- Κώστας Τσιαμτσιούρης
- Posted
ΑΕΚ, η ομάδα των σκωτσέζικων ντους
Όσο άδικο θα ήταν να πούμε ότι ο Σωτήρης Μανωλόπουλος ήταν ο μοναδικός που ευθυνόταν για τη νίκη επί του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο και τις ήττες που είχαν προηγηθεί και ακολούθησαν εκείνο το παιχνίδι, τόσο άδικο και …άστοχο θα είναι να πούμε ότι ο «πυροσβέστης» Σάκοτα έσβησε μόνος του και με την …μια όλες τις εστίες που υπήρχαν και απειλούσαν την ΑΕΚ.
Το είπε και ο ίδιος μετά τον θρίαμβο, χωρίς αμφιβολία, επί του Ολυμπιακού: «Αλίμονό μας αν πιστέψουμε ότι φτάσαμε στο επίπεδο του Ολυμπιακού και μπορούμε να τον κερδίζουμε σε κάθε ματς… Πρέπει να είμαστε έξυπνοι και να μην παρασυρθούμε απ’ αυτό το αποτέλεσμα. Έχουμε άλλωστε πιο κρίσιμα και καθοριστικά παιχνίδια μπροστά μας».
Ο Σάλε είχε δίκιο καθώς η ΑΕΚ και όσοι περιστοιχίζουν τον Μάκη Αγγελόπουλο έχουν την τάση να ξεπερνούν τα όρια, είτε της αισιοδοξίας, είτε της απαισιοδοξίας. Οδηγούνται έτσι σε λανθασμένες αποφάσεις και εκτροχιασμό απ’ την στρατηγική που είχε τεθεί όταν ανέλαβε ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ.
Ο Σάκοτα ήταν τότε μέλος της ομάδας στρατηγικού σχεδιασμού, αλλά όπως επανέλαβε, για όσους δεν το γνώριζαν όταν συνέχισαν να τον βρίζουν και επί Ζντοβτς, δεν είχε καμία ουσιαστική συμμετοχή με τον Σλοβένο στον πάγκο, ούτε όμως και με τον Μανωλόπουλο, που πρέπει να θυμίσουμε ότι ήταν επιλογή του Σάκοτα για βοηθός του, πριν έρθει ο Ζντοβτς… Και μάλιστα, κάτι που πάλι λίγοι γνωρίζουν, ο Σάκοτα είχε εκφραστεί θετικά όταν τέθηκε το θέμα της δικής του αποχώρησης προκειμένου να αναλάμβανε από τότε ο Μανωλόπουλος, αλλά τότε και εκείνος δεν είχε νοιώσει αρκετά έτοιμος για να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο… Περασμένα, ξεχασμένα…
Η ΑΕΚ λοιπόν πρέπει να κοιτάξει μπροστά, τον αγώνα με την Εστουντιάντες σε πρώτη φάση, πιο δύσκολο, πιο κρίσιμο και πιο επικίνδυνο για την ίδια απ’ το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Εκεί ο Σάκοτα εφάρμοσε απλές συνταγές, απ’ αυτές που δεν έχουν ηλικία, αλλά μόνο σίγουρα αποτελέσματα. Δεν είναι αλήθεια όμως ότι δεν άλλαξε τίποτε σε σχέση με τον Μανωλόπουλο.
Η ψυχολογία μπορεί να άλλαξε και …από μόνη της όπως παραδέχθηκε, αφού οι παίκτες ήθελαν να δείξουν τον καλό τους εαυτό στο νέο προπονητή και δεν είχε σημασία αν αυτός λεγόταν Σάκοτα ή …Ηλιόπουλος, αλλά ο Σάκοτα ήταν εκεί όταν έπρεπε: Κάθε φορά που ένας παίκτης έβγαινε αλλαγή, τον έπιανε αγκαζέ και του εξηγούσε τι έκανε λάθος, και τι έπρεπε να κάνει την επόμενη φορά που θα ξανάμπαινε αλλαγή. Σε κάθε ευκαιρία μιλούσε με τους παίκτες του και τους διατηρούσε …ψύχραιμους, χωρίς φωνές, χωρίς νεύρα, ακόμη και όταν ο Ολυμπιακός γύρισε μια διαφορά 12 πόντων.
Έκανε τις σωστές αλλαγές, δοκίμασε πράγματα αλλά και τα εγκατέλειψε γρήγορα όταν είδε ότι δεν έβγαιναν, όπως τον Ελονού για παράδειγμα, ενώ η ΑΕΚ έπαιξε μάλλον περισσότερες φορές συστήματα βασισμένα στο πικ εν ρολ στην επίθεση απ’ ότι επί Μανωλόπουλου.
Σε αυτό τον βοήθησαν και ο Γκριν και ο Ξανθόπουλος, που ήταν λογικοί, αλλά και οι ψηλοί του, ο Τζέιμς, ο Μαυροειδής, που είχαν σωστές τοποθετήσεις και συνεργασίες.
Δεν ζήτησε απ’ τον σκόρερ, αλλά όχι σουτέρ, Χάρις, να στηθεί μακριά και να πυροβολεί, αλλά να προκαλεί ανισορροπίες στην αντίπαλη άμυνα, που οι υπόλοιποι μπορούν να εκμεταλλευθούν. Και φυσικά του έδωσε σουτ με πρόσωπο στο καλάθι, που ο ίδιος μπορεί να πάρει από μέσες αποστάσεις με υψηλά ποσοστά. Ο Χάρις όμως ήταν και ένα απ’ τα όπλα τακτικής στην άμυνα, όπου ο Σάκοτα ζήτησε μεγαλύτερη συμμετοχή των περιφερειακών του στα ριμπάουντ, καθώς δεν είναι …κρυφό ότι οι ψηλοί της ΑΕΚ δεν έχουν και τα πιο γρήγορα πόδια και είναι πιο αποτελεσματικοί στο μπλοκ-άουτ παρά στο να παίρνουν οι ίδιοι το ριμπάουντ.
Και πριν το παιχνίδι όμως, ο Σάκοτα είχε κάνει δουλειά στον τομέα της συγκέντρωσης, εξηγώντας στους παίκτες του ότι ο καθένας τους έχει ευθύνη να μπει απ’ την αρχή συγκεντρωμένος, εξηγώντας ότι δεν θα ανεχθεί …σορολόπ και καταστάσεις μπάχαλου ή όπως το είπε μετά το παιχνίδι, «της άλλης λέξης που χρησιμοποιείται σε τέτοιες περιπτώσεις»…
Σε επιμέρους κομμάτια, χρησιμοποίησε απ’ την αρχή τον Λαρεντζάκη στον Σπανούλη, μια εύλογη επιλογή, ίσως και μονόδομο, αν σκεφτεί κανείς το ρόστερ της ΑΕΚ, αλλά η σωστή διαχείριση φάνηκε απ’ το πόση ώρα έμεινε τελικά έξω ο Έλληνας γκαρντ όταν ο Σπανούλης φάνηκε να έχει βγει ήδη εκτός ρυθμού και την ζημιά στην ΑΕΚ την έκαναν πλέον άλλοι παίκτες. Τότε ο Σάκοτα προτίμησε άλλα σχήματα στην περιφέρεια, πιο ικανά να του προσφέρουν σκορ με τον τρόπο που το είχε στο μυαλό του… Και έπαιξε, όπως είχε κάνει και σε αρκετά παιχνίδια και ο Μανωλόπουλος για αρκετά λεπτά με Γκριν και Ξανθόπουλο μαζί στο παρκέ, σχήμα που είχε αποτελεσματικότητα όταν έπρεπε.
Επίσης, ο Σάκοτα χρησιμοποίησε στο τέλος τον Τζέιμς σαν σέντερ, τέχνασμα που ήταν στην φαρέτρα και του Μανωλόπουλου, αλλά το έκανε ακριβώς όταν έπρεπε και σε τελική ανάλυση με αυτό πέτυχε και τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο τελευταίο πεντάλεπτο.
Με Τζέιμς και τον γιό του Ντούσαν στο παρκέ, η ΑΕΚ εκεί που δεχόταν εύκολα πόντους από προσπάθειες μέσα απ’ την ρακέτα της, έκλεισε αυτή την πληγή στην άμυνά της και λειτούργησε και πιο ομαλά και στην επίθεση, μιας και ο υποτιμημένος Τζέιμς είναι αρκετά στρωτός παίκτης επιθετικά, έχοντας κινήσεις και πρωτοβουλίες που δεν είναι συνηθισμένες για Αμερικανό.
Το πιο δύσκολο τώρα είναι η διαχείριση αυτής της νίκης και ο Σάκοτα, όντας πολύπειρος, το γνωρίζει καλά.
Οι γεμάτοι κίνητρο παίκτες στο πρώτο παιχνίδι ενός νέου προπονητή, μπορεί να …αδειάσουν εύκολα αν πιστέψουν ότι με μια τέτοια νίκη έδεσαν τον …γάιδαρό τους και πλέον κέρδισαν τον κόουτς.
Είναι θετικό ότι η ΑΕΚ παίζει εκτός έδρας με την Εστουντιάντες καθώς οι δυσκολίες μιας τέτοιας αναμέτρησης αναγκαστικά βάζουν προβληματισμούς και δεν αφήνουν κανέναν να πετάει στα σύννεφα, όπως θα μπορούσε να γίνει αν το επόμενο παιχνίδι ήταν εντός έδρας με θεωρητικά πιο εύκολο αντίπαλο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η ΑΕΚ, λόγω των άτυχων αποτελεσμάτων που είχε φέτος, και με την πλάτη στον τοίχο εξακολουθεί να βρίσκεται και έχει ακόμη μεγάλη πίεση και ελάχιστα, ίσως και καθόλου περιθώρια για νέες ήττες.
Καλό θα είναι λοιπόν να υπάρχει και υπομονή, αφού τα σκωτσέζικα ντους, μια ζέστη, μια κρύο, όσο και να τα έχεις συνηθίσει στο παρελθόν, είναι εκτός της νοοτροπίας μας, οπαδών, παραγόντων, προπονητών και αθλητών, και ευκταίο να αποφεύγονται στο εξής.