Μόνο νικητές!

5374116 1

O Τάκης Ευσταθίου γράφει για την εκλογή του Βαγγέλη Λιόλιου στην προεδρία της ΕΟΚ και στέκεται στο νέο σχήμα του Δ.Σ. όπου το μπάσκετ θα... ξεχειλίζει, ενώ έχει και δύο υστερόγραφα. 

Η συντριπτική επικράτηση της παράταξης του Βαγγέλη Λιόλιου στις εκλογές της Ομοσπονδίας μπάσκετ, δεν σηματοδοτεί μόνο την αλλαγή που τόσο ανάγκη είχε το άθλημα, αλλά φανερώνει και την επιθυμία των σωματείων να ξεφύγει αυτό από τον διπολισμό των «αιωνίων». Όσο κι αν ο κόσμος, κυρίως στο διαδίκτυο, ήταν οπαδικά χωρισμένος, καμία σημασία και επιρροή δεν είχε η γνώμη του. Απλούστατα, γιατί δεν ψηφίζουν αυτοί, αλλά οι σύλλογοι.

Επικράτησε η οικουμενικότητα, η συναινετικότητα, η συνεργασία, που εξέφραζαν από την πρώτη στιγμή ο Βαγγέλης Λιόλιος και οι συνεργάτες του. Η επόμενη μέρα φέρνει μία αισιόδοξη νότα για το τόσο ταλαιπωρημένο τα τελευταία χρόνια, μπάσκετ. Και μόνο ότι μετά από 40 χρόνια υπήρξε για πρώτη φορά τέτοια κινητικότητα, δείχνει την επιτακτική ανάγκη για αλλαγή των πραγμάτων και ανατροπή του κατεστημένου στην ΕΟΚ.

Γι αυτό και από τη χθεσινή διαδικασία, μόνο νικητές υπάρχουν. Ακόμη και όσα από τα βαριά ονόματα δεν εκλέχτηκαν, πρέπει να μείνουν κοντά στο μπάσκετ. Τους χρειάζεται και κανένας δεν περισσεύει.

Η εικόνα του μπάσκετ να σύρεται και να διασύρεται στα δικαστήρια, ήταν θλιβερή τους τελευταίους μήνες, αλλά η χθεσινή μέρα με τις συσπειρωτικές δηλώσεις από νικητές και ηττημένους, ήταν το πιο υγιές και αισιόδοξο μήνυμα.

Σίγουρα το έργο της νέας διοίκησης είναι δύσκολο και έχει πολλή δουλειά μπροστά της. Γιατί κακά τα ψέματα, το μπάσκετ είχε τελματώσει. Σύγχρονες αντιλήψεις, ενθουσιασμός και προπαντός αγάπη για το άθλημα, υπάρχουν από τα μέλη που απαρτίζουν τη νέα διοίκηση.

Έμπειροι παράγοντες, πλαισιωμένοι από την αύρα των μεγάλων ονομάτων που έγραψαν ιστορία στα γήπεδα, θα δίνουν μία ξεχωριστή υπόσταση στις συνεδριάσεις των Δ.Σ. της ΕΟΚ, που θα έχουν και τη συμμετοχή του ΕΣΚΑΕ, του ΣΕΠΚ και του ΠΣΑΚ.

Και ποιος δεν θα θέλει να ακούει και να καταθέτονται απόψεις – ιδέες, από τον Παναγιώτη Φασούλα, τον Φάνη Χριστοδούλου, τον Ευθύμη Ρεντζιά, τον Δήμο Ντικούδη, την Άννη Κωνσταντινίδου, τον Βασίλη Ντάκουρη, τον Γιάννη Τσουμή, αλλά και από τον τεράστιο Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος θα εκπροσωπεί τους προπονητές και ήταν από τους πρώτους που ο Βαγγέλης Λιόλιος προσέγγισε και ζήτησε τις απόψεις του (όπως και από τους Θοδωρή Παπαλουκά, Κώστα Τσαρτσαρή, Νίκο Χατζηβρέτα), πάνω σε πολλά θέματα του μπάσκετ.

Η μετά Γιώργου Βασιλακόπουλου εποχή αρχίζει από σήμερα και σίγουρα ο διάδοχός του οφείλει να εκφράσει και τον απόλυτο σεβασμό στον άνθρωπο που ηγήθηκε του αθλήματος επί δεκαετίες και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του.

Όσα κι αν είναι τα λάθη, όσο κι αν ο εγωισμός και οι εμμονές του Γιώργου Βασιλακόπουλου, όσο κι αν δίπλα του δεν εμπιστευόταν κανένα, κυρίως από τότε που «έφυγε» ο Γιώργος Κολοκυθάς και έφεραν κωλυσιεργία και αναστάτωση στο μπάσκετ, κανένας δεν μπορεί να διαγράψει τη διαδρομή και την ιστορία του.

ΥΓ1. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την εκλογή τριών προσώπων.

Της αγαπημένης μου Άννης Κωνσταντινίδου, που έχει τις εμπειρίες, τις διοικητικές ικανότητες και την προσήλωση με ό, τι καταπιάνεται. Για το παραγκωνισμένο μπάσκετ γυναικών δε, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να του δώσει την ώθηση που πρέπει. Κι αυτό θα φανεί.

Του Βασίλη Ντάκουρη, που όταν κανείς δεν αντιπολιτευόταν την απερχόμενη διοίκηση, άναψε πριν από 3,5 χρόνια τη σπίθα για το ξεκίνημα της ανατροπής. Μόνος τους πάσχιζε να αναδείξει τα κακώς κείμενα και να ταράζει την ησυχία των διοικούντων της ΕΟΚ.

Του Ευθύμη Ρεντζιά, που προσωπικά πιστεύω ότι έχει μία θέση στο κομμάτι διαχείρισης των Εθνικών ομάδων, καθώς και στις σχέσεις με το ΝΒΑ.

ΥΓ2. Ο αείμνηστος διευθυντής της ΕΟΚ Θόδωρος Μπαλφούσιας, που ήταν εξπέρ στις εκλογομαχίες, έλεγε ότι το αποτέλεσμα κρίνεται από την ΕΣΚΑ. Έτσι έγινε και τώρα. Από τη στιγμή που η ΕΟΚ έχασε την πρώτη Ένωση, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος κατάλαβε ότι ο πόλεμος είχε κριθεί.