Αντετοκούνμπο όπως... Κόμπι και Γκαρνέτ!

Ναι ξέρω. Με το που διαβάσατε τον τίτλο αμέσως θα πέσατε να με φάτε: «Μην κάνει μια καλή εμφάνιση το παιδάκι, αμέσως οι δημοσιογράφοι να τον βγάλουν Τζόρνταν, Πίπεν και Ντουράντ...» Σε καμία περίπτωση δεν είχα -και ούτε έχω- αυτόν τον σκοπό. Και ούτε ήθελα να «φουσκώσω» τα πάντα ύστερα από ένα ακόμα καλό ματς του «Γιαννάκη».

Ο τίτλος αφορά ΜΟΝΟ τα δεδομένα. Και εξηγώ. Μέχρι στιγμής αυτά που κάνει ο Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ, απλά ΔΕΝ υπάρχουν. Ένα παιδί που είχε παραστάσεις μόνο στα γήπεδα της Α2 και απέναντι σε ομάδες όπως η Δόξα Λευκάδας, ο Αρκαδικός, ο ΟΦΗ, οι Ικαροι Σερρών κ.ο.κ. Όχι ότι έχουν τίποτα τα συγκεκριμένα σωματεία. Προς Θεού. Απλά οι εμπειρίες που είχε αποκομίσει ήταν από μηδαμινές έως ανύπαρκτες για να πάει και -το κυριότερο- να ΠΑΙΞΕΙ στο ΝΒΑ. Οσο αισιόδοξοι και αν ήταν οι περισσότεροι μπασκετόφιλοι για το μέλλον του Γιάννη Αντετοκούνμπο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, σε καμία περίπτωση δεν περίμεναν ότι στα 25 πρώτα ματς του πρωταθλήματος θα μετράει 20 συμμετοχές (έχοντας σκοράρει σε όλα τα παιχνίδια που αγωνίστηκε!!), μία φορά πενταδάτος και μόλις σε πέντε αναμετρήσεις να είναι DNP.

Και όλα αυτά να συνοδεύονται με 6,2 πόντους, 4,1 ριμπάουντ, 1,1 ασίστ, 0,7 τάπες και 0,6 κλεψίματα σε 19,4 λεπτά συμμετοχής κατά μ.ο. Το αστείο της υπόθεσης ποιο είναι; Στην ελληνική Α2 οι αριθμοί του δεν διέφεραν και...πολύ αφού μέτρησε σε 26 (συνολικά σε μια σεζόν!) παιχνίδια 9,5 πόντους, 5 ριμπάουντ, 1,4 ασίστ και 1 τάπα σε 22,5 λεπτά. Με λίγα λόγια το «Greek Freak» όπως τον αποκαλούν στο ΝΒΑ, δεν βρίσκεται στο Μιλγουόκι για να «γεμίζει» το ρόστερ των Μπακς και ούτε υπάρχει για να βοηθάει στις προπονήσεις. Έχει αποκτήσει ρόλο μέσα στην ομάδα και μάλιστα... πρωταγωνιστικό.

Αυτό δεν είναι κάτι που λέμε εμείς και ούτε είναι κάτι που φαίνεται από τον χρόνο συμμετοχής του (σ.σ. με αποκορύφωμα το πρόσφατο ματς με τους Νικς όπου έμεινε στο παρκέ για 42 λεπτά και θα μπορούσε να παίξει περισσότερο εάν και εφόσον δεν είχε αποβληθεί με έξι φάουλ) σε κάθε παιχνίδι. Είναι κάτι που λέει ο ίδιος ο προπονητής του και οι ίδιοι οι συμπαίκτες του, οι οποίοι τον αποθεώνουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν. Ένα παιδί που μόλις πριν από μερικές μέρες έκλεισε τα 19 του χρόνια.

Και επιστρέφω σε αυτό που έγραψα προηγουμένως. Πραγματικά αυτά που κάνει ο Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ, απλά ΔΕΝ... υπάρχουν. Φυσικά ο Έλληνας φόργουορντ δεν μπορεί να συγκριθεί με παίκτες που αφήνουν το κολέγιο για να παίξουν στο ΝΒΑ. Όσο να 'ναι, το NCAA είναι ο προθάλαμος του καλύτερου πρωταθλήματος στον κόσμο -τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε οργανωτικό επίπεδο- και οι παραστάσεις που έχουν τα κολεγιόπαιδα είναι καλύτερες από την Basket League ΟΠΑΠ ή ακόμα και την ACB!

Ο «Γιαννάκης» μπορεί να συγκριθεί ΜΟΝΟ με παίκτες που έχουν αφήσει το λύκειο στην Αμερική για να βρεθούν στο ΝΒΑ. Αν και εκεί τα high schools είναι... κλάσεις ανώτερα από κάποια εθνικά πρωταθλήματα. Το γιατί είναι εύλογο. Είναι διαφορετικό για ένα παιδί να παίξει στο ΝΒΑ στα 18-19 του χρόνια και διαφορετικό στα 21 και 22. Αν και από το 2005 ο κανονισμός έχει αλλάξει και μόνο κάποιος που έχει κλείσει τα 19 του μπορεί να βρεθεί στους καλύτερους. Οπερ και σημαίνει ένας χρόνος υποχρεωτικά στο κολέγιο! Εντάξει όμως. Άλλος κόσμος εκεί. Δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης...

Ο Αντετοκούνμπο πάτησε τα παρκέ του ΝΒΑ ως 18χρονος! Και οι αριθμοί του δεν διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό με μερικούς σούπερ σταρ του πρωταθλήματος στη ρούκι τους χρονιά. Θέλετε παραδείγματα; Κόμπι Μπράιαντ, Κέβιν Γκαρνέτ, Τάισον Τσάντλερ, Αντριου Μπάινουμ, Ζερμέιν Ο' Νιλ, Ρασάρντ Λιούις, Μόντα Έλις είναι τα... τρανταχτά παραδείγματα παικτών που μπήκαν στο ΝΒΑ ως... λυκειόπαιδα με τους μέσους όρους τους να είναι ανάλογοι με αυτούς του Γιάννη Τη σεζόν 1996-97 ο 18χρονος Κόμπι βρέθηκε μόνο έξι φορές στη βασική πεντάδα των Λέικερς έχοντας 7,6 πόντους σε 15,5 λεπτά συμμετοχής, ενώ ο Γκαρνέτ είχε 10,4 πόντους και 6,3 ριμπάουντ! Όλοι ξεκίνησαν από τα χαμηλά.

Ο Μπάινουμ μόλις 1,6 πόντους και καμία φορά βασικός στη ρούκι του χρονιά, ενώ ο Ζερμέιν Ο' Νιλ -αν και ψηλός- δεν ήταν ποτέ πενταδάτος έχοντας 4,1 πόντους. Μοναδικές εξαιρέσεις ήταν τέσσερις παίκτες! Ο Λεμπρον Τζέιμς (2003-04), ο Ντουάιτ Χάουαρντ (2004-05), ο Τρέισι Μακ Γκρέιντι (1997-98) και ο Ντάριλ Ντόουκινς (1975-76) οι οποίοι έσπασαν τα κοντέρ στη ρούκι τους χρονιά έχοντας αφήσει το λυκείο για λογαριασμό της λάμψης του ΝΒΑ.

Ξεκαθαρίζω κάτι. Δεν λέω ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα βαδίσει στα χνάρια τους και ούτε προεξοφλώ ανάλογη συνέχεια. Απλά παραθέτω γεγονότα. Και τα γεγονότα αποτελούν τον καλύτερο σύμμαχο του Έλληνα φόργουορντ, ο οποίος συνεχίζει να δουλεύει και μέρα με τη μέρα να βγάζει τους πάντες ασπροπρόσωπους! Εξάλλου έχει πείσει τους πάντες με τις εμφανίσεις του ότι έχει λαμπρό μέλλον στο ΝΒΑ, με τους επισκέπτες της επίσημης ιστοσελίδας του πρωταθλήματος να προαναγγέλουν ότι θα γίνει γρήγορα «Ολ Σταρ» παίκτης, ο οποίος θα τιμάει και τη γαλανόλευκη φανέλα της Εθνικής...