- Πορτοκαλί Ιστορίες
- Posted
H πίκρα του Γκάλη και το αντίο από την Εθνική
Οι «Πορτοκαλί Ιστορίες» θα γυρίσουν 24 χρόνια πίσω. Τότε που το όνομα του Νίκου Γκάλη κυριαρχούσε στα πρωτοσέλιδα της εποχής με αφορμή το «αντίο» του από την Εθνική ομάδα και τα όσα συνέβησαν με την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης.
Τα πάντα ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 1991. Λιγους μήνες μετά το «στραπάτσο» στο Ευρωμπάσκετ της Ρώμης, η Εθνική ομάδα ξεκινούσε προκριματικά για την πρόκριση στο επόμενο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, το οποίο θα διεξάγονταν ύστερα από δύο χρόνια στη Γερμανία. Ο Έλληνας σούπερ σταρ ζήτησε άδεια προκειμένου να απουσιάσει από τα πρώτα παιχνίδια και έκτοτε ξεκίνησε η... αντίστροφη μέτρηση.
Συγκεκριμένα είχε επικαλεστεί σοβαρούς λόγους, οι οποίοι αφορούσαν τη δύσκολη περίοδο που διένυε τότε ο Άρης. Μάλιστα ανέφερε ότι οι αγώνες δεν ήταν υψηλού κινδύνου και η Εθνική θα μπορούσε να φτάσει στην τελική επικράτηση και χωρίς εκείνον. Και γι' αυτόν τον λόγο ζητούσε την κατανόνηση της Ομοσπονδίας. Βέβαια ο κανονισμός ήταν σαφής και ανέφερε ότι σε περίπτωση άρνησης της πρόσκλησης της Εθνικής Ομάδας, αυτομάτως θα υπήρχε τιμωρία για τους αγώνες του πρωταθλήματος και του κυπέλλου.
Η ΕΟΚ (επί προεδρίας Ζαχαρία Αλεξάνδρου) δεν ήταν και τόσο διαλλακτική ενόψει του αγώνα με την Ουγγαρία στη Βουδαπέστη και εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία έθετε τον Νίκο Γκάλη εκτός ομάδας. Μάλιστα ανέφερε ότι «ο Γκάλης έθεσε εαυτόν εκτός Εθνικής» αν και η απάντηση του Έλληνα σταρ ήταν άμεση: «Είμαι πάντα στην διάθεση της Εθνικής μας. Απορώ γιατί πήρε διαστάσεις το θέμα μου. Δεν είπα ποτέ ότι τελειώσαν από την Εθνική. Είμαι κι εγώ άνθρωπος και έχω και εγώ τα προβλήματά μου. Με ρώτησε κάποιος γι' αυτά; Ενδιαφέρθηκαν να μάθουν γιατί ζήτησα άδεια; Δεν κρατάω κακία από κανέναν. Δεν έχω εχθρούς στην Εθνική. Είναι πλέον στην κρίση της Ομοσπονδίας και του προπονητή εάν θα κληθώ ξανά στην Εθνική μας...»
Μέχρι το επόμενο προσκλητήριο της Εθνικής πέρασαν έξι μήνες. Στα μέσα Μαΐου του 1992, τέτοιες -περίπου- μέρες, ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου κάλεσε 17 παίκτες ενόψει του Προολυμπιακού τουρνουά στην Ισπανία, με φόντο τη πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Το όνομα του Νίκου Γκάλη υπήρχε μέσα στο προσκλητήριο, αλλά στο διάστημα που είχε μεσολαβήσει είχαν ψυχρανθεί τελείως οι σχέσεις του «γκάνγκστερ» με την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης.
Ο ίδιος περίμενε το κάλεσμα της ΕΟΚ προκειμένου να αποκατασταθούν οι σχέσεις των δύο πλευρών, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ... Μάλιστα ισχυρίζονταν ότι πρώτα θα ολοκλήρωνε τις υποχρεώσεις με τον Αρη και στη συνέχεια θα σκεφτόταν την Εθνική ομάδα, αλλά από τη στιγμή που δεν είχε κάποια «ενόχληση», πήρε τις αποφάσεις του: «Είμαι πικραμένος από την Ομοσπονδία και δεν το κρύβω. Δεν με αντιμετώπισε όπως θα έπρεπε τον περασμένο Νοέμβριο» ήταν το σχόλιο του Γκάλη, ο οποίος δεν έδωσε ποτέ το «παρών» στη συγκέντρωση των διεθνών, βάζοντας τέλος στην καριέρα του με τη φανέλα της Εθνικής.
Λίγα 24ωρα αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 17 Μαΐου 1992, ακολούθησε και η επίσημη δήλωση του «Νικ» ο οποίος έλεγε χαρακτηριστικά: «Διάλεξα αυτή τη στιγμή να αποχωρήσω από την Εθνική ομάδα γιατί πιστεύω ότι η ομάδα μας έχει πολύ καλό υλικό και μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Έστω κι αν χρειαστεί συνολική προσπάθεια για να καλυφθεί η απουσία μου. Σίγουρα είναι δύσκολη η στιγμή για μένα που παίρνω αυτή την απόφαση, αλλά σε ανάλογες περιπτώσεις πάνω από την καρδιά πρέπει να μιλάει η λογική».
Και κατέληγε: «Ξέρω ότι με την απόφασή μου αυτή θα πικράνω τους Έλληνες φιλάθλους που αγάπησα και αγαπώ αλλά δεν γίνεται διαφορετικά. Αν έπαιρνα αργότερα αυτή την απόφαση ίσως να ήταν πιο άσχημα για όλους μας. Με πολλή ειλικρίνεια θέλω να τονίσω κάτι: Δεν είμαι παρεξηγημένος ούτε έχω διαφορές με κανέναν. Φεύγω σαν φίλος και κρεμάω τη φανέλα της Εθνικής έχοντας ήσυχη τη συνείδησή μου. Τόσο εγώ, όσο και οι συμπαίκτες μου προσφέραμε όσα μπορούσαμε για να δοξαστεί το ελληνικό μπάσκετ. Τους ευχαριστώ όλους για τη συνεργασία μας...»