- Γιώργος Βαλαβάνης
- Posted
Οι «ρίζες» του Πανιωνίου έδειξαν τον δρόμο
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΛΑΒΑΝΗ
Στην μνήμη του Μάκη Δενδρινού, λοιπόν, αφιερώθηκε ο τίτλος του πρωταθλητή της Β’ Εθνικής και η άνοδος του Πανιωνίου στην Α2 κατηγορία και πέραν των λίγων και πιστών στην ομάδα μπάσκετ που τους ανήκουν ποσοστά αυτής της επιτυχίας, δεν υπήρχε άλλη δικαιότερη αφιέρωση για την αρχή της επιστροφής του “Ιστορικού” στην θέση που είχε για 34 χρόνια στην μεγάλη κατηγορία.
Με τον μεγάλο γιό του “Βούδα”, τον Κωνσταντίνο να ακούει από τα στόματα των παικτών του Πανιωνίου, την αφιέρωση με σύνθημα για τον πατέρα του και ύστερα από το...ξύλο που έπαιξαν με τους Νικαιώτες οπαδούς, επειδή τόλμησαν να πανηγυρίσουν την πρώτη άνοδο, μετά τον διπλό υποβιβασμό, γιορτάστηκε αυτός ο τίτλος της “κυανέρυθρης” επανεκκίνησης. Και έτσι οφειλόταν ιστορικά να γίνει.
Γιατί σε μια φωτογραφία που υπάρχει στο “Ανδρέας Βαρίκας” και απεικονίζονται τρείς στυλοβάτες του φυτωρίου μπάσκετ του Πανιωνίου στο άλλοτε “ανοιχτό”, οι δυο εκ των τριών είναι εκλιπόντες. Ο κυρ-Αργύρης Κορωναίος και ο Μάκης Δενδρινός. Ο τρίτος είναι ο “στρατηγός”, Κώστας Μίσσας. Δεν αποτελεί, όμως, τυπική ιστορική ευθύνη η αφιέρωση της ανόδου στον Δενδρινό, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ό,τι συνέβη στην φετινή περίοδο, ώστε ο Πανιώνιος, παρά την ήττα της τελευταίας αγωνιστικής και την νίκη-”δώρο” του γείτονα, Κρόνου Αγίου Δημητρίου, να πετύχει τον απόλυτο στόχο του.
Άνοδος ως πρωταθλητής, δηλαδή και χωρίς αγώνα μπαράζ. Γιατί και το ’80, όταν ο Πανιώνιος υποβιβάστηκε στην Β’ Εθνική, η δημιουργία του τότε φυτωρίου και το “παιδομάζωμα” από κάθε γειτονικό Δήμο, έδειξε τον δρόμο της ανασύνταξης. Το άλλοτε “ανοιχτό” ονομάζεται, πλέον, ακαδημία Πανιωνίου. Κι αυτή η ακαδημία έβαλε την μεγαλύτερη “πλάτη” στην οικονομική αποπληρωμή της ομάδας που “στήθηκε” στο...παρά πέντε από τον Κώστα Σορώτο και καθοδηγήθηκε από τον Βαγγέλη Ζιάγκο μέχρι την πρώτη θέση της Β’ Εθνικής. Γι’ αυτή την ακαδημία, λοιπόν, έχουν ακουστεί πολλά. Συνήθως, κακεντρεχή, “ράδιο άρβυλα”, ανεξακρίβωτες κατηγορίες, καχυποψίες και... όλα τα κακά. Και “εταιρία” την έχουν αποκαλέσει και καλοστημένο μαγαζάκι που εκμεταλλεύεται το σήμα και το όνομα του Πανιωνίου με την άδεια του ερασιτεχνικού συλλόγου και για πολλά λεφτά που παίρνουν οι προπονητές και και και και...
Οι “τεντάδες”, λοιπόν που δέχτηκαν και επίθεση στην περσινή χρονιά του υποβιβασμού από οργανωμένους οπαδούς (αφήνουν ακόμα να κυκλοφορεί ελεύθερος και άφαντος, ο “μπροστινός” του τέως επενδυτή και οραματιστή, Ζαχαρίας), ήταν αυτοί που δημιούργησαν τον προϋπολογισμό...πρωταθλητισμού, σύμφωνα με το ποσό που έφτασε και για τα αγωνιστικά δεδομένα της κατηγορίας και τον έχουν εκπληρώσει σε ποσοστό 80-90%. Κάθε επιτυχία, όπως και κάθε αποτυχία, έχουν ονοματεπώνυμο. Αν όχι σε απόλυτο βαθμό, ποσοστιαία. Ο ιθύνων νούς των ακαδημιών μπάσκετ του Πανιωνίου, λοιπόν, είναι ο Θανάσης Κωνσταντώνης, ο οποίος έχει ακούσει, ίσως, τα περισσότερα.
Ο “ΘούΚού”- κατά το “ΘούΒού” είχε την μεγαλύτερη ευθύνη του σχεδιασμού, ο λόγος του μέτρησε περισσότερο στην επιτροπή σωτηρίας, στήριξε τον πρόεδρο Χρήστο Βουζουνεράκη όταν και αυτός “κολλούσε” στα οικονομικά και συνολικά προσπάθησε και κατάφερε να διατηρήσει σε επαγγελματικά πρότυπα και δεδομένα τον Πανιώνιο σε μια δύσκολη κατηγορία.
Παιδί του φυτωρίου, ένας εκ των εφτά παικτών που δόθηκαν ως ανταλλαγή στην Δάφνη για την μεταγραφή του Φάνη Χριστοδούλου, ο Κωνσταντώνης δεν χρειάζεται να “ηρωποιηθεί” για όσα έκανε και ο ίδιος δεν θα παραδεχτεί την συμβολή του στην ρεαλιστική διάσταση της. Όταν, όμως, έφταναν στα αυτιά του ότι έχει γίνει πλούσιος από τις ακαδημίες, ότι είναι “προπονητοφάγος” και αρκετά άλλα τινά, τώρα επιβάλλεται, εκ του επιτυχημένου αποτελέσματος και μόνο, να ακούσει τα περισσότερα “μπράβο”. Γιατί, στην αντίθετη περίπτωση που ο “Ιστορικός” έμενε έναν ακόμη χρόνο στην Β’ Εθνική, η “δίκη” του θα γινόταν κάτω από την λεύκα που βρίσκεται έξω από το “Α. Βαρίκας”.
Αυτό, όμως που επιβάλλεται να κάνει ο Κωνσταντώνης είναι η άρρηκτη, αγωνιστική σύνδεση των ακαδημιών με την πρώτη ομάδα. Καλά και χρυσά τα πρωταθλήματα Παίδων και Εφήβων που έχουν κατακτηθεί από την δουλειά του Δεγάϊτα, του Φατούρου, του Καψοκέφαλου και των άλλων προπονητών, αλλά στην ανδρική ομάδα δεν έχει φτάσει παίκτης της παραγωγής, από την εποχή των Δρελιώζη, Καράγκουτη, Κικίλια. Ήτοι μια εικοσαετία. Αντίθετα, όποιος ταλαντούχος και αξιόλογος παίκτης, όπως προσφάτως ο Μωραϊτης να παραχωρείται ή να “χάνεται”.
Το δεύτερο σκέλος του επόμενου προγραμματισμού, αφορά την διοίκηση του ερασιτεχνικού Πανιωνίου και είναι συνυφασμένο με την απαραίτητη εκκαθάριση που πρέπει να κάνει, ώστε η ομάδα αν πετύχει και δεύτερη συνεχόμενη άνοδο και επιστρέψει στην Α1, να έχει δικαίωμα να συμμετάσχει. Να κληθεί, δηλαδή, ο δεκαετής επενδυτής και μεγαλομέτοχος που εγκατέλειψε τον Πανιώνιο (αποτελεί μια άλλη, μεγάλη “ιστορία” πως κατέθεσε πρόπερσι την τελευταία στιγμή την εγγυητική των 100 χιλ. ευρώ και από ποιόν “πείσθηκε” να το κάνει) για να γίνει εκκαθάριση στο ΑΦΜ. Και επειδή υπάρχει πολλή μνήμη στην Νέα Σμύρνη και για τα καλά και για τα άσχημα που έχουν γίνει κατά εποχές στον Πανιώνιο, όπως ο τέως ιδιοκτήτης “φώναζε” και ήθελε να του δοθούν και του αποδόθηκαν όλα τα χρήματα της μονοετούς χρήσης που είχε παραχωρήσει το μάνατζεμεντ, ας έρθει τώρα να υπογράψει την εκκαθάριση των χρεών που έχουν “παγώσει” στην ΚΑΕ, μέχρι και την περίοδο 2014-15.
Στην άνοδο του Πανιωνίου που είναι ένα πρώτο βήμα και αποτελεί την εκπαίδευση για την πολύ δυσκολότερη Α2 κατηγορία, υπάρχουν και οι “αφανείς” και αμίλητοι υποστηρικτές του όλου εγχειρήματος. Ταμειακές διευκολύνσεις, οικονομικές ενισχύσεις κι άλλα τινά εκ μέρους τους, χωρίς να επιζητούν την “λεζάντα”. Το αντίθετο, μάλιστα. Και δεν θα τους ονοματίσω, παρά ότι το αξίζουν αντικειμενικά και όχι δοξαστικά.