Αγάπη, μίσος και Μπουρούσης πάνε μαζί

bourousis sign

Ο Στέφανος Σύριγγας γράφει στο BasketNews για τον αντισυμβατικό Γιάννη Μπουρούση και το τι θα δώσει στον Παναθηναϊκό...

Είναι ο παίκτης που όλοι λατρεύουν να μισούν. Μεταξύ μας το προκαλεί καμιά φορά και ο ίδιος. Λίγο όταν έχει πάρει ανάποδες, λίγο όταν θεωρήσει ότι αδικείται, λίγο όταν δει κάτι στραβό. Ε, μετά δεν τον κάνει καλά ούτε μια ολάκερη τεθωρακισμένη ταξιαρχία.

Θα αντιδράσει! Θα το πει αυτό που νιώθει ο κόσμος να χαλάσει. Κι ας έχει χαλάσει έτσι γέφυρες με ομάδες, σχέσεις με παίκτες και στο τέλος, τέλος ακόμα και την ζαχαρένια του, αφού από κει και πέρα οι εχθροί και οι επικριτές του θα βρουν την ευκαιρία να τους δώσουν και να καταλάβει.

Θα την... μπουμπουνίσει

Ο Γιάννης Μπουρούσης είναι αντισυμβατικός.Δεν ξέρει από σαβουάρ βιβρ, τακτ και άλλα τέτοια “γυναικωτά” όπως θα έλεγαν στην πατρίδα του, την Καρδίτσα. Θα σηκώσει το όπλο του και θα την “μπουμπουνίσει” στον απέναντι. Από τις κόντρες με τους αδελφούς Αγγελόπουλους, ως την σχέση μίσους με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού μετά την ατάκα που τον στοιχειώνει ακόμα, εκείνο το περίφημο “10 μέρες”.

Ειναι για να τον λατρεύεις, όχι να τον μισείς

Αλλά όπως και να ΄ναι, ποτέ του δεν προκάλεσε μόνος του την φασαρία. Ποτέ δεν σήκωσε μόνος του το όπλο του. Το έκανε μόνο όταν θεώρησε ότι προκλήθηκε.

Μπορεί να έκανε λάθος κάποιες φορές και η πρόκληση να μην ήταν ακριβώς πρόκληση. Στην δική του λογική, όμως, ήταν ρίξιμο του γαντιού και η αντεπίθεση ήρθε επειδή ακριβώς θεώρησε ότι ο άλλος τον... τσίγκλισε. Το θέμα, όμως, δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ο παίκτης Μπουρούσης. Και ο παίκτης Μπουρούσης είναι για να τον λατρεύεις και όχι να τον μισείς. Εκτός κι αν είναι αντίπαλός σου στο γήπεδο.

Ενα πλέι μέικερ ύψους 2,13μ.

Ο 33χρονος σέντερ είναι ο σέντερ που όλοι οι προπονητές θέλουν να έχουν στην ομάδα τους και όλες οι ομάδες θέλουν να έχουν στο οπλοστάσιό τους. Είναι ένας ψηλός που ιδρώνει και ματώνει την φανέλα. Που μάχεται, που παλεύει. Που μπορεί να σκοράρει και με πλάτη και με πρόσωπο στο καλάθι και με συμβατικό σουτ και με χουκ. Μα μπορεί να σκοτώσει κάθε αντίπαλο και από μέση απόσταση και από την γραμμή των 6,75μ. Ενας ψηλός που μπορεί να μαζέψει ριμπάουντ, να πιέσει. Και μέσα σε όλα, μπορεί να γίνει και πλέι μέικερ. Διαβάζει τις φάσεις όσο κανένας. Μπορεί να βγει ψηλά να πάρει την μπάλα, να την σπάσει όπου θέλει. Μέσα σε όλα, είναι ένας παίκτης που μπορεί να βγει μπροστά στα δύσκολα να εμψυχώσει, να γίνει ηγέτης, μα έχει και το ειδικό βάρος και την προσωπικότητα για να κρατήσει τα ηνία στα αποδυτήρια σε δύσκολες στιγμές.

Και κάθε χρόνο θυμίζει το καλό κρασί. Ο χρόνος δεν τον καταβάλει. Δεν του αφαιρεί βασικά κομμάτια του παιχνιδιού του. Οσο περνάει τόσο καλύτερος γίνεται.

Σύμφωνοι, δεν είναι μανούλα στο πικ εντ ρολ. Σύμφωνοι τα hedge out δεν είναι το φόρτε του. Σύμφωνοι, δεν ήταν ποτέ αμυντικός ογκόλιθος. Τα χρόνια τον βάρυναν κι άλλο και έτσι η άμυνά του δεν είναι πια και για σεμινάριο, αλλά από την άλλη το παλεύει. Μπορεί κάποια πράγματα να μην τα έχει. Μα αν τα είχε όλα θα ήταν βασικός και αναντικατάστατος στο ΝΒΑ.

Μεταγραφή από το ράφι με τους σταρ

Το θέμα είναι όμως, πως ό,τι κι αν λένε οι εχθροί του, ο Παναθηναϊκός μπορεί να λέει ότι έκανε ένα από τα μεγαλύτερα “μπαμ” των τελευταίων ετών. Οτι η ομάδα πήρε ένα από τα πιο καυτά προϊόντα που ήταν κρεμασμένα στα ράφια του φετινού μεταγραφικού παζαριού. Οτι ο Μπουρούσης μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα και να την ψηλώσει σε όλα τα επίπεδα ακόμα περισσότερο. Οτι με τον 33χρονο σέντερ στο οπλοστάσιό του, ο Παναθηναϊκός μπορεί να κοιτάει πολύ ψηλά. Οτι ο Μπουρούσης και οι Σίνγκλετον, Τζέιμς, μπορούν να κάνουν τον κόσμο να περιμένει πολλά.

Και μέσα σε όλα οι μεταγραφές έχουν ψωμί ακόμα και ο Παναθηναϊκός θα προσθέσει ακόμα στο ρόστερ του ένα “4άρι”, ένα “3άρι” και έναν γκαρντ, που θα τον κάνουν ακόμα πιο δυνατό.

Με μάτι που γυαλίζει

Και υπάρχει και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος έχει βγει για τα καλά μπροστά και το μάτι γυαλίζει. Εχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, οι “στραβές” δεν τον έκαναν να λυγίσει, να βαρεθεί, να πει “ωχ, αδελφέ κουράστηκα, βαρέθηκα, δεν πάει άλλο...”. Κάθε άλλο!

Ο Γιαννακόπουλος δείχνει αποφασισμένος και παθιασμένος να φτιάξει μια μεγάλη ομάδα που θα κοιτάει στην κορυφή του Ολύμπου και θα έχει όλα τα εχέγγυα για να ανέβει ως εκεί. Ακόμα, βέβαια, είναι νωρίς. Και το ταμείο γίνεται πάντα στο τέλος. Αλλά καμιά φορά η αρχή ειναι το ήμισυ του παντός. Και αυτή η φετινή αρχή μοιάζει ιδανική, μαγική για τον Παναθηναϊκό.