Σαν να ήταν χθες...(vid, pics)

Δέκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από την κατάκτηση του «χρυσού» μεταλλίου στο Βελιγράδι. Ημερομηνία σταθμός η 25η Σεπτεμβρίου για το ελληνικό μπάσκετ, που βρισκόταν για δεύτερη φορά (μετά το 1987) στην κορυφή της Ευρώπης.

Σαν σήμερα στη νεόκτιστη «Μπεογκράτσκα Αρένα», η Εθνική ομάδα στεφόταν πρωταθλήτρια με αντίπαλο τη Γερμανία του Ντιρκ Νοβίτσκι (78-62) και ο Παναγιώτης Γιαννάκης παραμένει από τότε ο μοναδικός που έχει κερδίσει το «χρυσό» ως παίκτης και ως προπονητής.

Είχαν προηγηθεί δύο μεγάλες νίκες στον προημιτελικό επί της Ρωσίας (66-61) με την σούπερ βραδιά του Θοδωρή Παπαλουκά και στον ημιτελικό απέναντι στη Γαλλία με την εντυπωσιακή ανατροπή και το αξέχαστο τρίποντο νίκης του Δημήτρη Διαμαντίδη. Το όνειρο του αρχηγού Μιχάλη Κακιούζη βγήκε αληθινό κι ας μην τον πίστευε κανείς όταν έλεγε ότι «εμείς θα το σηκώσουμε».

Υπήρχε πλάνο, υπήρχε όραμα για εκείνη την Εθνική ομάδα, που ένα χρόνο πριν είχε ξεκινήσει μία ανανέωση. Ο αείμνηστος Γιώργος Κολοκυθάς και ο Παναγιώτης Γιαννάκης είχαν χαράξει την πορεία για να μεσουρανήσει το ελληνικό μπάσκετ τα επόμενα χρόνια.

Ο τελικός σαν σήμερα, ήταν παράσταση για ένα ρόλο και οι Κακιούζης, Παπαλουκάς, Διαμαντίδης, Σπανούλης, Ζήσης, Μπουρούσης, Βασιλόπουλος, Φώτσης, Χατζηβρέττας, Ντικούδης, Τσαρτσαρής, Παπαδόπουλος, έστησαν χορό στο τέλος. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης αναδείχθηκε πρώτος στις ασίστ στη διοργάνωση με πέντε μέσο όρο, ο Ντιρκ Νοβίτσκι πρώτος σκόρερ με 26,1 πόντους και ο Αντρέϊ Κιριλένκο που ήθελε (αλλά σίγουρα το μετάνιωσε) την Ελλάδα αντίπαλο στον προημιτελικό, πρώτος ριμπάουντερ (11,8).

Ας ξαναθυμηθούμε τις ανεπανάλπτες εκείνες στιγμές του τελικού

Το  «Εθνοσπόρ» έγραφε τότε:

«Οι ικανότητες των παικτών της Εθνικής γνωστές... Όμως ο Παναγιώτης Γιαννάκης κατάφερε να «γυμνάσει» και τον νου των διεθνών.

Με αποφθέγματα επιφανών ανθρώπων, για επιπλέον κίνητρο. Ιδού τι γραφόταν στον πίνακα των αποδυτηρίων, στον δρόμο για τον θρίαμβο του Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου: - «Να γίνεις από άγνωστος, έκπληξη. Από έκπληξη, διεκδικητής. Από διεκδικητής, νικητής. Από νικητής, πρωταθλητής. Από πρωταθλητής, δυναστεία!». (Από το βιβλίο «Ο νικητής μέσα σου», του Αμερικανού προπονητή, Πατ Ράιλι.

«Τα μεγάλα έργα επιτυγχάνονται όχι μόνο με δύναμη, αλλά και με επιμονή» (Σάμιουελ Τζόνσον)

- «Η μόνη διέξοδος της ομάδας είναι να είμαστε αυτό που είμαστε και να γίνουμε αυτό που μπορούμε να γίνουμε» (Ρ.Λ. Στίβενσον) - «Η μοίρα του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του» (Ηράκλειτος)

- «Το μέλλον ανήκει σε εκείνους που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους» (Έλινορ Ρούσβελτ)

- «Ακόμη και η γνώση της σφαλερότητάς μου, δεν μπορεί να με εμποδίσει να κάνω λάθη. Μόνο όταν πέφτω, ξανασηκώνομαι» (Βενσάν ΒανΓκογκ)

Room service

Μόνο που αντί για νούμερο δωματίου, οι διεθνείς έχουν άλλους «τίτλους» για τη συγκατοίκησή τους...

Ζήσης-Σπανούλης: «Το "κλουβί" των λεόντων» (από το κοινό ζώδιό τους)

Παπαδόπουλος-Φώτσης: «Αιώνια κόντρα» (από τις «μάχες» σε κάθε είδους παιχνίδι)

Ντικούδης-Χατζηβρέττας: «Ο εργένης και ο οικογενειάρχης» (ο πρώτος έχει παντρέψει τον δεύτερο)

Παπαλουκάς-Βασιλόπουλος: «Η διπλοβάρδια» (από τα διαφορετικά ωράρια ύπνου)

Διαμαντίδης-Τσαρτσαρής: «Οι ήσυχοι» (αλλά συνάμα τόσο διαφορετικοί σε θέματα τεχνολογίας)

Κακιούζης-Μπουρούσης: Ο «προφήτης» και ο «υπνοβάτης» (από την «προφητεία» του αρχηγού για το χρυσό το 2005 και τις... υπνοβασίες του μικρού στο Βελιγράδι!)

Η Εθνική όπως αποκάλυψε ο Παναγιώτης Γιαννάκης πορευόταν εκείνες τις μέρες με ένα τραγούδι που δείχνει τη δύναμη της παρέας. «Τα παιδιά των δρόμων» με την Ελένη Τσαλιγκοπούλου, ακουγόταν καθημερινά στα αποδυτήρια.

"Μedia day" παραμονή του τελικού με Κώστα Τσαρτσαρή και Βασίλη Σπανούλη

Δέκα χρόνια πίσω. Τάκης Ευσταθίου, Βαγγέλης Ιωάννου, Πάρις Καλημερίδης, στην "Μπεογκράτσκα Αρένα»,