Κομμένος και ραμμένος για τον Παναθηναϊκό!

Η αλήθεια είναι ότι στο άκουσμα του ονόματος Που Τζέτερ δημιουργήθηκαν πολλά ερωτηματικά! «Μα καλά. Παίκτης με 1.80μ. ύψος στην ομάδα του Πεδουλάκη; Σε αυτόν τον Παναθηναϊκό; Περίεργα πράγματα...» ήταν η πρώτη σκέψη. Και στο κάτω-κάτω της γραφής θα ήταν παράλογο αν ενθουσιαζόταν κάποιος.

Δεν λέω, καλός παίκτης. Όχι όμως για τέτοιο επίπεδο. Παίκτης που έχει στο μυαλό του πώς να βάλει 20-30 πόντους σε κάθε ματς, ο οποίος ΔΕΝ είναι καλός αμυντικός και ΔΕΝ μπορεί να «ματσάρει» τα ψηλά γκαρντ, σίγουρα δεν...κάνει για υψηλό επίπεδο. Ναι, έχει ηγετικά χαρακτηριστικά, αλλά ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ είχε ανάγκη τέτοιον παίκτη.

Γι' αυτόν τον λόγο ΟΡΘΩΣ και κατέληξε στον Ζακ Ράιτ! Πλέι μέικερ ολκής, ο οποίος μοιάζει να είναι «κομμένος και ραμμένος» στη φιλοσοφία του Αργύρη Πεδουλάκη. Πρόκειται για εξαιρετικό αμυντικό στο «ένας εναντίον ενός», ο οποίος βγάζει τρομερή ενέργεια και παίζει καλή άμυνα πάνω στη μπάλα με αποτέλεσμα να «καπαρώνει» τον τίτλο του καλύτερου «κλέφτη» σε όποια ομάδα και αν αγωνίστηκε. Εξάλλου διαθέτει αθλητικά προσόντα που του δίνουν τη δυνατότητα να βγάζει τα... συκώτια των αντιπάλων του. Εκτός των άλλων είναι και καλός ριμπάουντερ με αποτέλεσμα να προσπαθεί να ανοίξει το παιχνίδι της ομάδας του.

Και να 'ταν μόνο η αμυντική του προσφορά; Ο Ράιτ μπορεί να οργανώσει εξαιρετικά το παιχνίδι, «βλέπει» γήπεδο, «διαβάζει» τις αντίπαλες άμυνες, έχει το «πρώτο βήμα», διαθέτει -με βάση το ύψος και τη θέση του- παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, και σε γενικές γραμμές είναι ο ορισμός του παίκτη... ομάδας! Ό,τι ακριβώς χρειάζονταν ο Παναθηναϊκός στην παρούσα φάση. Έναν παίκτη ο οποίος δεν βάζει το «εγώ» πάνω από το «εμείς», δεν κοιτάζει τα προσωπικά του στατιστικά, αλλά προσπαθεί ΠΑΝΤΑ για το καλό του συνόλου. Με λίγα λόγια πρόκειται για έναν παίκτη για όλες τις δουλειές, ο οποίος αναμένεται να βοηθήσει σημαντικά τον Παναθηναϊκό στη συνέχεια της Ευρωλίγκας.

Επιπλέον θα ανοίξει και το rotation της ομάδας, το οποίο έχει περιοριστεί αρκετά μετά τον παραγκωνισμό του Νίκου Παππά, τον λιγοστό χρόνο συμμετοχής του Γιάνκοβιτς, τον «βαρύ» Μπατίστ και τον Μαυροκεφαλίδη που μπορεί να προσφέρει μόνο από τη θέση «τέσσερα». Όσο για τον Παππά; Μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει διάθεση στην άμυνα και αυτός είναι ο λόγος που παραμένει στα... πιτς στα ματς της Ευρωλίγκας.

Βέβαια ο Ράιτ έχει αδυναμίες, με πρώτη και καλύτερη το μακρινό σουτ! Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της α' φάσης της Ευρωλίγκας δεν σούταρε ούτε ένα τρίποντο, ενώ στα 16 παιχνίδια του γερμανικού πρωταθλήματος είχε (μόλις) 2/6 σουτ έξω από τα 6.75μ. Από την άλλη «έχει» τα σουτάκια από τα 4-5 μέτρα, ενώ πρόκειται για ένα παίκτη που το ««φόρτε» του στην επίθεση είναι οι διεισδύσεις, το transition game και τα «τελειώματα» στον αιφνιδιασμό. Και εδώ υπάρχει ένα ερώτημα;

Θα μπορέσει να ξεδιπλώσει το παιχνίδι του σε μια ομάδα που αρέσκεται σε επιθέσεις +20 δευτερολέπτων; Η απάντηση θα δοθεί από το παιχνίδι στο Μιλάνο και μετά...