Καλώς ή κακώς το πρωτάθλημα... εξιλεώνει

1865093

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για τον αποκλεισμό των ελληνικών ομάδων από το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και εξηγεί για ποιον λόγο η χρονιά θα χαρακτηριστεί επιτυχημένη ή αποτυχημένη στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν. 

Η αλήθεια είναι ότι σε κανέναν δεν αρέσει φάιναλ φορ χωρίς ελληνικό εκπρόσωπο. Αλλιώς θα ήταν αν υπήρχε ελληνική ομάδα και αλλιώς είναι τώρα. Και θα ήταν πολυ διαφορετικά αν υπήρχαν και οι δύο στο Βελιγράδι, αφού θα ήταν ανοικτό και το ενδεχόμενο να βλέπαμε για πρώτη φορά και τελικό Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει, οπότε δεν υπάρχει και λόγος για να το συζητάμε περαιτέρω.

Το σίγουρο είναι ότι και οι δύο είχαν την ευκαιρία τους από τη στιγμή που κρατούσαν στα χέρια τους το πλεονέκτημα της έδρας. Ο μεν Ολυμπιακός είχε απέναντί του την φοβερή και τρομερή Ζάλγκιρις, η οποία παίζοντας το μπάσκετ του... προπονητή τους δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Ήταν η καλύτερη ομάδα στη σειρά και δικαίως πήρε το εισιτήριο για το Βελιγράδι.

Σίγουρα ο Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα λόγω και των τραυματισμών, αλλά η ουσία είναι ότι η λιθουανική ομάδα απέδειξε στη σειρά ότι ήταν το «αφεντικό» και απολύτως διαβασμένη. Από αουτσάιντερ έγινε το φαβορί λόγω του μπάσκετ που έπαιζε και των όσων έδειξε και στα τέσσερα παιχνίδια που χρειάστηκαν μέχρι να κριθεί το εισιτήριο για το Φάιναλ Φορ.

Και πάμε στον Παναθηναϊκό. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει ΚΑΘΕ δικαίωμα να φωνάζει και να πολεμάει την Ευρωλίγκα. Έχει βάλει έναν σκασμό χρήματα στους «πράσινους» και δεν μπορεί να βλέπει την ομάδα του να αδικείται κατάφορα, ειδικά τη φετινή σεζόν. Όπως έχει και όλα τα δίκια με το μέρος του. Ο Παναθηναϊκός δεν αντιμετωπίστηκε όπως θα έπρεπε και όπως αρμόζει στην ιστορία του από τους διαιτητές. 

Στα παιχνίδια της Μαδρίτης η Ρεάλ πήρε όλα τα σφυρίγματα εκεί που τα χρειαζόταν, με τους «πράσινους» να είναι τα θύματα και να πηγαίνει στράφι η υπερπροσπάθειά τους. Τόσο στο τρίτο ματς, όσο και στο τέταρτο έχοντας πραγματοποιήσει το ολικό comeback. Βέβαια αν και εφόσον ήταν καλύτερα προετοιμασμένοι στο δεύτερο παιχνίδι, όταν και χάθηκε το πλεονεκτημα της έδρας, το αποτέλεσμα ίσως και να ήταν διαφορετικό. Η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός έμεινε και πάλι εκτός φάιναλ φορ και πλέον στρέφει (όπως και ο Ολυμπιακός) το ενδιαφέρον στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Εν κατακλείδι: Από τη στιγμή που οι «αιώνιοι» τέθηκαν εκτός φάιναλ φορ όλο το ενδιαφέρον στρέφεται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μπορεί η τελική φαση της Ευρωλίγκας να αποτελεί έναν μεγάλο στόχο, αλλά η κατάκτηση του εγχώριου είναι Ο στόχος! Το τέλος των ελληνικών πλέι οφ θα χαρακτηρίσει μια χρονιά πετυχήμενη ή αποτυχημένη. Οποια ομάδα στεφθεί πρωταθλήτρια θα ξεχάσει μονομιάς τον αποκλεισμό και θα μπορεί να πανηγυρίσει με την ψυχή της την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όπως και πέρυσι με τον Παναθηναϊκό. Από την απόλυτη απαξίωση μετά το 0-3 από τη Φενέρ, στην απόλυτη αποθέωση για το 3-2 κόντρα στον Ολυμπιακό. Αντίθετα, οι «ερυθρόλευκοι» πέρασαν ένα μεγάλο διάστημα γκρίνιας και αμφισβήτησης μέχρι να καθίσει η σκόνη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. 

Καλώς ή κακώς έτσι είναι τα πράγματα... Ο πρωταθλητής θα είναι και πετυχημένος, ανεξάρτητα με το τι προηγήθηκε στην Ευρωλίγκα...