"Ο Άγγελος είναι θρύλος"

Ανήμερα της ονομαστικής του εορτής ο Γιάννης Γκαγκαλούδης έχει τρελά κέφια και ανοίγει την καρδιά του στο Basketnews με αφορμή την εξαιρετική πορεία της Καβάλας τον τελευταίο ενάμιση μήνα. Αποθεώνει τον Άγγελο Κορωνιό, ρίχνει στα Τάρταρα τον προηγούμενο προπονητή της ομάδας, Δημήτρη Γαλάνη, και κάνει με απόλυτα ειλικρινή τρόπο την αυτοκριτική του. "Μόνος μου έφαγα το κεφάλι μου", αλλά και... "με βλέπω να παίζω μπάσκετ μέχρι τα 50 μου"!

Ο Γιάννης Γκαγκαλούδης είναι ένας από τους στυλοβάτες της Καβάλας και εκ των πρωταγωνιστών της εξαιρετικής πορείας που πραγματοποιεί από τότε που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ο Άγγελος Κορωνιός. Στο διάστημα αυτό έχει πετύχει τρεις νίκες σε τέσσερις αγώνες (έχει χάσει μόνο από τον Παναθηναϊκό), μετά το σπουδαίο "διπλό" στη Ρόδο πέρασε για πρώτη φορά φέτος πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού και το μέλλον προμηνύεται-αν μη τι άλλο-ευοίωνο.

Το Basketnews επικοινώνησε με τον Γκαγκαλούδη αφότου μόλις είχε επιστρέψει από το τραπέζι που έκανε στους συμπαίκτες του επ' ευκαιρία της ονομαστικής του εορτής. Δεν μετανιώσαμε καθόλου για το τηλεφώνημα που του κάναμε και είναι περίπου βέβαιο ότι ούτε κι εσείς θα μετανιώσετε που θα διαβάσετε τη συνέντευξή του. Ο "Γκάγκα" δεν μασάει τα λόγια του, ως συνήθως, και είναι με μία λέξη... απολαυστικός!

- Τι έγινε; Μύγα σας τσίμπησε και ξαφνικά αρχίσατε να κερδίζετε το ένα παιχνίδι μετά το άλλο;

"Κοίταξε, όπως συμβαίνει σε όλα τα ομαδικά αθλήματα, έτσι και στο μπάσκετ ο προπονητής παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Στην Καβάλα ήρθε ένας σοβαρός προπονητής, που έχει αλλάξει πάρα πολλά πράγματα, τον αγαπάει όλη η ομάδα και όλα λειτουργούν όπως αυτός θέλει".

- Τι εννοείς; Ότι οι προηγούμενοι προπονητές δεν ήταν σοβαροί;

"Δεν μιλάω για τον Κρις (σ.σ. Χουγκάζ). Τον ξέρω χρόνια και είναι φίλος μου. Αλλά αν έμενε ο Γαλάνης, θα πέφταμε χωρίς να κάνουμε νίκη! Και νομίζω ότι τα αποτελέσματα ως τώρα με δικαιώνουν".

- Τι έκανε λάθος ο Γαλάνης;

"Βασικά με αυτόν δεν παίζαμε μπάσκετ! Παίζαμε... χάντμπολ σε συνδυασμό με βόλεϊ και λίγο από ιππασία! Όχι πάντως μπάσκετ. Κι ευτυχώς που οι άνθρωποι στη διοίκηση το κατάλαβαν νωρίς και έκαναν εγκαίρως την αλλαγή. Είχαμε βρεθεί σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και δεν υπήρχαν περιθώρια για πειραματισμούς. Τώρα πια όλα είναι καλύτερα και όλοι μας χαρούμενοι. Αυτά που είδα στο τελευταίο μας ταξίδι στη Ρόδο μου θύμισαν παλιές καλές εποχές, όπου όλα ήταν πολύ ωραία".

- Η διαφορά με τον Κορωνιό, δηλαδή, είναι ότι έφτιαξε το κλίμα μέσα στην ομάδα;

"Όχι μόνο. Έχει βάλει και πολύ μπάσκετ. Με αυτόν στον πάγκο παίζουμε πάρα πολύ ωραία κι αυτό δεν το λέω επειδή εγώ παίζω στην Καβάλα. Το παραδέχονται όλοι οι αντίπαλοί μας. Πρέπει να δεις πώς προπονείται πλέον η ομάδα. Κάθε μέρα, κάθε προπόνηση είναι λες και παίζουμε παιχνίδι. Σου μιλάω ειλικρινά, στα 35 μου κάνω προπόνηση που δεν έκανε ποτέ στη ζωή μου ως τώρα! Θα στο πω λίγο λαϊκά, αλλά είμαι τόσο καυ...μένος, που κάθε μέρα δεν βλέπω την ώρα να πάω στην προπόνηση"!

- Όταν ήρθε στην ομάδα ο Κορωνιός, ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σου είπε;

"Ο Άγγελος είναι από τους μεγαλύτερους παλικαράδες και άντρες με τους οποίους έχω συνεργαστεί ποτέ μου! Μου είπε λοιπόν λίγα λόγια και καλά. Αντρικά. Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αυτά ήταν αρκετά για να με κάνουν να παίζω και γι' αυτόν. Στη θέση που αγωνίζομαι, σε αυτή του πλέι μέικερ, ο Άγγελος είναι θρύλος και το ότι εγώ έδωσα στον αγώνα με τον Κολοσσό 9 ασίστ δεν είναι μόνο θέμα των δικών μου ικανοτήτων. Οφείλεται και στις συμβουλές που κάθε φορά μου δίνει για το πώς πρέπει να παίζω. Γι' αυτό και τον έχω ευχαριστήσει πολλές φορές δημόσια".

- Πάντως και το ρόστερ είναι καλύτερο πια μετά και την προσθήκη του Αχάρα...

"Οπωσδήποτε. Ο Αχάρα είναι πολύ καλός παίκτης και μας βοηθά πολύ. Όλοι είναι καλοί και το κυριότερο, όλοι είναι καλά παιδιά. Το βασικό είναι πως έχουμε φανταστικό κλίμα μέσα στην ομάδα. Το δέσιμο μεταξύ μας είναι τρομερό. Αφού να φανταστείς, μαζευόμαστε πολλές φορές, φτιάχνουμε βιντεάκια με διάφορες πλάκες που κάνουμε μεταξύ μας και τα ανεβάζουμε στο Ίντερνετ. Περνάμε πολύ ωραία"

- Και κάπως έτσι κι αφού ήδη έχετε τρεις νίκες στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια, δεν σας περνάει από το μυαλό ότι μπορείτε τελικά να καταφέρετε κάτι πολύ καλύτερο από την παραμονή;

"Μη βιάζεσαι. Η ομάδα δεν σώθηκε. Στην πραγματικότητα δεν έχει πετύχει τίποτα ακόμα. Όλα όσα έχουμε κάνει μέχρι στιγμής δεν θα έχουν καμία απολύτως αξία αν δεν νικήσουμε το Σάββατο τον Άρη. Στο λέω χωρίς να θέλω να πω ένα ακόμα κλισέ, αλλά γιατί πραγματικά το πιστεύω. Το μόνο που μας απασχολεί είναι το επόμενο παιχνίδι. Δεν κοιτάζουμε ποιος είναι από πάνω μας στη βαθμολογία και ποιος είναι από κάτω μας. Είμαστε σε καλή κατάσταση τώρα και θέλουμε μόνο να κερδίζουμε κάθε παιχνίδι που παίζουμε. Αυτό προσπαθούμε να περάσουμε και στα υπόλοιπα παιδιά εγώ, ο Γκράντι και ο Στεφανίδης, που μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα τέτοιες καταστάσεις ως μεγαλύτεροι... Άκου τώρα... Εγώ να είμαι ο μεγαλύτερος σε ηλικία στην ομάδα...".

- Περνούν τα χρόνια, Γιάννη...

"Ναι, αλλά εγώ νοητικά είμαι... τριών ετών (πολλά γέλια...)! Περνάνε τα χρόνια, πράγματι. Ξέρεις, μέχρι πέρυσι δεν το συνειδητοποιούσα, γιατί στο Μαρούσι είχα κι άλλους μεγάλους μαζί μου, όπως ο Κόμματος κι ο Μπάγκαριτς. Στην Καβάλα όμως είμαι μόνος, σαν την καλαμιά στον κάμπο! Έχει και τη γλύκα του πάντως το να είσαι ο πιο μεγάλος. Μ' αρέσει να δίνω συμβουλές στους νεότερους, μ' αρέσει που οι νεότεροι δείχνουν ότι με σέβονται..."

- Στην πόλη πώς είναι το κλίμα τώρα που η ομάδα άρχισε να νικά;

"Πάντα ήταν καλό το κλίμα. Και πριν και τώρα ακόμα περισσότερο. Ο κόσμος είναι χαρούμενος, γεμίζει το γήπεδο. Εγώ έχω μόνο καλά πράγματα να λέω για την Καβάλα. Είχα ξαναπαίξει εδώ και την πρώτη χρονιά που ανέβηκε στην Α1 και πέρασα πολύ ωραία. Δεν είναι τυχαίο που η Καβάλα είναι η πρώτη ομάδα στην οποία επιστρέφω. Δεν έχω ξαναγυρίσει σε καμία άλλη. Νιώθω πως εδώ είναι η ζωή μου, οι φίλοι μου. Μεγαλώνω κιόλας κι έχω αρχίσει να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά..."

- Πάλι με την ηλικία σου... Σαν πολύ βαριά δεν το έχεις πάρει ότι μεγαλώνεις;

"Όχι, αλλά σκέφτομαι πως ήρθε ο καιρός να ηρεμήσω λίγο και να αφοσιωθώ μόνο στο πώς θα παίξω καλό μπάσκετ. Έχω κάνει πολλά σε αυτά τα 15 χρόνια που αγωνίζομαι στην Α1. Πολλές... καφρίλες, που μου έχουν κοστίσει. Δεν μ' αρέσει να αναζητώ αλλού τις ευθύνες, ξέρω ότι θα μπορούσα να είχα κάνει πολύ καλύτερη καριέρα και για το ότι δεν έκανα, φταίω εγώ. Μόνος μου έφαγα το κεφάλι μου. Τώρα λοιπόν θέλω να παίξω καλά για να θυμάται ο κόσμος όταν σταματήσω ότι ήμουν καλός παίκτης. Άντε, κι ότι ήμουν και... τρελός"!

- Στην κατάσταση που είσαι, πάντως, μάλλον θα αργήσει η ώρα του απολογισμού...

"Κοίτα, η αλήθεια είναι πως έτσι όπως είναι η Α1, βλέπω να παίζω μπάσκετ μέχρι τα 50 μου! Βλέπω να παίζουν παίκτες τώρα που παλιά δεν θα περνούσαν ούτε απ' έξω από τα γήπεδα της Α1. Όσο πάντως νιώθω γερός, δυνατός και το ευχαριστιέμαι, θα παίζω..."