότι η ψυχολογία ήταν πεσμένη. Πράγμα λογικό, αν αναλογιστείς ότι από εκεί που πέρυσι είχαμε πάρει το... πρωτάθλημα των φτωχών, όπως το είχα πει, φέτος είχαμε φτάσει σε σημείο να κινδυνεύουμε με υποβιβασμό. Ευτυχώς πλέον βρήκαμε ξανά το δρόμο μας, τα χαμόγελα επέστρεψαν και ο κόσμος αγκαλιάζει ξανά την ομάδα".

- Ουκρανία ή Ελλάδα; Από επαγγελματικής άποψης...

"Είναι δύο τελείως διαφορετικοί κόσμοι. Δεν σου κρύβω ότι έπαθα πολιτισμικό σοκ μόλις πήγα εκεί. Ξαφνικά η ζωή μου άρχισε να κινείται μεταξύ γηπέδου, σπιτιού και... τρένου, αφού έπρεπε να ταξιδεύουμε 18 ώρες σιδηροδρομικώς για να πάμε να παίξουμε εκτός έδρας! Παίζαμε συνέχεια, ούτε προπόνηση δεν προλαβαίναμε να κάνουμε και οι ρυθμοί ήταν τελείως διαφορετικοί απ' ό,τι εδώ. Βέβαια πληρωνόμαστε κάθε μήνα κανονικά. Δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε αλλιώς άλλωστε. Πάντως αν έχω ξανά την ευκαιρία στο μέλλον, θα ήθελα να ξαναδοκιμάσω. Νομίζω όμως ότι εδώ είναι καλύτερα. Αρκεί βέβαια να είναι λυμένο το οικονομικό".

- Θα πρέπει να ήταν ισχυρό το σοκ να φύγεις από την ηλιόλουστη Ρόδο και να πας στα χιόνια της Ουκρανίας...

"Ένα σου λέω μόνο. Για διασκέδαση με πήγαιναν σε κάτι λίμνες, ανοίγαμε τρύπες στον πάγο και ψαρεύαμε! Τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με τη Ρόδο και τους ανθρώπους της. Έχω ζήσει έξι χρόνια στο νησί και όπως έχω πει κι άλλη φορά, νιώθω... Τσαμπίκος. Αγαπώ τους ανθρώπους του και αισθάνομαι πως κι αυτοί με αγαπούν. Είναι σαν οικογένειά μου. Και νομίζω ότι εγώ και ο Στέργιος Κουφός είμαστε οι δύο μοναδικοί που έχουμε στεριώσει σε νησί και μπορούμε να λέμε ότι είμαστε νησιώτες, χωρίς να είμαστε. Και οι δυο μας έχουμε δεθεί με τους ανθρώπους και λειτουργούμε πολύ καλά, αυτός στην Κρήτη, εγώ στη Ρόδο..."