Η σημασία του rotation για τον Φώτη


Η προσθήκη του Νίκ Καλάθη που έδωσε περισσότερη ποιότητα, οι χαμηλοί τόνοι και το καλό κλίμα που επικρατεί στην ομάδα, δικαιολογούν τη συγκρατημένη αισιοδοξία για κάτι καλό στο Μουντομπάσκετ.

Αλλά μέχρι πού οριοθετείται αυτό το «καλό»; Σίγουρα, χαμηλότερα σε σχέση με τις προ εξαετίας πτήσεις της «επίσημης αγαπημένης». Τώρα, επιτυχία (μέχρι και υπέρβαση) θεωρείται η πρόκριση στους «8» της διοργάνωσης.

Έστω και υποβαθμισμένο το φετινό Μουντομπάσκετ, λόγω των πολλών απουσιών γνωστών παικτών, συνετό είναι να υπάρχει σωστή προσέγγιση των αντιπάλων για αποφυγή τυχόν δυσάρεστων εκπλήξεων στον όμιλο.
Εκτός από τις ΗΠΑ και τη διοργανώτρια Ισπανία, δεν υπάρχει άλλη ομάδα που να προκαλεί δέος και να θεωρείται ακτύπητη. Συνεπώς, το «χιαστί» είναι όλα τα λεφτά και μόνο στην (απευκταία) περίπτωση της τέταρτης θέσης στον όμιλο, θα συναντηθεί η Εθνική με την Ισπανία. Θεωρείται πολύ δύσκολο να συμβεί αυτό, οπότε οι άλλες διασταυρώσεις δεν είναι απαγορευτικές.
Το σημαντικό σε μία ομάδα είναι να υπάρχουν χαρούμενα πρόσωπα και ο Φώτης Κατσικάρης κάνει το παν για να μη διαταραχτούν οι ισορροπίες. Γι’ αυτό και η σημασία του rotation έχει μεγάλη σημασία, ειδικά στις θέσεις όπου η πληρότητα είναι εμφανής και πάντα εγκυμονεί ο κίνδυνος της δυσαρέσκειας όταν ο χρόνος συμμετοχής μειώνεται για κάποιον παίκτη. Το ξέρει καλά αυτό ο Κατσικάρης και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να υπάρξουν παράπονα, ειδικά στη θέση «3» με την παρουσία του βενιαμίν Γιάννη Αντετοκούνπο και του καθιερωμένου πλέον Κώστα Παπανικολάου.
Εδώ που τα λέμε πάντως, από την εποχή του Φραγκίσκου Αλβέρτη η Εθνική ομάδα έχει να νιώσει τόσο δυνατή στη θέση αυτή, αφού και ο Κώστας Βασιλειάδης με το καλό σουτ μπορεί να δώσει λύσεις.
Επίσης και στους γκάρντ με την ενσωμάτωση του Καλάθη, αναμένεται να μειωθεί αναγκαστικά και ο χρόνος για τον Βαγγέλη Μάντζαρη, κυρίως, αλλά τουλάχιστον δεν έχουμε τις περυσινές απερισκεψίες του Τρινκέρι, ο οποίος πήγε την ομάδα στη Σλοβενία με τρεις γκαρντ και όταν τραυματίστηκε ο Σπανούλης, ήρθε η κατάρρευση. 
Ο Φώτης Κατσικάρης που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις και ήταν παρών ως σχολιαστής στη Σλοβενία, φρόντισε να θωρακίσει την ομάδα από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε και να απομονώσει τον περίγυρο που είχε άποψη και ανακατευόταν στα εσωτερικά της ομάδας.

Τέτοια φαινόμενα, με παρεμβάσεις στην επιλογή παικτών, όπως πέρυσι, δεν είχαμε φέτος. Και αν μη τι άλλο, η εικόνα του πάγκου δείχνει μία σοβαρότητα και δεν συγκρίνεται με την …τουριστική συμπεριφορά στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας.