- Επικαιρότητα
- Posted
«Ο ίδιος που συγχαίρει τον Γιάννη μπορεί να βρίζει έναν μαύρο στον δρόμο»!
Η ηλεκτρονική έκδοση των New York Times παρουσίασε ένα οδοιπορικό στη γειτονιά του Γιάννη Αντετοκούνμπο, εξηγώντας πως «ο Greek Freak είναι το καμάρι της Ελλάδας που του γύρισε την πλάτη».
Τα playoffs στο ΝΒΑ βρίσκονται σε εξέλιξη, οι Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο βρίσκονται δυο νίκες μακριά από την πρόκριση στους τελικούς της Ανατολής και οι New York Times βρέθηκαν στα Σεπόλια, τη γειτονιά που συνδυάζει τα όνειρα και τις ελπίδες εκατοντάδων παιδιών μεταναστών με το σκοτάδι της Χρυσής Αυγής που, παρεμπιπτόντως, συγκέντρωσε 20.7% στις εκλογές του 2014 στη συγκεκριμένη περιοχή.
«Είναι γνωστός ως Greek Freak, ένας μπασκετμπολίστας με τεράστια επίδραση κι επιρροή που έχει εξελιχτεί στο πιο αντιπροσωπευτικό πρόσωπο της χώρας που γεννήθηκε. Παρ' όλα αυτά, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αντιμετωπίστηκε ως ξένος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ελλάδα! Ως γιος Αφρικανών μεταναστών, ήταν συνεχώς ευάλωτος σε επιθέσεις ρατσιστών κι απειλές απέλασης στη Νιγηρία, τη χώρα που δεν έχει επισκεφτεί ποτέ. Πλέον ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κυριαρχεί στα playoffs του ΝΒΑ ως ο καλύτερος παίκτης των Μιλγουόκι Μπακς και οι Αφρικανοί μετανάστες στην Ελλάδα παρακολουθούν την πορεία του με μεγάλη προσοχή.
Η ιστορία του, η ιστορία ενός νέου ανθρώπου που εξελίχτηκε σε έναν από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες στον πλανήτη είναι η αιτία χαράς και θαυμασμού. Παράλληλα, υπενθυμίζει συνεχώς τη διάκριση που έχει υποστεί η κοινότητά του. Η εμπειρία του Αντετοκούνμπο έχει γίνει πηγή έμπνευσης για ένα παραμύθι σχετικά με την ελληνική ζωή του και τους αγώνες που δικαιώθηκαν. Μέχρι πρόσφατα, τα παιδιά Αφρικανών μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα δυσκολεύονταν να εξασφαλίσουν νόμιμη διαμονή, πόσω μάλλον την υπηκοότητα. Ουδείς μπορούσε να τους εγγυηθεί υγειονομική περίθαλψη, δημόσιες υπηρεσίες και πρόσβαση σε αθλητικά πρωταθλήματα.
Ο Αντετοκούνμπο κέρδισε την ελληνική ιθαγένεια πριν από ακριβώς έξι χρόνια, όταν ήταν έτοιμος να πάει στη Νέα Υόρκη για το ΝΒΑ Draft. «Του δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα για να τον εμποδίσουν να ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη ως Νιγηριανός» αναφέρει ο Νίκος Οντουμπιτάν, ιδρυτής της Generation 2.0. ομάδας υποστήριξης που βοηθάει τους μετανάστες δεύτερης γενιάς να αναγνωριστούν στην Ελλάδα. Όταν ο Αντετοκούνμπο ήταν ένας... συνηθισμένος θνητός, αντιμετωπιζόταν ως ένας παράνομος μετανάστης στην Ελλάδα. Τώρα που έγινε σούπερ σταρ του μπάσκετ, «έγινε πρέσβης της Ελλάδας» συνεχίζει ο Οντουμπιτάν. «Σίγουρα είμαστε χαρούμενοι για ό,τι συνέβη όμως δεν πρέπει να είναι μόνο αυτό το κριτήριο για να γίνεις Έλληνας πολίτης. Έχουμε μηχανικούς, γιατρούς, όλα τα είδη επαγγελματιών όμως η ελληνική Πολιτεία δεν τους αναγνωρίζει. Γιατί χρειάζεται να είσαι μπασκετικό ταλέντο για να γίνεις Έλληνας»;
Οι λευκοί στην Ελλάδα πλέον αντιμετωπίζουν τον Αντετοκούνμπο σαν έναν από αυτούς κι απολαμβάνουν το ψευδώνυμό του ως ένα σύνθημα για να... κυματίζουν τις σημαίες τους. «Το ίδιο πρόσωπο που συγχαίρει τον Γιάννη θα μπορούσε να βρίζει έναν Αφρικανό στον δρόμο» τονίζει η Τζάκι Αμπχουλιμέν, 27 ετών που γεννήθηκε στην Ελλάδα από Αφρικανούς γονείς. Συνεχίζει λέγοντας: «Όλα αυτά που αντιπροσωπεύει ο Γιάννης είναι σημαντικά για τα νεαρά παιδιά όμως νιώθω απογοητευμένη για κάποια πράγματα και τον τρόπο που έχουν παρουσιαστεί συγκεκριμένες ιστορίες. Επίσης, δεν έχει αναγνωριστεί δημοσίως ως μαύρος Έλληνας».
Τον περασμένο Νοέμβριο ο Γιάννης μίλησε για την κληρονομιά του όταν μέσα από την ελληνική τηλεόραση, ο αδελφός του Θανάσης χαρακτηρίστηκε σαν «μαϊμού». «Ο αδελφός μου κι εγώ είμαστε Ελληνονιγηριανοί» έγραψε στα ελληνικά. «Σε όποιον δεν αρέσει, είναι πρόβλημά του». Στα Σεπόλια, τη γειτονιά της Αθήνας στη σκιά της Ακρόπολης όπου μεγάλωσε ο Αντετοκούνμπο, οι άνθρωποι που τον γνώρισαν ως παιδί πλέον τον θαυμάζουν για ό,τι έχει πετύχει. Ο Χρήστος Ηλιόπουος Οντοεμελάμ, 24 ετών, έπαιζε "μονάκια" με τον Γιάννη όταν ήταν 11 ετών, ως παιδιά Αφρικανών μεταναστατών. Σήμερα το ίδιο γήπεδο είναι ζωγραφισμένο με την εικόνα του Γιάννη, μια φιγούρα με την πράσινη φανέλα των Μιλγουόκι Μπακς που κρατά μια μπάλα κι ετοιμάζεται για κάρφωμα.
Πέντε χιλιάδες μίλια μακριά, στις όχθες της λίμνης του Μίσιγκαν, ο Αντετοκούνμπο έχει εξελιχτεί σε έναν σούπερ σταρ της ομάδες με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ, όντας υποψήφιος για το βραβείο του MVP. «Ήταν απλώς ένας τύπος που έβλεπες στον δρόμο, ένας πεινασμένος άνθρωπος που έψαχνε για φαγητό» ανέφερε ο Οντοεμελάμ για τον Αντετοκούνμπο, ο οποίος πουλούσε DVD και γυαλιά ηλίου στους δρόμους της Αθήνας για να στηρίξει την οικογένειά του. «Δεν είχε τίποτα... Είχε ένα ζευγάρι παπούτσια που έπρεπε να μοιραστεί με τα αδέλφια του. Και τώρα είναι εκατομμυριούχος. Είναι τρελό»! «Είμαστε υπερήφανοι γι' αυτόν!» ανέφερε από την πλευρά της η Τζαστίνα Τσουκουάμα, μετανάστρια από τη Νιγηρία.
«Τον παρακολουθούν όλοι οι Αφρικανοί, θέλουν να γίνουν σαν και αυτόν, ειδικά τα αγόρια. Τα κατορθώματά του είναι παράδειγμα για όλους». Κάποτε ο νεποτισμός κατέστησε δύσκολο για τους μαύρους παίκτες να διεισδύσουν στις τάξεις του ελληνικού μπάσκετ. «Οι μαύροι παίκτες στην Ελλάδα έχουν πιθανότητες λόγω του Γιάννη» δήλωσε ο 16χρονος Φέιβορ Ούκπεμπορ, ένας σούτινγκ γκαρντ σε ερασιτεχνική ομάδα. Η ευκαιρία του Αντετοκούνμπο ήλθε μέσω του Σπύρου Βελινιάτη, ο οποίος πιστώνεται ότι ανακάλυψε πρώτος τις τεράστιες ικανότητές του: «Το πιο σημαντικό είναι να έχουμε αντίληψη. Κοιτάω στα μάτια των ανθρώπων. Είναι ενεργοί και αφοσιωμένοι; Αυτό είναι το δικό μου scouting report». Mια μέρα, λοιπόν, μπήκε σε μια παιδική χαρά στα Σεπόλια και είδε ένα 13χρονο αγόρι.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και τα αδέλφια του έτρεχαν και κυνηγούσαν ο ένας τον άλλον. «Μπορώ να πω ότι ο Γιάννης ήταν πραγματικά ικανός στην αλλαγή κατεύθυνσης, είχε τεράστια χέρια και τεράστιο potential. Ήταν σαν να με σταμάτησε κάτι από τον ουρανό! Τη στιγμή που τον είδα, ήταν σαν να με χτύπησε αστραπή! Είχα μια συζήτηση με τον Θεό εκείνη τη στιγμή! Μπορείτε να με πείτε τρελό, όμως έτσι ακριβώς ένιωσα! Είπα μέσα μου "Θεέ μου, βλέπω καλά; Γιατί εγώ"; Και η απάντηση που πήρα ήταν "Αν όχι εσύ, ποιός";
Ο Βελινιάτης ζήτησε από τον Γιάννη να δει τη μητέρα του, η οποία τότε καθάριζε σπίτια κι εν συνεχεία της έκανε την πρόταση: Θα έβρισκε στους γονείς δουλειά για 800 ευρώ τον μήνα αν ο Γιάννης ερχόταν να παίξει μπάσκετ γι' αυτόν. «Ήξερα ότι οι Νιγηριανοί δεν ενδιαφέρονται για τ μπάσκετ. Τους αρέσει περισσότερο το ποδόσφαιρο. Πρέπει να τους... δωροδοκήσεις, ειδικά τους γονείς, αλλιώς δεν πρόκειται να δείξουν ενδιαφέρον»! Ήταν νόμιμη αυτή η πράξη; Ο κόουτς σήκωσε τους ώμους του: «Στην Ελλάδα όλα είναι νόμιμα και όλα είναι παράνομα. Εξαρτάται από το πώς το χαρακτηρίζεις. Όταν ήλθε στο γήπεδο, δεν ήξερε να ντριμπλάρει ή να κάνει layup». O Χριστόφορος Κελαΐδης, τότε αρχηγός της ομάδας, μοιράστηκε τις αναμνήσεις του: «Δεν ήταν τόσο μεγάλη υπόθεση. Ήταν σαν ένας συνηθισμένος άνθρωπος που ξεκινούσε κάτι νέο. Δεν μπορούσα να δω τίποτα αξιοσημείωτο σε εκείνον. Σε κάθε περίπτωση, ήταν πολύ ανταγωνιστικός. Δεν ήθελε να χάνει! Είχε αυτή τη νοοτροπία».
Ο Γιάννης έμενε συχνά στο γυμναστήριο μέχρι τα μεσάνυχτα, πολλές φορές κοιμόταν στην αίθουσα με τα βάρη με το φόβο να επιστρέψει σπίτι του το βράδυ. Οι φασίστες και οι νεοναζί που συνδέονται με το πολιτικό κόμμα της Χρυσής Αυγής κυκλοφορούσαν στη γειτονιά κι απειλούσαν τους μετανάστες. Στο μεταξύ, οι scouts του ΝΒΑ πέταξαν από τις ΗΠΑ για να παρακολουθήσουν τους αγώνες του. Το Μιλγουόκι τον επέλεξε στο νούμερο 15 του Draft 2013, σε ηλικία 19 ετών. Το καλοκαίρι του 2015, έπειτα από τη δεύτερη σεζόν του στο ΝΒΑ, επέστρεψε στην Αθήνα και βγήκε για φαγητό με τον παλαιό προπονητή του. «Είπα στον Γιάννη: "Έγινες ό,τι έγινες εξαιτίας του από που έρχεσαι. Ο Αντετοκούνμπο δεν καταλαβαίνει από φόβο».
Κάθε φορά που επιστρέφει στην Αθήνα, πολιορκείται από ανθρώπους που θέλουν να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί του και υπογράφει αυτόγραφα. Ακόμα και τώρα επισκέπτεται την καφετέρια απέναντι από το γήπεδο μπάσκετ στα Σεπόλια και βλέπει τον ιδιοκτήτη του, Γιάννη Τζίκα. Από την εποχή που ο Αντετοκούνμπο ήταν 9 ετών, εκείνος και τα αδέλφια του περνούσαν από το μαγαζί και συνήθιζαν να χαιρετούν τον κύριο Γιάννη. «Έδινα στα αγόρια σάντουιτς και χυμούς, γνωρίζοντας ότι ήταν πεινασμένα», σε αντίθεση με κάποιους λευκούς κατοίκους της περιοχής που δεν ήθελαν τους Αφρικανούς στη γειτονιά τους. «Είναι σπουδαίο για την Ελλάδα. Είμαστε όλοι υπερήφανοι για τον Αντετοκούνμπο. Όλοι λέμε ότι είναι το παιδί μας, ακόμα κι εκείνοι που κάποτε έλεγαν πως είναι απλώς ένας μαύρος».