O Γιώργος Κούβαρης γράφει για τις μέχρι τώρα κινήσεις των «πρασίνων» και αφού εξηγεί ότι είναι άκρως ορθολογικές, στέκεται στον ελληνικό κορμό!

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την απόκτηση του Πέιτον Σίβα από τον Παναθηναϊκό και εξηγεί ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή που η αγορά είναι «άδεια» από παίκτες, αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για τους «πράσινους» αναφορικά με τα χαρακτηριστικά που έψαχναν σε έναν point guard.

Με αφορμή το παιχνίδι στη Νίκαια και τη δύσκολη νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ιωνικού, ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για τον εντυπωσιακό Γιώργο Παπαγιάννη και την δύσκολη περίοδο που περνούν οι «πράσινοι» εξηγώντας ότι εάν επικρατούσαν διαφορετικά δεδομένα θα είχε ήδη... ανανεώσει το συμβόλαιό του.

Μετά και την εύκολη νίκη του Παναθηναϊκού επί της ΑΕΚ στην αυλαία της regular season, ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την τελική ευθεία των στόχων του, όπου ο μοναδικός αντίπαλος που μπορεί να φοβηθεί, είναι ο ίδιος του ο εαυτός. 

Και τώρα τέλος οι... προπονήσεις. Τέλος οι δοκιμές. Τέλος το ανακάτεμα της τράπουλας. Τώρα υπάρχουν μπροστά οι δύο μεγάλοι στόχοι του Παναθηναϊκού απότο ξεκίνημα της σεζόν. Το πρωτάθλημα και το κύπελλο.

Η αλήθεια είναι ότι μετά το τέλος της EuroLeague, οι «πράσινοι» έχουν αρχίσει να ανεβάζουν για τα καλά στροφές και να παίζουν σε αρκετά σημεία των παιχνιδιών με το πόδι πατημένο στο γκάζι. Υπάρχουν στιγμές που δείχνουν την απόλυτη κυριαρχία τους εντός των συνόρων, αποδεικνύοντας ότι είναι εκείνοι που κάνουν το «κουμάντο». Με όλον, φυσικά, τον σεβασμό στις ομάδες που αντιμετώπισαν, αλλά αν ήθελαν να πάνε τη διαφορά στους 15-20 πόντους, θα την πήγαιναν. Αν ήθελαν να τραβήξουν χειρόφρενο και να κάνουν συντήρηση, θα το έκαναν χωρίς να κινδυνεύσουν.

Ουσιαστικά αυτό που είχε... πάθει ο Παναθηναϊκός σε πολλά ματς της φετινής EuroLeague όπου η ποιότητά του ήταν πολύ πιο χαμηλή σε σχέση με άλλες ομάδες, αυτό ακριβώς κάνει στις εγχώριες διοργανώσεις. Έχει πιο ποιοτικό και «γεμάτο» ρόστερ και η διαφορά με τους υπόλοιπους διεκδικητές των δύο τροπαίων είναι μεγάλη. Πώς λοιπόν να μην την εκμεταλλευτεί και μην την «βγάλει» στο παρκέ; Σίγουρα θα υπάρξουν και κακά βράδια. Σίγουρα θα υπάρξουν και ήττες. Ακόμα και από ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας. Όμως θα γίνει μια, δυο, άντε τρεις φορές. Όχι περισσότερες. Είναι ακριβώς ο παραλληλισμός που έκανα με την EuroLeague.

Και ο Παναθηναϊκός νίκησε ομάδες με μεγαλύτερη ποιότητα στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση κατά τη διάρκεια της σεζόν ωστόσο ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Αν ήταν ο κανόνας δεν θα τερμάτιζε στην 16η θέση, αλλά πολύ ψηλότερα. Δεν λέω ότι απαραίτητα θα μπορούσε να κερδίσει θέση στα playoffs, αλλά σίγουρα θα είχε καλύτερη μοίρα από το να «κλείσει» την ευρωπαϊκή του σεζόν ως 3ος από το τέλος. Κάτι αντίστοιχο θαρρώ ισχύει και εντός των συνόρων όπου οι ρόλοι είναι αντίστροφοι.

Σε μια σειρά δεν χάνει, σ' ένα ματς τα μάτια... 14

Γι' αυτό και θεωρώ ότι σε μια σειρά αγώνων όπως θα είναι στα playoffs, ο Παναθηναϊκός δεν θα κινδυνεύσει. Και η λογική λέει ότι πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω για να μην κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αντίθετα σε νοκ άουτ παιχνίδια όπως είναι για παράδειγμα αυτά του Κυπέλλου την επόμενη εβδομάδα, οι «πράσινοι» μπορεί να την... πατήσουν. Και εκεί δεν θα υπάρχει κανένα περιθώριο λάθους. Ήττα; Απώλεια του Κυπέλλου. Τόσο απλά. Εκεί η ομάδα του Όντεντ Κάτας θα κληθεί να αντιμετωπίσει πρωτίστως τον ίδιο της, τον εαυτό και εν συνεχεία την ομάδα που θα βρίσκεται στην αντίπερα όχθη του παρκέ. Το ίδιο θα ισχύει και στα playoffs, αλλά εκεί είπαμε. Μια ήττα δεν θα φέρει και την καταστροφή και ούτε την απώλεια του στόχου.

Στο τελευταίο παιχνίδι με την ΑΕΚ το σκορ είναι πλασματικό. Το 104-95 μάλλον... τιμητικό είναι για τους «κιτρινόμαυρους» αφού η διαφορά είχε φτάσει «σβηστά» στο +20 (72-92 στο 32') και έκτοτε οι «πράσινοι» κατέβασαν ρυθμό. Θα μου πείτε απουσίαζαν από την ΑΕΚ οι Λάνγκφορντ, Μορέιρα, Σλότερ. Δεκτόν. Όμως και πάλι ο Παναθηναϊκός έχει μεγαλύτερο «βάθος», περισσότερες λύσεις και θεωρώ ότι θα φανεί στα ημιτελικά. Αν και εδώ που τα λέμε, ας δούμε τι θα γίνει και στη σειρά ΑΕΚ-ΠΑΟΚ. Ιδιαίτερα ανεβασμένος είναι ο «δικέφαλος» της Θεσσαλονίκης.

Αυτό που μου έκανε θετική εντύπωση και το οποίο δοκίμασε ο Κάτας για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν η ταυτόχρονη συνύπαρξη των Παπαπέτρου και Χεζόνια στο παρκέ. Αμφότεροι ήταν εκείνοι που «άνοιξαν» τη διαφορά για τον Παναθηναϊκό, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο όταν και είχαν πετύχει τους 30 από τους 50 πόντους της ομάδας τους. Και το καλύτερο; Οι «πράσινοι» είχαν πλουραλισμό στο παιχνίδι τους, δεν επικεντρώθηκαν μόνο στα τρίποντα όπου ήταν (για ένα ακόμη ματς της Basket League) εξαιρετικοί (15/28) αλλά πήραν και 36 πόντους από το «ζωγραφιστό». Άλλωστε ο Παπαγιάννης δεν είχε αντίπαλο στην «στρατόσφαιρα» του αγώνα, ενώ πολύ καλό ματς έκανε και ο Μπεν Μπέντιλ.

Η τελευταία, μεγάλη, απόφαση που έχει να πάρει ο Κάτας για τη φετινή σεζόν, αφορά τον παίκτη που θα αντικαταστήσει ο Νεμάνια Νέντοβιτς. Ο Σέρβος αναμένεται να περάσει τις επόμενες ημέρες στο ελληνικό ρόστερ και όπως δείχνουν τα πράγματα, εκείνος που θα αποχωρήσει τελικά θα είναι ο Μπρέι. Όχι μόνο για να μην ρισκάρει (τελικά) ο Ισραηλινός τεχνικός, αλλά και επειδήο Σέλβιν Μακ έχει αρχίσει να ανεβάζει στροφές και να αποκτάει μια σταθερότητα στο παιχνίδι του. Άλλωστε δεν υπάρχουν πια οι πιεστικές άμυνες της EuroLeague για να κάνει το εύκολο λάθος. Στην Basket League μπορεί να είναι αξιοπρεπέστατος. Κόντρα στην ΑΕΚ είχε 11 πόντους και 7 ασίστ. Θέλει κάτι περισσότερο ο Κάτας; 

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την απόκτηση του Τι Τζέι Μπρέι από τον Παναθηναϊκό, στέκεται στην προοπτική να μείνει στο ΟΑΚΑ έως το 2023 ενώ εξηγεί ότι δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει τη (μεγάλη) διαφορά, αλλά εκείνος που θα μπει σίγουρα στα... παπούτσια του προπονητή του.

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για τον Σέλβιν Μακ που επέλεξε ο Παναθηναϊκός για τη θέση του πλέι μέικερ, στέκεται στον λόγο που ταιριάζει στην «mentality» του Βόβορα, ενώ εξηγεί ότι από εδώ και στο εξής θα υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία στην ομάδα.

Ο Γιώργος Κούβαρης σχολιάζει τα όσα ειπώθηκαν στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του νέου Παναθηναϊκού, στέκεται στις «ωμές αλήθειες» που ακούστηκαν και εξηγεί ότι η νότα που ήχησε ήταν αρκετά αισιόδοξη.  

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την ήττα του Παναθηναϊκού στη Βαλένθια, στέκεται στα δύο αμυντικά πρόσωπα που έδειξε και αφού αναρωτιέται «ποιο από τα δύο είναι αυτό που μπορεί τελικά να υπερισχύσει» εξηγεί ότι κάποια στιγμή το σκηνικό θα... επαναλαμβανόταν.

Ένας μήνας ήταν αρκετός για να γυρίσει το τσιπάκι και ο... απαξιωμένος και διεγραμμένος Παναθηναϊκός να ξαναφέρει το χαμόγελο της αισιοδοξίας στους φιλάθλους του.

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για το «πάντρεμα» των Ιωάννη Παπαπέτρου και Θανάση Αντετοκούνμπο και εξηγεί τους λόγους που ταιριάζουν σε... όλα τα σχήματα του Πασκουάλ!